4099. En etende heeft hij ook ons zilver gegeten; dat dit betekent dat het ware van die aandoeningen zou verteren indien zij niet gescheiden werden, staat vast uit de betekenis van eten, namelijk verteren; en uit de betekenis van het zilver, namelijk het ware, nrs. 1551, 2954.

Dat ‘ons zilver’ wil zeggen het ware van die aandoeningen, is duidelijk, want door Rachel en Lea worden de aandoeningen van het ware aangeduid, zoals eerder hier en daar werd getoond. Wat deze dingen behelzen, kan men ook niet weten tenzij men weet hoe het gesteld is met de goede en ware dingen die door het goede als middel worden ingeboezemd, of tenzij men weet hoedanig de gezelschappen van de geesten zijn die als middellijk goede van dienst zijn; de gezelschappen van de geesten die als middellijk goede van dienst zijn, zijn die, die in de wereldse dingen zijn; maar de gezelschappen van de engelen die van dienst zijn om de aandoeningen van het ware binnen te leiden, zijn niet in wereldse dingen, maar in hemelse dingen; deze beide gezelschappen werken bij de mens die wordt wederverwekt; voor zoveel als de mens door de engelen in de hemelse dingen wordt ingewijd, voor zoveel worden de geesten die in de wereldse dingen zijn, verwijderd en indien zij niet verwijderd worden, dan worden de ware dingen verstrooid; want de wereldse en de hemelse dingen stemmen overeen bij de mens wanneer de hemelse dingen over de wereldse dingen heersen; maar zij stemmen niet samen wanneer de wereldse dingen over de hemelse dingen heersen; wanneer zij samenstemmen, dan worden de ware dingen in het natuurlijke van de mens vermenigvuldigd; maar wanneer zij niet samenstemmen, dan worden zij verminderd, ja zelfs verteerd, omdat de wereldse dingen de hemelse dingen verduisteren en ze dan in twijfel brengen, maar wanneer de hemelse dingen de heerschappij voeren, dan verlichten zij de wereldse dingen en stellen ze in een helder licht en nemen de twijfels weg; die dingen hebben de heerschappij die boven het andere worden geliefd. Hieruit kan blijken wat daaronder wordt verstaan dat het ware van de aandoeningen zou verteren indien zij niet gescheiden werden, wat wordt aangeduid door ‘etende heeft hij ons zilver gegeten’.

2954. Dat de woorden ‘ik zal het zilver des velds geven, neem het van mij aan’ de verlossing betekenen ten aanzien van de waarheden van de Kerk, die van de Heer komen, blijkt uit de betekenis van zilver geven, namelijk verlossen door het ware, waarover eerder in nr. 2937, want het zilver is het ware, nr. 1551;

uit de betekenis van het veld, namelijk de Kerk en eveneens de leer van het ware, waarover de nrs. 368, 2936;

en uit de betekenis van ‘van mij aannemen’, namelijk het wederkerige bij hen die van de Kerk zijn; het wederkerige is het geloof dat de verlossing van de Heer alleen is. Wat de verlossing betreft, deze is hetzelfde als de hervorming en de wederverwekking en vandaar de bevrijding van de hel en de zaligmaking. De verlossing of hervorming en zaligmaking van de mensen van de geestelijke Kerk gebeurt door het ware, maar die van de mensen van de hemelse Kerk door het goede. De redenen hiervan zijn eerder herhaaldelijk aangegeven, namelijk dat de geestelijken niets van de wil tot het goede hebben, maar dat zij daarvoor in de plaats begiftigd zijn met het vermogen om te verstaan wat het goede is; het is het verstand van het goede, dat voornamelijk het ware wordt genoemd en wel het ware van het geloof; maar dit te willen en vandaar dit te doen is het, wat het goede wordt genoemd. De geestelijken worden dus door het verstand van het goede of wat hetzelfde is, door het ware, in de wil tot het goede binnengeleid, of wat hetzelfde is, in het goede; maar niet in iets van de wil tot het goede uit zichzelf, want alle wil tot het goede is bij hen verloren gegaan, nrs. 895, 927, 2124, maar in een nieuwe wil, die zij van de Heer ontvangen, nrs. 863, 875, 1023, 1043, 1044;

en wanneer zij deze wil ontvangen hebben, worden zij in het bijzonder verlosten genoemd.

10548. 'And so it was, that everyone asking Jehovah a question went out to the tent of meeting which was outside the camp' means that all instruction regarding the truths and forms of good belonging to the Church and worship was imparted to everyone through the outward sense of the Word, far removed from the external things in which the interest of that nation lay. This is clear from the meaning of 'asking Jehovah a question' as receiving instruction regarding the truths and forms of good belonging to the Church and worship, for whenever Jehovah is asked a question it is done for the sake of receiving instruction regarding those things; from the meaning of 'the tent of meeting' as the external aspect of the Church and worship, dealt with immediately above in 10547; and from the meaning of 'outside the camp' as far removed from the external things in which the interest of that nation lay, also dealt with above, in 10546. From all this it is evident that 'everyone asking Jehovah a question went out to the tent of meeting which was outside the camp' means that all instruction regarding the truths and forms of good belonging to the Church and worship was imparted through the outward sense of the Word, far removed from the external things in which the interest of that nation lay.

[2] One reason for saying 'through the outward sense of the Word' is that all instruction regarding the truths and forms of the good of faith and love which compose the Church and constitute worship is obtained from that sense. Another reason is that asking the Lord a question is done by consulting the Word; for the Word has the Lord present within it. He is present there because the Word consists of Divine Truth that comes from Him and He resides with angels in Divine Truth that is His, and also with members of the Church who receive Him.

[3] A further reason for saying 'through the outward sense of the Word' is that this sense at one and the same time has within it all the inward contents of the Word, thus all the truths and forms of good of heaven and the Church, as accords with what has been shown in 10547. This was why answers were given and revelations made within objects on the last and lowest level of things, 9905. Furthermore all the teachings of the Church applying to worship are imparted through the outward sense of the Word. But they are imparted only to those who receive enlightenment from the Lord when they read the Word. For when they do so light from heaven flows into them through the inward sense, see 9025, 9382, 9409, 9424, 9430, 10105, 10324, 10402, 10431.

[4] The reason why far removed from the external things in which the interest of the Israelite nation lay is meant is that the outward sense of the Word among that nation is seen by them in an altogether different manner and is consequently explained in a different way, as becomes clear from the consideration that they do not see anything at all there about faith in the Lord and love to Him, not even anything about the Lord Himself or heaven provided by Him. All they see are references to worldly and earthly matters, in particular their pre-eminence over others. The reason for this is that they are interested in external things and not in what is internal; and people like this see nothing from an inward point of view. Seeing from this point of view implies doing so from the Lord's with the eyes of heaven.

From all this it is evident that the outward sense or external aspect of the Word, and consequently of the Church and worship, with that nation was far removed from the external aspect of the Word, the Church, and worship as it really is. The external worship of that nation is described next in the internal sense, down to verse 11.