3019. Dat de woorden ‘Abraham zei tot zijn knecht, de oudste van zijn huis’ de ordening en de invloeiing van de Heer betekenen in Zijn natuurlijke, hetgeen ‘de knecht, de oudste van het huis’ is, blijkt uit de betekenis van ‘zeggen’ hier, te weten bevelen, aangezien het tot een knecht is gericht; en aangezien er gehandeld wordt over de rangschikking van de dingen die in de natuurlijke mens zijn door het Goddelijke, betekent ‘zeggen’ ordenen en invloeien, want al wat gedaan wordt in de natuurlijke of uiterlijke mens, wordt geordend door de redelijke of innerlijke mens en vindt plaats door invloeiing. Dat ‘de knecht, de oudste van het huis’ het natuurlijke of de natuurlijke mens is, kan blijken uit de betekenis van de knecht, namelijk dat wat lager is en het hogere dient, of wat hetzelfde is, wat meer uiterlijk is en dient wat innerlijker is, zie de nrs. 2541, 2567. Alle dingen die tot de natuurlijke mens behoren, zoals wetenschappelijke dingen van elke soort, zijn niets anders dan dienstbare dingen, want zij zijn dienstbaar aan het redelijke, opdat dit evenwichtig kan denken en juist willen. Dat ‘de oudste van het huis’ de natuurlijk mens is, kan blijken uit wat hierna volgt.

5162. En hij hief het hoofd op; dat dit betekent dat waarin voorzien was en wat voorzien was, staat vast uit de betekenis van het hoofd opheffen, namelijk dat wat besloten was vanuit dat waarin is voorzien en eveneens vanuit wat is voorzien, nrs. 5124, 5155;

dat waarin voorzien was met betrekking tot het aan het verstandsdeel onderworpen en als goede behouden zinlijke, dat door de schenker wordt uitgebeeld; en wat voorzien was met betrekking tot het aan het wilsdeel onderworpen en als boos verworpen zinlijke, dat door de bakker wordt uitgebeeld; in het goede immers wordt voorzien en het boze wordt voorzien, omdat al het goede uit de Heer is en al het boze uit de hel of uit het eigene van de mens; dat het eigene van de mens niets dan het boze is, zie de nrs. 210, 215, 694, 874, 875, 876, 987, 1023, 1044, 1581, 3812, 4328.

6791. En hij ete brood; dat dit de bevestiging in het goede betekent, staat vast uit de betekenis van brood, namelijk het goede van de liefde, nrs. 2165, 2177, 3478, 3735, 3813, 4211, 4217, 4735; brood eten wordt hier een gezamenlijk eten verstaan, en in het Woord gastmaal genoemd; de gezamenlijke maaltijden of de gastmalen vonden bij de Ouden binnen de Kerk plaats ter wille van de verbinding en van de bevestiging in het goede, nrs. 3596, 3832, 5161.