34. De liefde en het geloof kunnen nooit gescheiden worden, omdat zij één en hetzelfde uitmaken; daarom worden zij, wanneer voor het eerst over lichten gesproken wordt, als één beschouwd, en wordt er gezegd: er zij lichten in het uitspansel van de hemelen. Wonderbaarlijke dingen mag ik hieromtrent aanstippen: daar de hemelse engelen, van de Heer uit, in zo’n liefde zijn, zijn zij door die liefde in alle erkentenissen van het geloof, en door de liefde in zo’n leven en in zo’n licht van inzicht, dat er nauwelijks iets van beschreven kan worden. Daarentegen bevinden zich de geesten, die in de wetenschap van de leerstellingen van het geloof zonder de liefde zijn, in zo’n koud leven en in zo’n duister licht, dat zij zelfs niet tot de eerste drempel van de voorhof van de hemelen kunnen naderen, maar terugdeinzen. Sommigen beweren, dat zij in de Heer geloofd hebben, maar zij hebben niet geleefd zoals Hij leerde; van hen zegt de Heer bij Mattheüs het volgende:

‘Niet eenieder die tot Mij zegt Heer, Heer! zal ingaan in het koninkrijk der hemelen, maar die daar doet Mijn wil. Velen zullen te dien dage tot Mij zeggen: Heer, Heer, hebben wij niet in Uw Naam geprofeteerd?’ enzovoort, (Mattheüs 7:21, 22 tot het einde). Hieruit blijkt, dat zij die in de liefde zijn, ook in het geloof zijn, en zo dus in het hemelse leven, maar niet zij die beweren, in het geloof te zijn en niet in het leven van de liefde. Geloofsleven zonder liefde is als het licht van de zon zonder warmte, zoals in de winter, wanneer er niets groeit en alles verstijfd en afsterft. Maar geloof uit liefde is als het licht van de zon in de tijd van de lente, wanneer alles groeit en bloeit, want het is de warmte van de zon die voortbrengt. Met de hemelse en geestelijke dingen eveneens, welke doorgaans in het Woord worden uitgebeeld door die dingen, welke in de wereld en op de aarde zijn. Ongeloof en geloof zonder liefde worden door de Heer ook vergeleken met de winter, toen Hij over de voleinding der eeuw profeteerde bij Markus:

‘Bidt, dat uw vlucht niet komt in de winter, want in die dagen zal er verdrukking zijn’, (Markus 13:18, 19). Vlucht betekent de laatste tijd, ook met betrekking tot ieder mens, wanneer hij sterft; winter betekent een leven zonder enige liefde; dagen der verdrukking betekent de ellendige staat van de mens in het andere leven.

3272. 'Twelve princes of their peoples' means all the first and foremost features of that spiritual Church. This is clear from the meaning of 'twelve' as all things of faith and so of the Church, dealt with in 577, 2089, 2129 (end), 2130 (end); from the meaning of 'princes' as first and foremost features, dealt with in 1482, 2089; and from the meaning of 'peoples' as those who are governed by truths, dealt with in 1259, 1260, and so those who belong to the spiritual Church, for they are said to be those with whom truths predominate. The fact that all numbers in the Word mean real things becomes quite clear from the number twelve which occurs so many times. Whenever that number is used in the Word it means all things. For example, the twelve tribes in the Old Testament and the twelve apostles in the New mean all things of faith, and so all things of the Church. Here 'twelve princes' accordingly means all the first and foremost features of that Church which are represented by just so many sons of Ishmael.

[2] That the number twelve means those things becomes clear from what has been introduced in the places mentioned above, as well as from the following in the Word: In John,

I heard the number of the sealed out of every tribe of Israel - twelve thousand sealed out of the tribe of Judah, twelve thousand sealed out of the tribe of Reuben, twelve thousand sealed out of the tribe of Gad, and so on. Revelation 7:4-6, and following verses.

Here 'twelve thousand sealed out of every tribe' means nothing else than that everyone who receives faith, that is, who receives the good that accompanies it, is saved. In the same book,

A woman encircled with the sun, and the moon under her feet, and on her head a crown of twelve stars. Revelation 12:1.

'A woman' stands for the Church, 252, 253, 'the sun' for celestial love, 'the moon' for spiritual love, 30-38, 1529, 1530, 2441, 2495. 'Twelve stars' stands for all things of faith - 'stars' being cognitions of good and truth, which are matters of faith, 2495, 2849.

[3] In the same book,

The holy city New Jerusalem, having twelve gates, and above the gates twelve angels, and names written which are those of the twelve tribes of the sons of Israel. The wall of the city had twelve foundations, and on them the names of the twelve apostles of the Lamb. He measured the city with the measuring rod, twelve thousand stadia. And he measured its wall, a hundred and forty-four cubits (twelve twelves), which is the measure of a man, that is, of an angel. The twelve gates were twelve pearls. Revelation 21:12, 14, 16-17, 21.

Here nothing else is meant by the holy city than the Lord's spiritual kingdom, and by the gates, wall, and foundations the things that constitute charity and faith, all of which things are meant by the frequently mentioned number twelve. The fact that neither the twelve tribes nor the twelve apostles are meant literally may be recognized by anyone. In the same book,

In the middle of its street, and of the river, on this side and on that, was the tree of life bearing twelve fruits, yielding its fruit each month. Revelation 22:2.

'Twelve fruits' means all things of charity.

[4] In Matthew,

Jesus said, Truly I say to you, that you who have followed Me, in the regeneration, when the Son of Man sits on His throne of glory, will sit on twelve thrones, judging the twelve tribes of Israel. Matthew 19:28.

Here 'the apostles' is not used to mean the apostles, nor 'thrones' to mean thrones, nor 'tribes' tribes, but matters of faith in their entirety, see 2129. Furthermore when the twelve tribes are referred to in the Old Testament Word they mean all things of the Church. The same applies to the twelve stones set according to the names of the twelve tribes of Israel, in the Urim and Thummim, Exodus 28:21; to the twelve loaves of the presence that were laid out on the table, Leviticus 24:5-6; and so on with every other reference to twelve. Also the names themselves of the twelve sons of Jacob or Israel contain all things of faith, as will be seen in the Lord's Divine mercy in Chapters 29, 30 below.