904. Dat ‘God sprak tot Noach’ de tegenwoordigheid van de Heer bij de mens van de Kerk betekent, kan uit de innerlijke zin van het Woord blijken; de Heer spreekt met ieder mens, want alles wat goed en waar is van hetgeen de mens wil en denkt, is van de Heer. Er zijn bij ieder mens minstens twee kwade geesten en twee engelen; de eersten wekken zijn boosheden op, de engelen echter geven goedheden en waarheden in; al het goede en ware dat de engelen ingeven is van de Heer; zo spreekt de Heer voortdurend met de mens, maar heel verschillend bij de ene mens dan bij de andere. Met hen die zich door kwade geesten laten meeslepen, spreekt de Heer als afwezig of van verre, zodat men nauwelijks kan zeggen dat Hij spreekt; maar met hen die zich door de Heer laten leiden, spreekt de Heer van meer nabij, hetgeen voldoende hieruit kan blijken, dat niemand ooit iets goeds en waars kan denken, dan alleen uit de Heer. Er wordt van de tegenwoordigheid van de Heer gesproken al naar de staat van de liefde jegens de naaste en van het geloof, waarin de mens is; in de liefde jegens de naaste is de Heer tegenwoordig, want Hij is in al het goede, niet echter in het zogenaamde geloof zonder de liefde. Het geloof zonder de liefde en de naastenliefde is iets dat afgescheiden of ontbonden is. Wil er verbinding zijn, dan is er een verbindend middel nodig, en dit bestaat enkel en alleen in de liefde en de naastenliefde. Dit kan eenieder hieruit duidelijk zijn, dat de Heer zich over eenieder ontfermt en eenieder liefheeft en eenieder gelukkig maken wil in eeuwigheid. Wie derhalve niet in zo’n liefde is, dat hij zich over anderen ontfermt, en eenieder lief heeft, en hen gelukkig wil maken, kan niet met de Heer verbonden zijn, want hij lijkt in niets op de Heer en is allerminst een beeld van hem. Tot de Heer opzien in het geloof, zoals men zegt, en de naaste haten, is niet alleen zich verre houden, maar ook tussen zich en de Heer een helse afgrond hebben, waarin men neer zou storten, zo men nader wilde toetreden, want de haat tegen de naaste is die helse afgrond, die daar tussen gaapt. De tegenwoordigheid van de Heer bij de mens vindt eerst dan plaats, wanneer hij de naaste liefheeft; in de liefde is de Heer; en voor zoveel de mens in de liefde is, is de Heer tegenwoordig; en voor zoveel de Heer tegenwoordig is, spreekt Hij met de mens. De mens weet niet beter of hij denkt uit zichzelf, maar de mens heeft niet een enkele denkvoorstelling en zelfs niet eens het minste van een voorstelling vanuit zichzelf, maar wat kwaad en vals is, heeft hij door kwade geesten van de hel, en wat goed en waar is, heeft hij door de engelen van de Heer. Van dien aard is de invloed, daaruit vloeit zijn leven voort, en daaruit het verkeer van zijn ziel met zijn lichaam. Hieruit kan blijken, wat het betekent, dat God tot Noach sprak; iets anders wordt aangeduid met ‘zeggen tot iemand’, zoals in (Genesis 1:29, 3:13, 14, 17, 4:6, 9, 15, 6:13, 7 : 1); en iets anders met ‘spreken tot iemand’; hier betekent spreken tot Noach, tegenwoordig zijn, daar nu over de wedergeboren mens gehandeld wordt, die met naastenliefde is begiftigd.

277. Of Influx.

Of the influx of heaven into the world, and of the influx of the soul into all things of the body, from experience (n. 6053-6058, 6189-6215, 6307-6327, 6466-6495, 6598-6626). Nothing exists of or from itself, but from what is prior to itself, thus all things from the First (n. 4523-4524, 6040, 6056). As all things existed, they also subsist, because subsistence is perpetual existence (n. 2886, 2888, 3627-3628, 3648, 4523-4524, 6040, 6056). Influx takes place according to that order (n. 7270). Hence it is plain that all things subsist perpetually from the first esse, because they exist from it (n. 4523-4524, 6040, 6056). The all of life flows in from the First, because it is thence derived, thus from the Lord (n. 3001, 3318, 3337-3338, 3344, 3484, 3628-3629, 3741-3743, 4318-4320, 4417, 4524, 4882, 5847, 5986, 6325, 6468-6470, 6479, 9279, 10196). Every existere is from an esse, and nothing can exist unless its esse be in it (n. 4523-4524, 6040, 6056).

All things which a man thinks and wills flow into him, from experience (n. 904, 2886-2888, 4151, 4319-4320, 5846, 5848, 6189, 6191, 6194, 6197-6199, 6213, 7147, 10219). Man's ability of examining things, and of thinking and forming analytic conclusions, is from influx (n. 2888, 4319-4320). Man could not live a moment if the influx from the spiritual world were taken away from him; but still man is in freedom, from experience (n. 2887, 5849, 5854, 6321). The life which flows in from the Lord is varied according to man's state and according to reception (n. 2069, 5986, 6472, 7343). With the evil, the good which flows from the Lord is turned into evil, and the truth into falsity, from experience (n. 3643, 4632). The good and truth, which continually flow from the Lord, are so far received, as evil and falsity do not oppose their reception (n. 2411, 3142, 3147, 5828).

All good flows in from the Lord, and all evil from hell (n. 904, 4151). At this day man believes all things to be in himself and from himself, when nevertheless they inflow, as he might know from the doctrinal of the church, that all good is from heaven, and all evil from hell (n. 4249, 6193, 6206). But if he would believe as the thing is, he would not appropriate evil to himself, but cast it back from himself into hell, neither would he make good his own, and thus would not claim any merit from it (n. 6206, 6324-6325). How happy the state of man would then be, as he would view both good and evil from within, from the Lord (n. 6325). They who deny heaven, or know nothing about it, do not know there is any influx thence (n. 4322, 5649, 6193, 6479). What influx is, illustrated by comparisons (n. 6128, 6190, 9407).

Influx is spiritual, and not physical, thus it is from the spiritual world into the natural, and not from the natural world into the spiritual (n. 3219, 5119, 5259, 5427-5428, 5477, 6322, 9109-9110). Influx is through the internal man, into the external, and not contrariwise (n. 1702, 1707, 1940, 1954, 5119, 5259, 5779, 6322, 9380). Because the internal man is in the spiritual world, and the external in the natural world (n. 978, 1015, 3628, 4459, 4523-4524, 6057, 6309, 9701-9709, 10156, 10472). It appears as if influx is from externals into internals; this is a fallacy (n. 3721). Influx is into man's rational and through this into things scientific, and not contrariwise (n. 1495, 1707, 1940). The order of influx (n. 775, 880, 1096, 1495, 7270).

There is immediate influx from the Lord, and also mediate influx through the spiritual world or heaven (n. 6063, 6307, 6472, 9682-9683). The immediate influx from the Lord enters into the most single of all things (n. 6058, 6474-6478, 8717, 8728). Of the mediate influx of the Lord through heaven (n. 4067, 6982, 6985, 6996). It is effected through the spirits and angels who are adjoined to man (n. 697, 5846-5866). The Lord, by means of angels, flows into the ends from which, and for the sake of which, a man so thinks, wills, and acts (n. 1317, 1645, 5846, 5854). And thus into those things which are of conscience with man (n. 6207, 6213). But by means of spirits into the thoughts, and thence into the things of the memory (n. 4186, 5854, 5858, 6192-6193, 6198-6199, 6319). This can with difficulty be believed by man (n. 6214). The Lord inflows into firsts and at the same time into ultimates, or into inmosts and at the same time into outmosts, how (n. 5147, 5150, 6473, 7004, 7007, 7270). The influx of the Lord is into good with man, and through good into truth, and not contrariwise (n. 5482, 5649, 6027, 8685, 8701,10153). Good gives the faculty of receiving influx from the Lord, but not truth without good (n. 8321[1-2]). It is not what enters the thought, but what enters the will, that is hurtful, because this is appropriated to the man (n. 6308). The Divine in the highest is tacit and pacific, but as it descends towards lower things in man, it becomes unpacific and tumultuous, on account of the things therein being in disorder (n. 8823). The quality of the Lord's influx with the prophets (n. 6212).

There is a general influx, its quality (n. 5850). It is a continual effort of acting according to order (n. 6211). This influx takes place into the lives of animals (n. 5850). And also into the subjects of the vegetable kingdom (n. 3648). That thought is formed into speech and will into gestures with man, according to this general influx (n. 5862, 5990, 6192, 6211).