3905. Rachel zag dat zij Jakob niet baarde; dat dit betekent dat het innerlijk ware nog niet erkend was, staat vast uit de uitbeelding van Rachel, namelijk de aandoening van het innerlijk ware of het innerlijk ware, waarover de nrs. 3758, 3782, 3793, 3819;

uit de betekenis van baren, namelijk erkennen met het geloof en tevens met de daad, waarover hierna; en uit de uitbeelding van Jakob, namelijk het goede van het natuurlijk ware, waarover de nrs. 3669, 3677, 3829 en in het gehele voorafgaande hoofdstuk. Dat baren is erkennen met het geloof en tevens met de daad, komt omdat door de baringen in het Woord geestelijke baringen worden aangeduid, nrs. 1145, 1255, 3860, 3868;

de geestelijke baring is de erkenning en het geloof van het ware en goede, hier de erkenning met het geloof en tevens met de daad, namelijk van het innerlijk ware, dat door Rachel werd uitgebeeld; omdat iets niet eerder met het geloof wordt erkend dan wanneer men dienovereenkomstig leeft, wordt daarom gezegd ‘erkenning met het geloof en tevens met de daad’; de ware dingen van het geloof die niet worden aangeleerd om het handelen, maar alleen om het weten, voegen zich aan de aandoeningen van het boze en valse toe en daarom zijn zij niet van het geloof bij degene die ze heeft aangeleerd, maar innerlijk zijn zij tegen het geloof.

1145. Dat de woorden:

‘dit zijn de geboorten van de zonen van Noach’ de afstamming betekenen van de leringen en godsdiensten van de Oude Kerk, die in het algemeen Noach is, blijkt uit de betekenis van geboorten, waarover eerder gehandeld is. In de uiterlijke of letterlijke zin zijn de geboorten, zoals men weet, de voortplanting van de een uit de ander; in de innerlijke zin echter heeft alles betrekking op hemelse en geestelijke dingen, of op de dingen van de naastenliefde en van het geloof. Zo zijn de geboorten hier de dingen, die tot de Kerk behoren, dus de leringen, zoals uit wat volgt nog beter zal blijken.