6468. Pas uit de wereld aangekomen geesten, geloven voordat zij door engelen zijn onderricht, niet anders dan dat het al van het leven in de mens zelf is en dat niets invloeit; de oorzaak hiervan is deze dat zij niets in het bijzonder weten over de hemel dus ook niet over de invloeiing daaruit; niet goede geesten willen ook niet in deze dingen onderricht worden, want zij willen uit zich leven; en zij zeiden dat ik geen leven had, omdat zij mij hadden horen zeggen dat ik vanuit mijzelf niet leefde en dat ik dit wist door een voortdurende ondervinding; maar hieraan wilden zij geen aandacht schenken; verder werd het gegeven te zeggen dat eenieder het leven heeft volgens de vorm van de innerlijke dingen die hij zich heeft verworven door willen en handelen, denken en spreken. Daarna sprak ik met goede geesten over de invloeiing van het leven uit de Heer, dat dit invloeit in allen; en dat dit blijkt uit de hemel, namelijk dat deze een mens weergeeft en daarom de Grootste Mens wordt genoemd, over wie en over de overeenstemming van alle dingen bij de mens daarmee aan het einde van verscheidene hoofdstukken is gehandeld; en dat dit geenszins had kunnen gebeuren indien niet het leven uit de Heer invloeide in de hemel in het algemeen en in de afzonderlijke geest daar in het bijzonder; en eveneens dat het daaruit blijkt dat de gehele hemel betrekking heeft op de Heer en dat de Heer daar het middelpunt is van de invloeiing in allen en dat degenen die in de hemel zijn, omhoog tot Hem schouwen en zij die in de hel zijn, omlaag van Hem wegschouwen; de Heer verschijnt immers aan hen die in de hemelen zijn als Zon; de Zon is daar omhoog. Verder werd gezegd dat het duidelijk is dat het al van het leven uit de Heer is, ook daaruit dat de ziel van de mens in de baarmoeder op zo’n wonderbaarlijke wijze het lichaam kan vormen en de vele leden en organen in zo’n reeks en de innerlijke dingen ervan tot het beeld van de hemel; dit zou nooit kunnen geschieden, indien niet alle leven uit de Heer was en indien niet de hemel zodanig was.

278. Of the influx of life with man in particular.

There is one only fountain of life, from which all live both in heaven and in the world (n.1954, 2021, 2536, 2658, 2886-2889, 3001, 3484, 3742, 5847, 6467).

This life is from the Lord alone, illustrated by various things (n. 2886-2889, 3344, 3484, 4319-4320, 4524, 4882, 5986, 6325, 6468-6470, 9276, 10196).

The Lord is life itself, may be seen (John 1:1; 1:4; 5:26; 14:6).

Life from the Lord flows in with angels, spirits, and men, in a wonderful manner (n. 2886-2889, 3337-3338, 3484, 3742).

The Lord flows in from His Divine love, which is of such that it wills that what is its own should be another's (n. 3742, 4320).

All love is such; thus the Divine love is infinitely more so (n. 1820, 1865, 2253, 6872).

Hence life appears as if it were in man, and not as inflowing (n. 3742, 4320).

Life appears as if it were in man, because the principal cause, which is life from the Lord, and the instrumental cause, which is the recipient form, act as one cause, which is felt in the instrumental (n. 6325).

The chief of the wisdom and intelligence of the angels consists in perceiving and knowing that the all of life is from the Lord (n. 4318).

Concerning the joy of angels perceived and shown by their discourse to me, from this that they do not live from themselves, but from the Lord (n. 6469).

The evil are not willing to be convinced that life inflows (n. 3743).

Doubts concerning the influx of life from the Lord cannot be removed, so long as fallacies, ignorance, and the negative reign (n. 6479). All in the church know that all good and truth is from heaven, that is, through heaven from the Lord, and that all evil and falsity is from hell; and yet the all of life has relation to good and truth, and to evil and falsity, there being nothing of life without them (n. 2893, 4151).

The doctrinal of the church derived from the Word teaches the same thing (n. 4249). Nevertheless man does not believe that life inflows (n. 4249).

If communication and connection with spirits and angels were taken away, man would instantly die (n. 2887).

It is evident from hence, that the all of life flows in from the first esse of life, because nothing exists from itself, but from things prior to itself, thus each and all things exist from the First; and because everything must subsist from the same source from which it first existed, since subsistence is perpetual existence (n. 4523-4524).

Angels, spirits, and men, were created to receive life, thus they are only forms recipient of life (n. 2021, 3001, 3318, 3344, 3484, 3742, 4151, 5114, 5986). Their forms are such as the quality of their reception (n. 2888, 3001, 3484, 5847, 5986, 6467, 6472). Men, spirits, and angels, are therefore such as are their forms recipient of life from the Lord (n. 2888, 5847, 5986, 6467, 6472). Man is so created, that in his inmost, and hence in those which follow in order, he can receive the Divine, and be elevated to the Divine, and be conjoined with the Divine by the good of love and the truths of faith, and on this account he lives to eternity, otherwise than beasts (n. 5114).

Life from the Lord flows in also with the evil, thus also with those who are in hell (n. 2706, 3743, 4417, 10196). But they turn good into evil and truth into falsity, and thus life into spiritual death, for such as the man is, such is his reception of life (n. 4319-4320, 4417). Goods and truths from the Lord also continually inflow with them, but they either reject, suffocate, or pervert them (n. 3743). They who are in evils, and thence in falsities, have no real life; the quality of their life (n. 726, 4623, 4747, 10284, 10286).