1. Over de Nieuwe Hemel en de Nieuwe Aarde, en wat onder Nova Hierosolyma wordt verstaan.

Gezegd wordt in de Apocalyps: ‘Ik zag een nieuwe hemel en een nieuwe aarde, immers de eerste hemel en de eerste aarde waren voorbijgegaan. En ik zag de heilige stad, het nieuwe Jeruzalem (Nova Hierosolyma), nederdalende uit God vanuit de hemel, bereid als een bruid vóór haar man. De stad had een grote en hoge muur, die twaalf poorten had, en in de poorten twaalf engelen, en namen daaraan ingeschreven, welke zijn de namen van de twaalf stammen van Israël. En de muur van de stad had twaalf fundamenten, waarin de twaalf namen der apostelen van het Lam. De stad zelf was vierhoekig gelegen, en haar lengte even groot was als de breedte. En hij mat de stad met het riet op twaalf duizend stadiën; en de lengte en de breedte en de hoogte ervan waren gelijk. En hij mat haar muur honderd vierenveertig ellen, de maat van een mensen, zijnde van een engel. Haar muur was uit jaspis; de stad zelf echter zuiver goud, zuiver glas gelijk: en de fundamenten van de muur van de stad uit allen kostbaren steen. De twaalf poorten waren twaalf parelen; en de straat van de stad zuiver goud evenals doorluchtig glas. De heerlijkheid Gods verlichtte haar, en haar lamp was het Lam. De natiën die bewaard waren geweest, zullen wandelen tot haar licht, en de koningen der aarde zullen hun heerlijkheid en hun eer tot haar aanbrengen’, Apocalyps 21:1-2, 12-24.

Een mens die deze dingen leest, verstaat ze niet anders dan volgens de letterlijke zin, namelijk dat de aanschouwbare hemel met de aarde zal vergaan, en een nieuwe hemel zal ontstaan, en dat op een nieuwe aarde zal nederdalen de heilige stad Hierosolyma, en dat die zal zijn ten aanzien van haar maten volgens de beschrijving. Maar de engelen verstaan die dingen geheel en al anders, namelijk de afzonderlijke dingen geestelijk die de mens natuurlijk verstaat, en zoals de engelen deze verstaan aldus is hun betekenis. Dit is de inwendige of geestelijke zin van het Woord, onder de nieuwe hemel en de nieuwe aarde in de inwendige of geestelijken zin, waarin de engelen zijn, wordt verstaan de nieuwe kerk zowel in de hemelen als op aarde; over de kerk wederzijds zal verderop gesproken worden; onder de stad Hierosolyma nederdalende uit God vanuit de hemel, wordt verstaan haar hemelse leer; onder de lengte, breedte en hoogte die gelijk zijn, worden verstaan alle goede en ware dingen van die leer in de samenvatting; onder haar muur wordt verstaan de ware dingen die haar beschermen; onder de maat van de muur, zijnde 144 ellen, de maat van een mens die een engel is, worden verstaan al die beschermende ware dingen in de samenvatting, en de hoedanigheid ervan; onder de twaalf poorten die uit parelen waren, worden de binnenleidende ware dingen verstaan; eender onder de twaalf engelen in de poorten; onder de fundamenten van de muur die uit allen kostbare steen waren, worden verstaan de erkentenissen waarop die leer wordt gefundeerd; onder de twaalf stammen van Israël worden verstaan alle dingen van de kerk in het algemeen en in het bijzonder; eendere dingen onder de twaalf apostelen; onder het goud gelijk aan zuiver glas, waaruit de stad en de straat was, wordt verstaan het goede der liefde waaruit de leer doorschijnend is met haar ware dingen; onder de natiën die bewaard zijn geweest, en onder de koningen der aarde die heerlijkheid en eer in haar zullen aanbrengen, worden verstaan allen van de kerk die in de goede en ware dingen zijn; onder God en het Lam wordt verstaan de Heer ten aanzien van het Goddelijke Zelf en het Goddelijk Menselijke. Zodanig is de geestelijke zin van het Woord, waaraan de natuurlijke zin, zijnde de zin van de letter, van dienst is als basis. Maar toch maken die beide zinnen, de geestelijke en de natuurlijke, één door de overeenstemmingen. Dat een zodanig geestelijk verstaan in al die dingen is, behoeft hier geen aantoning, omdat het niet tot dit werk behoort, maar men zie het getoond in de Hemelse Verborgenheden. … [Om praktische redenen zijn alle voetnoten aan het einde van ieder hoofdstuk niet opgenomen in deze digitale weergave, maar ieder onderwerp, ja iedere zinsnede kan nader worden verduidelijkt in de “Arcana”. Red.]

1285. Dat de woorden ‘de gehele aarde was van eenzelfde lip’ betekenen, dat er overal één leer in het algemeen was, blijkt uit de betekenis van de lip in het Woord, waarover direct in wat nu volgt. In dit vers en met deze weinige woorden, wordt de staat van de Oude Kerk beschreven, van welke aard deze geweest is, namelijk dat zij in hoofdzaak één leer heeft gehad. Maar in het volgende vers wordt beschreven, op welke wijze de vervalsing en de schending begon; en daarna tot het 9de vers, hoe zij geheel en al werd verdraaid, zodat er geen innerlijke godsdienst meer was. Vlak daarop wordt gehandeld over de tweede Oude kerk, die met Eber begon; en tenslotte over de derde, die het begin van de Joodse Kerk was; want na de vloed waren er achtereenvolgens drie Kerken. Wat de eerste Oude Kerk betreft, dat er in haar, hoewel zij zo wijd en zijd over de aarde verbreid was, niettemin eenzelfde lip en dezelfde woorden waren, dat wil zeggen, één leer in het algemeen en in het bijzonder, terwijl er toch overal verschillende, zowel innerlijke als uiterlijke godsdiensten bestonden, zoals in het vorige hoofdstuk is aangetoond, waar door elk van de daar genoemde natiën een verschillende leer en een verschillend ritueel werd aangeduid. Het is daarmee als volgt gesteld: in de hemel zijn ontelbare gezelschappen en alle verschillend, maar toch maken zij één uit, want alle worden als één eenheid door de Heer geleid; hierover zie men wat eerder gezegd is in de nrs. 457, 551, 684, 685, 690. Het is hiermee gesteld als met de mens; hoewel er namelijk in de mens zoveel ingewanden zijn, en zoveel kleinere ingewandsdelen binnen de ingewanden, organen en leden, waarvan elk weer een andere verrichting heeft, worden zij toch alle in het algemeen en in het bijzonder als één ding door één ziel geregeerd; of als met het lichaam, waarin verschillende werkzaamheden van krachten en bewegingen zijn, maar toch alle door de beweging van het hart en de beweging van de longen geregeerd worden, en één uitmaken. Dat deze gezelschappen zo als één geheel kunnen werken, komt omdat er in de hemel één enkele invloed is, die door eenieder al naar zijn gemoedsaard wordt opgenomen, en dit is de invloeiing van de neigingen, welke uitgaan van de Heer, van Zijn barmhartigheid en van Zijn leven; en hoewel het een enkele invloed is die door eenieder naar zijn gemoedsaard wordt opgenomen, gehoorzaamt en volgt nochtans alles als één uitmakend, en dat door de wederkerige liefde, waarin de bewoners van de hemel zijn. Zo was het gesteld met de eerste Oude Kerk; hoewel er zoveel innerlijke en uiterlijke godsdiensten waren, als in het algemeen natiën en in het bijzonder families van natiën, en elk op zichzelf genomen, mensen van de Kerk, hadden toch allen eenzelfde lip en dezelfde woorden, dat wil zeggen, hadden allen toch één leer in het algemeen en in het bijzonder. Er is één leer, wanneer allen wederkerige liefde of naastenliefde hebben. De wederkerige liefde en naastenliefde maken, dat zij één zijn, hoewel zij verschillen, want zij maakt uit verscheidenheden een eenheid. Allen, hoeveel het er ook zijn mogen, ook al waren het myriaden van myriaden, hebben, wanneer zij in naastenliefde of wederkerige liefde zijn, één enkel einddoel, namelijk het algemeen welzijn, het rijk van de Heer en de Heer Zelf. De verscheidenheden van de leringen en van de godsdiensten zijn, als gezegd, zoals de verscheidenheden van de zinnen en van de ingewanden in de mens, die bijdragen tot de volmaaktheid van het geheel; want dan vloeit en werkt de Heer in door de naastenliefde, op verschillende wijze, al naar de gemoedsaard van eenieder, en zo stelt Hij allen en eenieder in orde, zoals in de hemel als ook op de aarde, en dan geschiedt de wil van de Heer, zoals de Heer Zelf leert, op aarde zoals in de hemelen.