3201. Vers 64, 65. En Rebekka hief haar ogen op en zij zag Izaäk en zij viel van de kameel af. En zij zei tot de knecht: Wie is die man, die daar in het veld ons tegemoet wandelt; en de knecht zei: Dat is mijn heer; en zij nam de sluier en bedekte zich. Rebekka hief haar ogen op en zij zag Izaäk, betekent de wederkerige aandacht van de aandoening van het ware; en zij viel van de kameel af, betekent haar scheiding van de wetenschappelijke dingen in de natuurlijke mens, tot de innerlijke gewaarwording van het redelijk goede; en zij zei tot de knecht, betekent het onderzoek door het Goddelijk Natuurlijke; wie is die man die daar in het veld ons tegemoet wandelt, betekent, ten aanzien van het redelijke, dat alleen in het goede was; en de knecht zei: Dat is mijn heer, betekent de erkenning; en zij nam de sluier en bedekte zich, betekent de schijnbaarheden van het ware.

4153. Laban kwam in de tent van Jakob en in de tent van Lea en in de tent van de beide dienstmaagden en hij vond niet; dat dit betekent dat in hun heilige dingen niet zulke ware dingen waren, staat vast uit de betekenis van de tent, namelijk het heilige, waarover de nrs. 414, 1102, 2145, 2152, 3210, 3312, 4128; hier de heilige dingen, omdat het de tenten waren, namelijk van Jakob, van Lea en van de beide dienstmaagden; dat die ware dingen daar niet waren, wordt aangeduid door de terafim die daar niet gevonden werden, dat de terafim in de goede zin de ware dingen zijn, zie eerder in nr. 4111; door Jakob wordt het goede van het natuurlijke uitgebeeld; door Lea de aandoening van het uiterlijk ware en door de dienstmaagden de uiterlijke aandoeningen, waarover eerder; en omdat de ware dingen waarover hier wordt gehandeld, niet uiterlijk maar innerlijk waren, werden zij daarom niet in hun tenten, dat wil zeggen in hun heilige dingen gevonden; maar zij waren in de tent van Rachel, dat wil zeggen, in het heilige van de aandoening van het innerlijk ware, want door Rachel wordt de aandoening van het innerlijk ware uitgebeeld.

9495. 'And two rings shall be on one side of it and two rings on the other side of it' means the marriage of truth to good and of good to truth. This is clear from the meaning of 'rings' as the joining together or marriage of good and truth, as above in 9493, a marriage that is reciprocal, that is to say, one in which truth is joined to good and good is joined to truth. Some idea of this marriage may be gained from the way in which heart and lungs are joined together. The heart joins itself to the lungs, and the lungs in turn join themselves to the heart; for the heart sends blood out from the right side of itself into the lungs, and the lungs in turn send it back into the heart, but into its left side, and so on unceasingly. Analogous to all this is the marriage of good to truth and of truth to good in heaven, where also the heart corresponds to good belonging to love, while the lungs correspond to truth belonging to faith, 3883-3896, 9300. The reason why two rings were to be on one side and two rings on the other side was that 'two' means a joining together, 1686, 5194, 8423, and 'side' means good which must be joined to truth, in order that the power referred to in the next paragraph may be derived from it.