4098. Zijn wij niet vreemden van hem geacht, omdat hij ons heeft verkocht; dat dit betekent dat het hen vervreemd heeft, zodat zij er niet langer toe behoorden, staat vast uit de betekenis van ‘als vreemden geacht worden’, namelijk vervreemd worden; en uit de betekenis van verkopen, namelijk zozeer vervreemden dat zij er niet langer toe behoren.

2954. Dat de woorden ‘ik zal het zilver des velds geven, neem het van mij aan’ de verlossing betekenen ten aanzien van de waarheden van de Kerk, die van de Heer komen, blijkt uit de betekenis van zilver geven, namelijk verlossen door het ware, waarover eerder in nr. 2937, want het zilver is het ware, nr. 1551;

uit de betekenis van het veld, namelijk de Kerk en eveneens de leer van het ware, waarover de nrs. 368, 2936;

en uit de betekenis van ‘van mij aannemen’, namelijk het wederkerige bij hen die van de Kerk zijn; het wederkerige is het geloof dat de verlossing van de Heer alleen is. Wat de verlossing betreft, deze is hetzelfde als de hervorming en de wederverwekking en vandaar de bevrijding van de hel en de zaligmaking. De verlossing of hervorming en zaligmaking van de mensen van de geestelijke Kerk gebeurt door het ware, maar die van de mensen van de hemelse Kerk door het goede. De redenen hiervan zijn eerder herhaaldelijk aangegeven, namelijk dat de geestelijken niets van de wil tot het goede hebben, maar dat zij daarvoor in de plaats begiftigd zijn met het vermogen om te verstaan wat het goede is; het is het verstand van het goede, dat voornamelijk het ware wordt genoemd en wel het ware van het geloof; maar dit te willen en vandaar dit te doen is het, wat het goede wordt genoemd. De geestelijken worden dus door het verstand van het goede of wat hetzelfde is, door het ware, in de wil tot het goede binnengeleid, of wat hetzelfde is, in het goede; maar niet in iets van de wil tot het goede uit zichzelf, want alle wil tot het goede is bij hen verloren gegaan, nrs. 895, 927, 2124, maar in een nieuwe wil, die zij van de Heer ontvangen, nrs. 863, 875, 1023, 1043, 1044;

en wanneer zij deze wil ontvangen hebben, worden zij in het bijzonder verlosten genoemd.

4322. Wie gelooft heden niet dat de mens natuurlijk ontstaat vanuit zaad en een ei en dat vanaf de eerste schepping aan in het zaad een kracht is om zich in zulke vormen voort te bewegen, eerst binnen het ei, daarna in de baarmoeder en daarna vanuit zich en dat het niet het Goddelijke is dat nog verder voortbrengt. De oorzaak dat men zo gelooft, is deze dat niemand weet dat er enige invloeiing is vanuit de hemel, dat wil zeggen, door de hemel uit de Heer en wel omdat men niet wil weten dat er een hemel is; want de geleerden bespreken onder elkaar in hun binnenkamers openlijk de vraag of er wel een hel is en omdat zij aan de hemel twijfelen, kunnen zij daarom ook niet als enig beginsel aannemen, dat er een invloeiing is door de hemel uit de Heer, terwijl toch die invloeiing alle dingen die in de drie rijken van de aarde zijn, vooral in het animale rijk en in het bijzonder in de mens, voortbrengt en in vorm samenhoudt overeenkomstig de nutten. Vandaar kunnen zij evenmin weten dat er enige overeenstemming is tussen de hemel en de mens, te minder dat zij zodanig is dat de afzonderlijke, ja de meest afzonderlijke dingen bij hen daaruit ontstaan, en ook daaruit blijven bestaan, want blijven bestaan is een voortdurend ontstaan; en dus is de instandhouding in verbinding en vorm een voortdurende schepping.