4300. En de zon rees hem op; dat dit de verbinding van de goede dingen betekent, staat vast uit de betekenis van het verrijzen van de zon, namelijk de verbinding van de goede dingen; dat door het opgaan van de dageraad wordt aangeduid dat de verbinding nabij is of aanvangt, zie nr. 4283; hieruit volgt dat het verrijzen van de zon de verbinding zelf is; want de zon betekent in de innerlijke zin de hemelse liefde, nrs. 1529, 1530, 2441, 2495, 3636, 3643, 4060; dus de goede dingen, want deze zijn van die liefde; wanneer de hemelse liefde zich bij de mens openbaart, dat wil zeggen, wanneer zij wordt bemerkt, dan wordt er gezegd dat de zon hem verrijst, want dan worden de goede dingen van die liefde met hem verbonden.

2882. Voornamelijk daarom gelooft de mens het vrije niet te hebben, omdat hij weet, dat hij uit zichzelf het goede niet doen en het ware niet denken kan. Maar laat hij niet geloven, dat iemand ooit uit zichzelf enig vrije heeft of had om het ware te denken en het goede te doen, zelfs niet de mens die vanwege de ongereptheid waarin hij was, een gelijkenis en een beeld Gods werd genoemd; maar het vrije om het ware te denken dat van het geloof is en om het goede te doen dat van de naastenliefde is, vloeit geheel en al van de Heer in. De Heer is het Goede zelf en het Ware zelf, vandaar de fontein. Alle engelen zijn in zo’n vrije, ja in de innerlijke gewaarwording zelf, dat het zo is. De binnenste engelen worden innerlijk gewaar, hoeveel van de Heer is en hoeveel van henzelf en voor zoveel het van de Heer is, zijn zij in de gelukzaligheid, maar voor zoveel het van henzelf is, zijn zij niet in de gelukzaligheid.