Van Swedenborgs Werken

 

Goddelijke Voorzienigheid #322

Bestudeer deze passage

  
/ 340  
  

322. Elk mens kan hervormd worden en er is niet zoiets als een voorbeschikking.

De gezonde rede dicteert dat allen zijn voorbestemd tot de hemel en niemand tot de hel. Allen zijn immers als mensen geboren en vandaar is het beeld van God in hen. Het beeld van God in hen is, dat zij het ware kunnen verstaan en dat ze het goede kunnen doen. Het ware kunnen verstaan is vanuit de Goddelijke Wijsheid en het goede kunnen doen is vanuit de Goddelijke Liefde. Dit vermogen is het beeld van God, dat blijft bij de gezonde mens en niet wordt ontworteld. Vandaar komt het dat hij een burgerlijk en zedelijk mens kan worden, en wie burgerlijk en zedelijk is, kan ook geestelijk worden, want het burgerlijke en het zedelijke is de ontvanger van het geestelijke. Van zo iemand wordt gezegd dat hij een burgerlijk mens is als hij die wetten van zijn rijk waar hij burger is, weet en daarnaar leeft; en van hem wordt gezegd dat hij een zedelijk mens is die de wetten tot zijn zeden en zijn deugden maakt en vanuit de rede daarnaar leeft. Nu zal ik zeggen hoe het burgerlijk en zedelijk leven de ontvanger is van het geestelijk leven. Leef die wetten niet slechts als burgerlijke en zedelijke wetten, maar ook als Goddelijke wetten en u zult een geestelijk mens zijn. Er is nauwelijks een natie zo barbaars, die niet door wetten heeft verordend dat niet gedood mag worden, niet gehoereerd met de echtgenote van iemand anders, niet gestolen, niet vals getuigd, niet geschonden wat van een ander is. Deze wetten houden de burgerlijke en zedelijke mens opdat hij een goede burger zal zijn of schijnt; maar indien hij die wetten tegelijk tot Goddelijke wetten maakt, wordt hij een burgerlijk en zedelijk geestelijk mens. Het verschil is dat deze niet slechts een goede burger van het aardse koninkrijk is, maar ook een goede burger van het hemelse koninkrijk; eerstgenoemde echter een goede burger van het aardse koninkrijk echter niet van het hemels koninkrijk. De goede dingen die zij doen maken onderscheid tussen hen; de goede dingen die de burgerlijk en zedelijk natuurlijke mens doet, zijn niet goed in zich, immers de mens en de wereld is daarin. De goede dingen die de burgerlijk en zedelijk geestelijke mens doet, zijn goed in zich, omdat de Heer en de hemel daarin is. Hieruit kan vaststaan dat ieder mens omdat hij geboren is opdat hij burgerlijk en zedelijk natuurlijk kan worden, ook geboren is opdat hij burgerlijk en zedelijk geestelijk kan worden. Het ligt slechts daarin dat hij God erkent en de boze dingen niet doet omdat die tegen God zijn, maar de goede dingen doet omdat die met God zijn. Hierdoor komt de geest in zijn burgerlijke en zedelijke dingen en leven zij, maar zonder dat is er niet enige geest daarin en leven ze vandaar niet. Daarom wordt de natuurlijke mens hoezeer hij ook burgerlijk en zedelijk handelt, dood genoemd, maar de geestelijke mens levend. Het is vanuit de Goddelijke Voorzienigheid van de Heer dat elke natie de een of andere godsdienst heeft; en het primaire van elke godsdienst is de erkenning dat God is, want anders wordt het geen godsdienst genoemd; en elke natie die haar godsdienst leeft, dat wil zeggen, die het boze niet doet omdat het tegen haar God is, neemt enig geestelijke in haar natuurlijke op. Wie, wanneer hij de een of andere heiden hoort zeggen dat hij dit of dat boze niet wil doen omdat het tegen zijn God is, zegt niet bij zichzelf: wordt deze mens niet gezaligd; het schijnt alsof het niet anders kan; dit dicteert hem de gezonde rede. Omgekeerd, wie, wanneer hij een Christen hoort zeggen: dit en dat boze acht ik voor niets; wat heeft het te betekenen dat er gezegd wordt dat het tegen God is, zegt niet bij zichzelf: wordt deze mens wel gezaligd; het schijnt alsof het niet kan; ook dit dicteert de gezonde rede. Indien hij zegt: Ik ben als Christen geboren, ik ben gedoopt, ik ken de Heer, ik heb het Woord gelezen, ik heb aan het Sacrament van het Avondmaal deelgenomen; zijn deze dingen iets wanneer hij de moorden of de wraakgevoelens die daarnaar hijgen, de echtbreuken, de heimelijke diefstallen, de valse getuigenissen of de leugens en de verschillende gewelddadigheden niet tot zonden maakt, denkt zo iemand wel over God of over enig leven; denkt hij dat zij bestaan; dicteert niet de gezonde rede dat zo iemand niet gezaligd kan worden. Deze dingen werden van de Christen gezegd, omdat de heiden meer dan de Christen vanuit godsdienst in zijn leven over God denkt. Maar hierover zal meer worden gezegd in de volgende dingen in deze orde:

1. Het einddoel van de schepping is de hemel vanuit het menselijk geslacht.

2. Vandaar is vanuit de Goddelijke Voorzienigheid, dat ieder mens gezaligd kan worden, en dat diegenen gezaligd worden die God erkennen en goed leven.

3. De mens zelf is in de schuld indien hij niet wordt gezaligd.

4. Zo zijn allen voorbeschikt tot de hemel en niemand tot de hel.

  
/ 340  
  

Nederlandse vertaling door Henk Weevers. Digitale publicatie Swedenborg Boekhuis, 2017, op www.swedenborg.nl

Van Swedenborgs Werken

 

Engelenwijsheid over de Goddelijke Liefde en de Goddelijke Wijsheid #55

Bestudeer deze passage

  
/ 432  
  

55. ALLES IN HET GESCHAPEN HEELAL IS OPNEMEND VAN DE GODDELIJKE LIEFDE EN DE GODDELIJKE WIJSHEID UIT GOD-MENS.

Het is bekend dat alle en de afzonderlijke dingen van het heelal uit God zijn geschapen; vandaar wordt het heelal met alle en de afzonderlijke dingen ervan in het Woord ‘het werk van de handen van Jehovah’ genoemd. Er wordt gezegd dat de wereld in haar samenvatting, geschapen is vanuit niets, en over niets wordt een idee van volslagen niets gekoesterd, terwijl toch vanuit volslagen niets, niets wordt, noch iets worden kan. Dit is een vaststaande waarheid; en daarom kon het heelal, dat een beeld van God is en vandaar vol van God, niet anders dan in God uit God geschapen worden; want God is het Zijn zelf, en uit het Zijn moet zijn wat er ook maar is. Uit niets, dat niet is, scheppen wat er is, is geheel en al in tegenspraak. Niettemin is het geschapene in God uit God niet continu uit Hemzelf; want God is het Zijn in zich, en in de geschapen dingen is niet enig Zijn in zich. Indien in de geschapen dingen enig Zijn in zich was, zou dit continu uit God zijn, en het continue uit God is God. De idee van de engelen hierover is zodanig, dat het geschapene in God uit God is zoals in de mens wat hij vanuit zijn leven had getrokken, maar waaruit het leven is weggetrokken; wat zodanig is dat het overeenkomt met zijn leven maar toch niet het leven van hem is. Dit bevestigen de engelen vanuit vele dingen, die in de hemel van hen bestaan, waar zij zeggen in God te zijn en God in hen en evenwel niets van God dat God is, in hun zijn te hebben. Meer dingen waarvanuit zij dit bevestigen, zullen in het volgende worden aangevoerd; laat dit voor nu even voldoende informatie zijn.

  
/ 432  
  

Published by Swedenborg Boekhuis.