371. De Oudsten duidden met het spreken van Jehovah de innerlijke gewaarwording aan, want zij wisten, dat de Heer hun de innerlijke gewaarwording gaf; deze gewaarwording kon alleen bestaan zolang als de liefde de hoofdzaak was; zodra de liefde tot de Heer en bijgevolg de liefde jegens de naasten ophield, ging de innerlijke gewaarwording te gronde; en er bleef zoveel gewaarwording over als er liefde restte. Dit innerlijke gevoel was de Oudste Kerk eigen, maar nadat het geloof van de liefde was gescheiden, zoals bij degenen die na de vloed, en de naastenliefde door het geloof werd gegeven, volgde het geweten, dat eveneens een innerlijke stem laat horen, maar op een andere wijze, waarover, door de Goddelijke barmhartigheid van de Heer, meer in hetgeen volgt. Wanneer het geweten spreekt, wordt in het Woord evenzo gezegd, dat de Heer spreekt, omdat het geweten zich vormt uit de aan het Woord ontleende openbaringen en erkentenissen, en wanneer het Woord spreekt of een innerlijke stem laat horen, is het de Heer Die spreekt. Daarom is het, zelfs heden nog, hoogst gebruikelijk om te zeggen dat de Heer spreekt, wanneer het handelt over een zaak van het geweten of van het geloof.

2143. 'Jehovah appeared to him' means the Lord's perception. This becomes clear from the fact that historical events as described in the Word are representative, and nothing else, and the actual words used there serve to mean the things that occur in the internal sense. Featured at this point in the internal sense are the Lord and His perception; and that perception was represented by the event of Jehovah's appearing to Abraham. Every appearance, every utterance, and every deed recorded in the historical sections of the Word is in this manner representative. But what each represents becomes apparent only if attention is paid to historical descriptions solely as objects - as when objects of sight serve solely to give one an opportunity and the ability to think about more sublime things, as for example when people look at gardens and yet think solely of fruits and their uses, and also of the delight of life given by these, and think still more sublimely of the happiness of paradise, or heaven. When their thoughts are on those things they do, it is true, behold the particular objects in the gardens, yet with so little interest in them as mere objects that they pay no attention to them. It is similar with the historical descriptions in the Word. When people's thoughts are on the celestial and spiritual things contained in the internal sense, just as little attention is paid to the historical events described or to the words themselves used to describe them.

1504. ¹ PERCEPTIONS AND SPHERES IN THE NEXT LIFE - continued

It has been stated already that in the next life the character of another is recognized as soon as he starts to approach, even though he does not say anything. From this one may see that man's interiors are engaged in a kind of undiscerned activity, and that from this the nature of the spirit is perceived. That this is so has become clear to me from the fact that the sphere emanating from this activity not only spreads itself a long way out but also that sometimes, when the Lord permits, it becomes in various ways perceptible to the senses.

Voetnoten: