82. Vers 1. En volbracht zijn de hemelen en de aarde en al hun heir.

Hieronder wordt verstaan dat de mens nu geestelijk is geworden, in zoverre hij de zesde dag is. De hemel is zijn innerlijke mens en de aarde zijn uiterlijke mens; hun heir zijn de liefde, het geloof en de erkentenissen daarvan, die eerder zijn aangeduid door de grote lichten en de sterren. Dat de innerlijke mens hemel, en de uiterlijke mens aarde wordt genoemd, kan uit de aangehaalde plaatsen van het Woord in het voorgaande hoofdstuk blijken; waaraan ik mag toevoegen wat bij Jesaja staat:

‘Ik zal de stervelingen zeldzamer maken dan gelouterd goud en de mensen dan fijn goud van Ofir; Daarom zal Ik de hemel doen wankelen en de aarde zal bevend van haar plaats wijken door de verbolgenheid’, ( Jesaja 13:12, 13). En elders:

‘Dat gij vergeet Jehovah, uw Maker, die de hemel uitspande en de aarde grondvestte; dat gij bestendig, de gehele dag, verschrikt zijt vanwege de grimmigheid van de verdrukker, wanneer hij uit is op verderven? Waar is nu de grimmigheid van de verdrukker? Ik heb mijn woorden in uw mond gelegd en met de schaduw van mijn hand heb Ik u bedekt, Ik, die de hemel uitspan en de aarde grondvest en tot Sion zeg: Gij zijt mijn volk’, (Jesaja 51:13, 16). Hierbij blijkt dat bij de mens zowel van hemel als van aarde gesproken wordt; weliswaar betreft het de Oudste Kerk, maar het innerlijke van het Woord is van dien aard, dat al hetgeen van de Kerk gezegd wordt, ook van ieder lid van de kerk gezegd wordt: hij zou geen deel van de Kerk uitmaken als hij zelf geen Kerk was, evenals hij, die geen tempel van de Heer is, niet datgene kan zijn wat door de tempel wordt aangeduid, namelijk de Kerk en de hemel. Het is daarom dan ook dat de Oudste Kerk Mens in het enkelvoud wordt genoemd.

4231. Leert echter van de vijgenboom een gelijkenis; wanneer zijn tak teder wordt en de bladeren uitspruiten, zo weet gij dat de zomer nabij is, betekent het eerste van de Nieuwe Kerk; de vijgenboom is het goede van het natuurlijke, de tak is de aandoening ervan; en de bladeren zijn de ware dingen; de gelijkenis waaruit zij zouden leren, is dat die dingen worden aangeduid. Wie de innerlijke zin van het Woord niet kent, kan nooit weten wat de vergelijking van de Komst van de Heer met de vijgenboom en met de tak ervan en de bladeren, behelst; maar omdat alle vergelijkende dingen ook aanduidend zijn, nr. 3579, kan men daaruit weten wat die dingen betekenen; de vijgenboom betekent overal waar hij in het Woord wordt vermeld, in de innerlijke zin het goede van het natuurlijke, nr. 217;

dat de tak de aandoening ervan is, komt omdat de aandoening uit het goede voortspruit zoals een tak uit zijn stam; dat de bladeren de ware dingen zijn, zie nr. 885; daaruit blijkt nu wat die gelijkenis inhoudt, namelijk dat wanneer door de Heer een nieuwe Kerk wordt geschapen, dan allereerst het goede van het natuurlijke verschijnt, dat wil zeggen, het goede in de uiterlijke vorm met de aandoening en de ware dingen ervan; onder het goede van het natuurlijke wordt niet het goede verstaan waarin de mens wordt geboren of dat hij aan zijn ouders ontleent, maar het goede dat geestelijk is naar zijn oorsprong; in dit goede wordt niemand geboren, maar het wordt door de Heer in hem gebracht door de erkentenissen van het goede en het ware; daarom is de mens, voordat hij in dit goede, namelijk in het geestelijk goede is, niet een mens van de Kerk, hoezeer hij het ook krachtens het meegeboren goede schijnt te zijn. Alzo ook gijlieden, wanneer gij al deze dingen zult gezien hebben, zo weet, dat Hij nabij is aan de deuren, betekent dat wanneer die dingen verschijnen die in de innerlijke zin worden aangeduid door de woorden die kort hiervoor in de nrs. 29-31 zijn gezegd, en wel over de vijgenboom, dat dan de voleinding van de Kerk, dat wil zeggen, het Laatste Gericht en de Komst van de Heer is aangebroken; en dus dat dan de Oude Kerk wordt verworpen en de Nieuwe Kerk geïnstaureerd wordt; gezegd wordt ‘aan de deuren’, omdat het goede van het natuurlijke en de ware dingen ervan de eerste dingen zijn die de mens worden ingeboezemd wanneer hij wordt wederverwekt en Kerk wordt. Voorwaar, Ik zeg u: Dit geslacht zal niet voorbijgaan, totdat al deze dingen geschieden, betekent de Joodse natie, namelijk dat zij niet zoals de andere natiën uitgeroeid zal worden; de oorzaak zie men in nr. 3479.

De hemel en de aarde zullen voorbijgaan, maar Mijn woorden zullen niet voorbijgaan, betekent dat de innerlijke en de uiterlijke dingen van de vorige Kerk zullen vergaan, maar dat het Woord van de Heer zal blijven; dat de hemel het innerlijke van de Kerk is en de aarde haar uiterlijke, zie de nrs. 82, 1411, 1733, 1850, 2117, 2118, 3355.

Dat de woorden van de Heer niet slechts die zijn die nu over Zijn Komst en over de voleinding der eeuw zijn gesproken, maar ook alle woorden die in het Woord zijn, blijkt duidelijk; deze woorden volgen onmiddellijk na die welke over de Joodse natie werden gezegd, omdat de Joodse natie in stand werd gehouden ter wille van het Woord, zoals blijken kan uit de aangehaalde plaats nr. 3479. Hieruit blijkt nu duidelijk dat hier voorzegging werd gedaan ten aanzien van de aanvang van een nieuwe Kerk.

109. To him that overcometh will I give to eat of the tree of life, signifies that he who receives in the heart shall be filled with the good of love and with heavenly joy therefrom. This is evident from the signification of "overcoming," as being to receive in the heart (of which in what follows); also from the signification of "eating," as being to be appropriated and to be conjoined (See Arcana Coelestia 2187, 2343, 3168, 3813, 5643); and from the signification of "the tree of life," as being the good of love and heavenly joy therefrom (of which also in what follows). "To overcome" is to receive in the heart, because everyone who is to receive spiritual life must fight against evils and falsities which belong to his natural life; and when he overcomes these he receives in the heart the goods and truths which belong to the spiritual life. To receive in the heart is to receive in the will and love, for "heart" in the Word signifies the will and love (See Arcana Coelestia 2930, 3313, 7542, 8910, 9050, 9113, 10336). To receive in the heart, then, is to do these from the will or love; this is what is meant by "overcoming."

[2] "The tree of life" signifies the good of love and heavenly joy therefrom, because "trees" signify such things as are with man in his interiors, which are of his mind [mens] or disposition [animus]; "boughs" and "leaves" signifying those things that are of the knowledges of truth and good, and "fruits" the goods of life themselves. This signification of trees draws its origin from the spiritual world; for in that world trees of every kind are seen, and the trees that are seen correspond to the interiors of the angels and spirits which are of their mind; the most beautiful and fruitful trees to the interiors of those who are in the good of love and thence in wisdom; trees less beautiful and fruitful to those who are in the good of faith; but trees bearing leaves only, and without fruits, to those who are only in the knowledges of truth; and horrible trees, with noxious fruits, to those who are in knowledges and in evil of life. To those, however, who are not in knowledges, and who are in evil of life, no trees appear, but stones and sands instead. These appearances in the spiritual world really flow from correspondence, for the interiors of the minds of those there are by such effigies presented actually before their eyes. (These things may be better seen from two chapters in the work on Heaven and Hell; first, where the Correspondence of Heaven with all things of Earth is treated of, n. 103-115; and the other, where Representatives and Appearances in Heaven are treated of, n. 170-176, and in what follows there, n 177-190.)

[3] It is from this that "trees" are so often mentioned in the Word, and by them are signified the things with men that belong to their minds; and from this it is also that in the first chapters of Genesis: two trees are said to have been placed in the garden of Eden, one called "the tree of life," and the other "the tree of knowledge." "The tree of life" there signifies the good of love to the Lord, and heavenly joy therefrom, which were with those who were then of the church, and who are meant by the "man" and his "wife;" and by "the tree of knowledge" is signified the delight of knowledges apart from any other use than to be accounted learned and to acquire repute for erudition solely for the sake of honor or gain. "The tree of life" also signifies heavenly joy, because the good of love to the Lord, which is specifically signified by that tree, has heavenly joy in it (See in the work on Heaven and Hell 395-414, and in The Doctrine of the New Jerusalem 230-239).

[4] That "trees," which are so often mentioned in the Word, signify the interiors of man which belong to his mind and disposition, and the things that are on trees, as leaves and fruit, signify such things as are from these interiors, can be seen from the following passages:

I will give in the desert the cedar, the shittah tree, ¹ and the myrtle, and the oil tree; I will set in the wilderness the fir tree, the pine, and the box tree (Isaiah 41:19).

The establishment of the church is there treated of:

The glory of Lebanon shall come unto thee, the fir tree, the pine, and the box tree together, to deck the place of My sanctuary (Isaiah 60:13).

All the trees of the field shall know that I, Jehovah, humble the high tree, exalt the low tree, dry up the green tree, and make the dry tree to bud (Ezekiel 17:24).

Behold, I will kindle a fire in thee, and it shall devour the green tree in thee, and every dry tree (Ezekiel 20:47).

The vine is withered, and the fig tree languisheth; the pomegranate tree, the palm tree also, and the apple tree, all the trees of the field are withered: joy is withered away from the sons of men (Joel 1:12).

When the angel sounded, there followed hail and fire, which fell upon the earth; and the third part of the trees was burnt up (Revelation 8:7).

Beltshasar ² saw in a dream a tree in the midst of the earth, and the height thereof was great. The leaves thereof were fair, and the flowers many, and in it was food for all (Daniel 4:10-12).

(Because "trees" in general signify such things as are with man and constitute the interiors of his mind, and so also the spiritual things that are of the church; and because both are of various kinds, therefore there are so many kinds of trees mentioned, each signifying something different. What the various kinds signify is shown in the Arcana Coelestia, as what is signified by the "oil tree," n. Arcana Coelestia 9277, 10261; what by the "cedar," n. 9472, 9486, 9528, 9715, 10178; what by the "vine," n. 1069, 5113, 6375, 6378, 9277; what by the "fig," n. 217, 4231, 5113, etc.)

[5] Moreover, the things that are on trees, as leaves and fruit, signify such things as are with man; "leaves," the truths with him, and "fruits," the goods, as in the following passages:

He shall be as a tree planted by the waters, and shall spread out his roots by the river; his leaf shall be green; neither shall he cease from yielding fruit (Jeremiah 17:8).

By the river flowing out from the house of God, upon the bank on this side and on that, ascendeth the tree of food, whose leaf falleth not off, nor is its fruit consumed; it is renewed in its months, because its waters issue out of the sanctuary, whence its fruit is for food, and its leaf for medicine (Ezekiel 47:12).

In the midst of the street and of the river (flowing out from the throne of God and of the Lamb), on this side and on that, was the tree of life, bearing twelve fruits, yielding its fruit every month, and the leaves of the tree are for the healing of the nations (Revelation 22:1, 2).

Blessed is the man whose delight is in the law; he shall be like a tree planted by the streams of waters, that bringeth forth its fruit in its time, whose leaf also doth not wither (Psalms 1:3).

Be not afraid, for the tree shall bear fruit, the fig tree and the vine shall yield their strength (Joel 2:22).

The trees of Jehovah are satisfied, the cedars of Lebanon which He hath planted (Psalms 104:16).

Praise Jehovah, ye fruit trees, and all cedars (Psalms 148:7, 9).

[6] Because "fruits" signified the goods of life with man, therefore it was commanded in the Israelitish church, which was a representative church, that the fruits of trees, like men themselves, should be circumcised, concerning which it is thus written:

The fruit of the tree serving for food in the land of Canaan shall be uncircumcised; three years shall they be uncircumcised. But in the fourth year all the fruit thereof shall be holy, praises to Jehovah. And in the fifth year shall ye eat [of the fruit thereof] (Leviticus 19:23-25).

Because the "fruits of the tree" signified the goods of life, it was also commanded:

That in the feast of tabernacles they should take the fruits of the tree of honor, and the boughs, and be glad before Jehovah, and thus should keep the feast (Leviticus 23:40, 41).

For by "tabernacles" were signified the goods of heavenly love, and holy worship therefrom (See Arcana Coelestia 414, 1102, 2145, 2152, 3312, 4391, 10545); and by the "feast of tabernacles" was signified the implantation of that good or love (n. 9296). Because "fruits" signified the goods of love which are goods of life:

It was amongst the blessings that the tree of the field should give its fruit, and among the curses that it should not bear fruit (Leviticus 26:4, 20).

So also it was a command that when any city was besieged:

They should not lay the axe to any tree of good fruit (Deuteronomy 20:19, 20).

From all this it can be seen that "fruits" signify the goods of love, or what is the same, the goods of life, which are also called "works," as likewise in these passages in the Evangelists:

The axe lieth unto the root of the tree; every tree that bringeth not forth good fruit shall be hewn down and cast into the fire (Matthew 3:10; 7:16-21).

Either make the tree good and the fruit good, or else make the tree corrupt and the fruit corrupt; for the tree is known by its fruit (Matthew 12:33; Luke 6:43, 44).

Every branch that beareth not fruit shall be taken away; but every branch that beareth fruit shall be pruned, that it may bring forth more fruit (John 15:2-8).

A certain man had a fig tree planted in his vineyard; and he came seeking fruit thereon, but found none. And he saith unto the vine dresser, Behold, for three years I come seeking fruit from the fig tree, and find none; cut it down; why should it make the ground unfruitful? (Luke 13:6-9).

Jesus saw a fig tree by the way; He came to it, and found nothing thereon but leaves only; and He said, Nevermore from thee shall there be fruit. And immediately the fig tree withered away (Matthew 21:19; Mark 11:13, 14, 20).

The "fig tree" signifies the natural man and its interiors, and "fruits" signify his goods (Arcana Coelestia 217, 4231, 5113); but "leaves" signify knowledges (Arcana Coelestia 885). From this it is clear what is signified by the fig tree's withering away because the Lord found on it leaves only and no fruit. All these passages are cited that it may be known what is signified by the "tree of life in the midst of the paradise of God," namely, the good of love proceeding from the Lord, and heavenly joy therefrom.

Voetnoten: