We hebben de neiging om "waarheid" te zien als iets droogs, kouds, levenloos: informatie die geldig en belangrijk is, maar niet iets ontroerends of inspirerends. Toch zeggen de werken van Zwedenborg herhaaldelijk dat de goddelijke waarheid - de waarheid van de Heer - de eigenlijke bemiddelaar van de schepping was, de voortdurende bemiddelaar is in het ondersteunen van het leven, en in feite de Heer zelf is. Dat is moeilijk voor te stellen: Hoe kan de waarheid iets maken? Hoe kan de waarheid iets in stand houden? Hoe kan de waarheid een persoon zijn?
Maar stel je voor dat je elementen van dromen en wakker zijn zou kunnen mengen. In dit scenario zou je de gebruikelijke controle hebben over je gedachten en gevoelens, en je gedachten en gevoelens zouden continu zijn, zoals ze zijn als je wakker bent. Maar de realiteit om je heen zou in staat zijn om te buigen en te verschuiven zoals de realiteit dat doet in dromen. Als je een wolkenkrabber wilt beklimmen, ervan wilt springen om over de Grand Canyon te vliegen en vervolgens naar de oceaanbodem wilt duiken, dan kun je dat doen, met de volledige ervaring van de werkelijkheid die je in een diepe droom hebt. Als je je oma, die vijf jaar geleden is overleden, wilde zien, zou ze er zijn om je te omhelzen en met je te praten en je tranen te delen. Andere vrienden en geliefden zouden slechts een gedachte verwijderd zijn, en je zou omringd zijn door schoonheid die alleen beperkt wordt door je eigen verbeelding. En terwijl dit alles gebeurde, lag je fysieke lichaam daar te slapen.
In zo'n toestand zijn je fysieke lichaam en je fysieke omgeving geen factor - in feite zou je kunnen zeggen dat ze niet echt bestaan in die interne wereld. Het "lichaam" dat je ervaart, de omgeving die je ziet, de dingen die je hoort en ziet en proeft, het zijn allemaal gewoon producten van je gedachten. Dus je gedachten creëren eigenlijk de wereld waarin je leeft, en gaan door met het creëren van het elk moment.
In een typische droom is die wereld natuurlijk een product van alleen je eigen gedachten. Stel je voor dat zo'n wereld door veel mensen, of zelfs door iedereen, gedeeld zou kunnen worden. In zo'n wereld, als je met je oma praat, is het echt je oma, en ze heeft een soortgelijke "droom" ervaring om met je te praten. Als je je vrienden ziet, zijn ze echt je vrienden, en ervaren ze dezelfde droomachtige toestanden.
Een aantal boeken en films zijn gebaseerd op een dergelijk concept. In de boeken en films is het doel meestal om terug te keren naar de "werkelijkheid", wat betekent dat we teruggaan naar de fysieke wereld. Vaak zou de dood van het fysieke lichaam ook de dood van de droomwerelden betekenen.
Maar denk er eens over na. Met alle macht die je kunt hebben in de droomwereld, de dingen die je kunt doen en de mensen die je kunt zien, waarom zou je terug willen gaan naar de stijve, beperkte wereld van de fysieke werkelijkheid? En wat als de dood van het fysieke lichaam niet de draad naar de alternatieve wereld heeft doorgesneden, maar je in plaats daarvan heeft bevrijd om er volledig in te gaan?
Zo'n wereld staat eigenlijk dicht bij de spirituele werkelijkheid, zoals beschreven in de werken van Zwedenborg. Het grote verschil is dat uiteindelijk de "droom" van de Heer is, en dat Zijn gedachten en Zijn genegenheid degenen zijn die het voortdurend vormen en versterken, als een groot tapijt van potentiële ervaring. Als mensen zijn we als wervelingen in het weefsel, patronen die min of meer in lijn kunnen zijn met die goddelijke gedachten en gevoelens. Elke werveling is uniek in de manier waarop ze de draden van het goddelijke denken samenvoegt, en heeft dus een unieke set van ervaringen. En het wonder der wonderen is dat we vrij zijn om te draaien zoals we willen; daar zijn we voor geschapen. In feite is de hele reden voor de fysieke werkelijkheid - die een projectie is van de spirituele werkelijkheid in dood materiaal - om ons te scheiden van het goddelijke denken dat genoeg is om die vrijheid daadwerkelijk te ervaren.
Die goddelijke gedachte is wat Swedenborg bedoelt met "goddelijke waarheid". Het draagt alle mogelijkheden voor ons hele leven, en is van nature prachtig, oneindig liefdevol, omdat het de liefde van de Heer voor ons draagt en er voortdurend naar streeft om ons te verleiden tot afstemming.
Het is ook ongelooflijk krachtig, want hoe meer we ons op één lijn stellen met de gedachten van de Heer, hoe meer we Zijn liefde kunnen ontvangen en hoe meer we werkelijk levendig kunnen zijn - we kunnen wervelingen zijn die de korrel van het weefsel volgen, en dat veel meer een deel van het geheel. Ook, hoe meer we ons op één lijn bevinden, hoe meer we de patronen van het weefsel om ons heen kunnen zien - we kunnen de plannen van de Heer voor ons en alle anderen in de wereld zien, en passen in het dienen van Zijn doelen. Mentaal is dit als in het licht zijn, en de werken van Zwedenborg zeggen dat de goddelijke waarheid het eigenlijke licht van de hemel is.
Waarom klinkt "waarheid" dan zo koud en droog? Het probleem zit natuurlijk in ons. We zijn geboren in de fysieke wereld en onze zintuigen zijn gevuld met fysieke dingen, dus we hebben de neiging om te denken aan "waarheid" als de aspecten van het goddelijke denken die kunnen worden geprojecteerd in de fysieke wereld. En die aspecten zijn het koudst en het droogst, met de liefde die ons op geestelijk vlak te wachten staat.
(Referenties:
Apocalyps Uitgelegd 219, 411 [4], 434, 594, 748, 948 [3], 950; De Apocalyps Onthuld 193; Hemelse Verborgenheden 4687 [3], 4724, 5321 [2], 6880, 6996 [3], 7004 [2], 7056 [2-3], 7058 [2], 7270 [2-4], 8200, 8705 [3], 9407 [1-3], [13], 9410 [5], 9905, 10026, 10060; Canons of the New Church 15; Hemel En Hel 13, 127, 137 [2-4], 232, 347; On the Athanasian Creed 145; Apocalyps Uitgelegd 130 [2], 412 [2], 700 [2], 768 [15], 997 [2-3]; Leer des Levens 32 [1-6]; Het Witte Paard 14; Over het Nieuwe Jeruzalem en haar Hemelse Leer 25; Ware Christelijke Religie 39, 85, 86-88, 142, 224)
