585. Dat door het menigvuldig geworden kwade van de mensen op de aarde wordt aangeduid, dat de wil tot het goede ophield te bestaan, blijkt uit het voorgaande, namelijk dat er geen wil meer was, maar alleen begeerte; verder uit de betekenis van de mens op aarde. De aarde, in de letterlijke zin, is de plaats waar de mens is; en daar de liefde tot de wil of tot de begeerte behoort, zo wordt de aarde voor de wil van de mens zelf genomen, want de mens is men krachtens zijn willen, en niet zozeer krachtens zijn weten en verstaan, daar het weten en verstaan uit zijn wil voortvloeit; al wat niet uit zijn wil voortvloeit, dat wil hij niet weten, noch verstaan; ja zelfs, wanneer hij anders spreekt en handelt dan hij wil, is er toch iets van een wil, buiten zijn spreken en handelen om, dat hem regeert. Dat het land Kanaän of het Heilige Land, voor de liefde, en dus voor de wil van de hemelse mens genomen wordt, kan door vele plaatsen in het Woord bevestigd worden; op dezelfde wijze dat de landen van verschillende heidense volken hun liefde aanduiden, welke in het algemeen de eigenliefde en de liefde tot de wereld zijn; omdat dit echter zo vaak voorkomt, is er hier ter plaatse niet bij stilgestaan. Hieruit blijkt dat de boosheid van de mensen op de aarde zijn natuurlijke boosheid betekent, dat tot de wil behoort; en het wordt vermenigvuldigd geheten, daar het bij allen nog niet zo verkeerd was of zij wilden anderen het goede, zij het dan om eigenbelang; dat het echter geheel en al verdorven is geworden, duidt het gedichtsel van de gedachten van het hart aan.

7686. Vóór die was de sprinkhaan niet geweest zoals die en nadien zal hij niet aldus zijn; dat dit betekent dat zo’n valse niet is geweest vanaf de eerste tijd van de Kerk en dat er een zodanig valse niet zal zijn, staat vast uit de betekenis van de sprinkhaan, namelijk het valse in uitersten, nr. 7643; dat er zo’n valse niet is geweest, noch zal zijn, zie ook nr. 7649.

Hoe het hiermee is gesteld moet gezegd worden: in de innerlijke zin wordt in het bijzonder gehandeld over hen die vóór de Komst van de Heer in de lagere aarde waren en niet tot de hemel verheven konden worden voordat de Heer in de wereld was gekomen en het Menselijke had aangenomen en dat Menselijke Goddelijk had gemaakt, zie de nrs. 6854, 6914; die werden intussen bestookt door de bozen die ook van de Kerk waren geweest en de ware dingen van het geloof hadden beleden, maar het leven van het boze hadden geleefd; degenen die vóór de Komst van de Heer van de Kerk waren geweest en boos ten aanzien van het leven, waren in zo’n valse als er eerder niet was geweest, noch daarna zal zijn.

De oorzaak hiervan was dat zij die de Nefilim, de Enakim en de Refaïm werden genoemd en van het laatste nageslacht van de Oudste Kerk waren, nog niet in de hel opgesloten waren, maar rondzwierven en waar zij maar konden afgrijselijke en dodelijke overredingen ingoten en dus eveneens aan de bozen in de Kerk; vandaar hadden zij zo’n valse; ten aanzien van die Nefilim en hun afgrijselijke overredingen zie de nrs. 310, 560, 562, 563, 570, 581, 586, 607, 660, 805, 808, 1034, 1120, 1265-1272, 1673.

Dezen werden door de Heer toen Hij in de wereld was, in een hel geworpen die aan de linkerzijde naar voren op enige afstand is.

Indien dit niet had plaatsgevonden, zouden uiterst weinigen gezaligd hebben kunnen worden, want het valse dat zij ingoten, was met een afgrijselijk overredende en was dodelijk, zodanig als er nooit geweest was en zodanig als er nooit kan zijn.

Van dit valse waren degenen doordrenkt die vóór de Komst van de Heer degenen die van de geestelijke Kerk waren, bestookten.

Deze dingen zijn het die in de innerlijke zin onder die woorden worden verstaan.

Over hen wordt in het bijzonder gehandeld, in het algemeen echter over allen die van de Kerk zijn en de rechtschapenen in het andere leven bestoken en van dezen zijn er heden zeer veel.

21. [1]. Of those who are in falsities from evil, and of those who are in falsities not from evil; thus of falsities from evil, and of falsities not from evil.

There are innumerable kinds of falsities, namely, as many as there are evils; and the origins of evils, and thence of falsities, are many (n. 1188, 1212, 4729, 4822, 7574). There is falsity from evil, or falsity of evil; and there is evil from falsity, or evil of falsity, and again falsity thence, thus derivative (n. 1679, 2243). From one falsity, especially if it is in the place of a principle, there flow falsities in a continual series (n. 1510-1511, 4717, 4721). There is falsity from the cupidities of the love of self and of the world; and there is falsity from the fallacies of the senses (n. 1295, 4729). There are falsities of religion, and there are falsities of ignorance (n. 4729, 8318, 9258). There is falsity in which there is good, and falsity in which there is not good (n. 2863, 9304, 10109, 10302). There is what is falsified (n. 7318-7319, 10648). All evil has falsity with it (n. 7577, 8094). Falsity from the cupidities of the love of self is the very falsity of evil; and the worst kinds of falsities are thence (n. 4729).

Evil is heavy, and has in itself a tendency to fall into hell, but not so falsity, unless derived from evil (n. 8279, 8298). Good is turned into evil, and truth into falsity, when it descends from heaven into hell, because as it were into a gross and impure atmosphere (n. 3607). Falsities from evil appear as mists and foul waters over the hells (n. 8137-8138, 8146). They who are in the hells speak falsities from evil (n. 1695, 7351-7352, 7357, 7392, 7699). They who are in evil cannot but think falsities, when they think from themselves (n. 7437). More is said concerning evil of falsity (n. 2408, 4818, 7272, 8265, 8279); and concerning falsities of evil (n. 6359, 7272, (Arcana Coelestia 7272), 9304, 10302).

Every falsity may be confirmed, and when confirmed appears as truth (n. 5033, 6865, 8521, 8780). Therefore everything should be examined to see whether it is true before it is confirmed (n. 4741, 7012, 7680, 7950, 8521). Care should be taken that the falsities of religion be not confirmed, because the persuasion of falsity arises thence, which adheres to man after death (n. 845, 8780). How hurtful the persuasion of falsity is (n. 794, 806, 5096, 7686).

Good cannot flow into truths so long as man is in evil (n. 2434). Goods and truths are so far removed from man as he is in evil, and thereby in falsities (n. 3402). The greatest care is taken by the Lord lest truth be conjoined to evil, and the falsity of evil to good (n. 3110, 3116, 4416, 5217). Profanation arises from such mixture (n. 6348). Truths exterminate falsities, and falsities truths (n. 5207). Truths cannot be deeply received so long as incredulity reigns (n. 3399).

How truths may be falsified, from examples (n. 7318). The evil are permitted to falsify truths, the reason (n. 7332). Truths are falsified by the evil, by being applied and thus turned aside to evil (n. 8094, 8149). Truth is said to be falsified when it is applied to evil, which is done especially by fallacies and appearances in externals (n. 7334, 8062). The evil are allowed to assault truth, but not good, because they can falsify truth by various interpretations and applications (n. 6677). Truth falsified from evil, is contrary to truth and good (n. 8062). Truth falsified from evil has a grievous stench in the other life (n. 7319). More is said concerning the falsification of truth (n. 7318-7319, 10648).

There are falsities of religion which agree with good, and others which disagree (n. 9258-9259). Falsities of religion, if they do not disagree with good, do not produce evil, except with those who are in evil (n. 8318). Falsities of religion are not imputed to those who are in good, but to those who are in evil (n. 8051, 8149). Truths not genuine, and also falsities, may be consociated with genuine truths with those who are in good, but not with those who are in evil (n. 3470-3471, 4551-4552, 7344, 8149,9298). Falsities and truths are consociated by appearances from the sense of the letter of the Word (n. 7344). Falsities are made true by good, and grow soft when they are applied and turned to good, and evil is removed (n. 8149). Falsities of religion with those who are in good, are received by the Lord as truths (n. 4736, 8149). Good whose quality is from the falsity of religion, is accepted by the Lord, if there is ignorance, and therein innocence, and a good end (n. 7887). Truths with man are appearances of truth and good imbued with fallacies; but nevertheless the Lord adapts them to genuine truths with the man who lives in good (n. 2053). Falsities in which is good are given with those who are out of the church, and thence in ignorance of truth; also with those who are within the church where are falsities of doctrine (n. 2589-2604, 2861, 2863, 3263, 3778, 4189-4190, 4197, 6700, 9256). Falsities in which there is not good are more grievous with those who are within the church, than with those who are out of the church (n. 7688). Truths and goods are taken away from the evil in the other life, and given to the good, according to the words of the Lord:

To him that hath shall be given that he may abound; and from him who hath not shall be taken away that which he hath (Matthew 25:29, n. 7770).