6637. Deze zijn de namen van de zonen Israëls, dat dit het hoedanige van de Kerk betekent, staat vast uit de betekenis van de naam, namelijk het hoedanige, waarover de nrs. 144, 145, 1754, 1869, 2009, 2628, 2724, 3006, 3421; uit de uitbeelding van de zonen Israëls, namelijk de geestelijke ware dingen, waarover de nrs. 5414, 5879, 5951; en uit de uitbeelding van Israël, te weten het goede van het ware ofwel het geestelijk goede, waarover de nrs. 3654, 4598, 5803, 5806, 5812, 5817, 5819, 5826, 5833.

Omdat Israël het goede van het ware of het geestelijk goede uitbeeldt en zonen de geestelijke ware dingen in het natuurlijke, beelden daarom de zonen Israëls de Kerk uit, want de Kerk is Kerk krachtens het geestelijk goede en het ware daaruit.

Wie niet in het geestelijk goede is, dat wil zeggen, in het goede van de naastenliefde en in de geestelijke waarheden, dat wil zeggen, in de ware dingen van het geloof, is niet van de Kerk, ook al is hij binnen de Kerk geboren; het gehele hemelse rijk van de Heer is immers in het goede van de liefde en het geloof; indien de Kerk niet in een eender goede is, kan zij de Kerk niet zijn, omdat zij niet verbonden is met de hemel, want de Kerk is het rijk van de Heer op aarde.

Dat zij Kerk wordt genoemd, is niet uit hoofde hiervan dat het Woord daar is en dat de leerstellingen daaruit zijn, noch uit hoofde hiervan dat de Heer daar bekend is en dat de sacramenten daar zijn, maar zij is Kerk uit hoofde hiervan dat men leeft volgens het Woord of volgens de leer uit het Woord en dat de leer het richtsnoer van het leven is; zij die niet zodanig zijn, zijn niet van de Kerk, maar zijn buiten haar; en zij die in het boze leven, dus die tegen de leer leven, zijn verder buiten de Kerk dan de heidenen die in het geheel niets weten ten aanzien van het Woord, ten aanzien van de Heer en ten aanzien van de sacramenten; want de eerstgenoemden blussen bij zich de Kerk uit, omdat zij de goede en ware dingen van de Kerk weten, wat de heidenen niet kunnen doen, omdat zij van die zaken onwetend zijn.

Men moet eveneens weten dat eenieder die in het goede van de naastenliefde en het geloof leeft, een Kerk is en dat hij een koninkrijk van de Heer is; vandaar wordt hij ook een tempel genoemd en ook een huis Gods.

Uit degenen die Kerken zijn in het bijzonder, wordt, hoezeer zij ook van elkaar verwijderd zijn, de Kerk in het algemeen gesticht.

Dit nu is de Kerk die onder de zonen Israëls hier en in wat volgt wordt verstaan.

6872. 'You shall worship God beside this mountain' means perception and acknowledgement of the Divine springing from love. This is clear from the meaning of 'worshipping God' as adoration of the Divine, but when the expression is used in reference to the Lord the perception and acknowledgement of the Divine in the Human is meant; and from the meaning of 'mountain' as the good of God's love, dealt with in 795, 796, 2722, 4210, 6435, 6829. From these meanings it is evident that the words 'you shall worship God beside this mountain', when used in reference to the Lord, mean a perception and acknowledgement of the Divine springing from love.

[2] What is meant by a perception and acknowledgement of the Divine springing from love must be stated. Everyone's character is recognized from his love. For the inner being (esse) of anyone's life is love; his very life emanates from it. Therefore the kind of love that reigns with a person determines the person's character. If self-love and a love of the world reign, and as a consequence the love of vengeance, hatred, cruelty, adultery, and the like, then that person is a devil so far as his spirit or interior man which lives after death is concerned, no matter what he may seem to be to outward appearance. But if a love of God and a love of the neighbour are what reign with a person, and consequently a love of what is good and true, and also of what is just and honourable, then he is an angel so far as his spirit which lives after death is concerned, no matter what he may seem to be to outward appearance. But when God's love reigns with someone - as it has done only in the Lord - that one is God. Thus the Lord's Human was made Divine when He received in His Human His Father's love, which was the inner Being (Esse) of His life. From all this one may see what is meant by a perception and acknowledgement of the Divine that springs from love.

[3] It is an unalterable truth that a person is entirely the same in character as his love. This is evident from angels in the next life who, when they are seen, look like forms of love. Love itself not only shines but also breathes out of them, so that you may say that they are in every respect embodiments of love. The reason for this is that all the interiors of an angel, like those of a person in this world, are nothing other than forms that receive life. And being forms that receive life they are forms that receive different kinds of love; for these constitute a person's life. Since therefore the love that flows in and the form that receives it are compatible with each other it follows that the character of an angel or a person in this world is determined by his love. This applies not only to the primary organic substances in the brain but also to the whole body, since the body is nothing other than an organism formed from its primary substances.

[4] From all this it becomes clear that a person is made completely new when he is being regenerated; for at that time every single part of him is being made fit to receive heavenly kinds of love. With man however the earlier forms are not destroyed but removed, whereas with the Lord the earlier forms which came from His mother were completely destroyed and rooted out, and Divine forms were received and replaced them. For God's love is incompatible with any form other than a Divine one; it casts all the rest totally aside. As a consequence of this the Lord was no longer Mary's son once He was glorified.