73. IEDERE ENGEL HEEFT DAAROM EEN VOLLEDIG MENSELIJKEVORM

Inde twee voorafgaande hoofdstukken is getoond dat de hemel in zijn volledigheid een mens weergeeft, en dat iedere gemeenschap in de hemel dit ook doet. Uit de opeenvolging van redenen die daar gegeven zijn volgt dat iedere engel er ook als een mens uitziet. Aangezien de hemel de mens in de grootste vorm is en een gemeenschap van de hemel dit in een kleinere vorm is, is een engel dit in de kleinste vorm. Want in de meest volmaakte vorm, zoals die van de hemel dat is, bestaat er een gelijkenis van het geheel in het onderdeel en van het onderdeel in het geheel. Dat dit het geval is, komt omdat de hemel een gemeenschap is, want het deelt alles wat het bezit met iedereen en iedereen ontvangt alles wat hij heeft uit die gemeenschap. Een engel is een ontvangbekken en zodoende een hemel in de kleinste vorm, zoals hierboven eveneens in het betreffende gedeelte werd uitgelegd. Voor zover iemand de hemel in zich opneemt, is hij ook een ontvangbekken, een hemel en een engel (zie nr. 57). it wordt in de Apocalyps als volgt beschreven: En hij mat de muur op van het heilige Jeruzalem, honderdvierenveertig el, mensen maat, die engelenmaat is. (Apocalyps 21:17) Jeruzalem is hier de kerk van de Heer, en in hogere betekenis de hemel; de muur is het ware, dat een bescherming is tegen de onjuistheden en zonden; de honderdvierenveertig zijn alle waarheden en al het goede bij elkaar genomen; de maat is de hoedanigheid; mensen maat is iemand in wie al het goede en ware in het algemeen en in het bijzonder aanwezig is, dat is, in wie de hemel is; en omdat een engel door deze dingen ook een mens is, wordt er gezegd mensenmaat, wat ook de maat van een engel is. Dit is de geestelijke betekenis van die woorden. Wie zou zonder die betekenis kunnen begrijpen dat de muur van het heilige Jeruzalem de maat van een mens is, dat is, van een engel?

484. Men moet hierbij opmerken dat alle werken en daden zaken zijn die tot het zedelijk en burgerlijk leven behoren, en die dus ook betrekking hebben op zuiverheid en oprechtheid en op recht en billijkheid. Zuiverheid en oprechtheid zijn deugden die tot het zedelijk leeft behoren; recht en billijkheid zijn deugden die tot het burgerlijk leven behoren. De liefde die haar uitoefent, is óf hemels óf hels. De werken en daden van het zedelijk en burgerlijk leven zijn hemels, indien zij voortbrengselen zijn van de hemelse liefde, want al wat gedaan wordt uit hemelse liefde is gedaan uit de Heer en wat uit de Heer gedaan is, is goed. Zo ook zijn de daden en werken van het zedelijk en burgerlijk leven hels, indien zij voortbrengselen zijn van helse liefde, want al wat uit deze liefde wordt gedaan die eigen - en wereldliefde is, is gedaan door de mens zelf en wat door de mens zelf gedaan wordt, is in zichzelf kwaad; want de mens, beschouwd in zichzelf of naar zijn eigene, is enkel kwaadheid.

3272. 'Twelve princes of their peoples' means all the first and foremost features of that spiritual Church. This is clear from the meaning of 'twelve' as all things of faith and so of the Church, dealt with in 577, 2089, 2129 (end), 2130 (end); from the meaning of 'princes' as first and foremost features, dealt with in 1482, 2089; and from the meaning of 'peoples' as those who are governed by truths, dealt with in 1259, 1260, and so those who belong to the spiritual Church, for they are said to be those with whom truths predominate. The fact that all numbers in the Word mean real things becomes quite clear from the number twelve which occurs so many times. Whenever that number is used in the Word it means all things. For example, the twelve tribes in the Old Testament and the twelve apostles in the New mean all things of faith, and so all things of the Church. Here 'twelve princes' accordingly means all the first and foremost features of that Church which are represented by just so many sons of Ishmael.

[2] That the number twelve means those things becomes clear from what has been introduced in the places mentioned above, as well as from the following in the Word: In John,

I heard the number of the sealed out of every tribe of Israel - twelve thousand sealed out of the tribe of Judah, twelve thousand sealed out of the tribe of Reuben, twelve thousand sealed out of the tribe of Gad, and so on. Revelation 7:4-6, and following verses.

Here 'twelve thousand sealed out of every tribe' means nothing else than that everyone who receives faith, that is, who receives the good that accompanies it, is saved. In the same book,

A woman encircled with the sun, and the moon under her feet, and on her head a crown of twelve stars. Revelation 12:1.

'A woman' stands for the Church, 252, 253, 'the sun' for celestial love, 'the moon' for spiritual love, 30-38, 1529, 1530, 2441, 2495. 'Twelve stars' stands for all things of faith - 'stars' being cognitions of good and truth, which are matters of faith, 2495, 2849.

[3] In the same book,

The holy city New Jerusalem, having twelve gates, and above the gates twelve angels, and names written which are those of the twelve tribes of the sons of Israel. The wall of the city had twelve foundations, and on them the names of the twelve apostles of the Lamb. He measured the city with the measuring rod, twelve thousand stadia. And he measured its wall, a hundred and forty-four cubits (twelve twelves), which is the measure of a man, that is, of an angel. The twelve gates were twelve pearls. Revelation 21:12, 14, 16-17, 21.

Here nothing else is meant by the holy city than the Lord's spiritual kingdom, and by the gates, wall, and foundations the things that constitute charity and faith, all of which things are meant by the frequently mentioned number twelve. The fact that neither the twelve tribes nor the twelve apostles are meant literally may be recognized by anyone. In the same book,

In the middle of its street, and of the river, on this side and on that, was the tree of life bearing twelve fruits, yielding its fruit each month. Revelation 22:2.

'Twelve fruits' means all things of charity.

[4] In Matthew,

Jesus said, Truly I say to you, that you who have followed Me, in the regeneration, when the Son of Man sits on His throne of glory, will sit on twelve thrones, judging the twelve tribes of Israel. Matthew 19:28.

Here 'the apostles' is not used to mean the apostles, nor 'thrones' to mean thrones, nor 'tribes' tribes, but matters of faith in their entirety, see 2129. Furthermore when the twelve tribes are referred to in the Old Testament Word they mean all things of the Church. The same applies to the twelve stones set according to the names of the twelve tribes of Israel, in the Urim and Thummim, Exodus 28:21; to the twelve loaves of the presence that were laid out on the table, Leviticus 24:5-6; and so on with every other reference to twelve. Also the names themselves of the twelve sons of Jacob or Israel contain all things of faith, as will be seen in the Lord's Divine mercy in Chapters 29, 30 below.