3019. Dat de woorden ‘Abraham zei tot zijn knecht, de oudste van zijn huis’ de ordening en de invloeiing van de Heer betekenen in Zijn natuurlijke, hetgeen ‘de knecht, de oudste van het huis’ is, blijkt uit de betekenis van ‘zeggen’ hier, te weten bevelen, aangezien het tot een knecht is gericht; en aangezien er gehandeld wordt over de rangschikking van de dingen die in de natuurlijke mens zijn door het Goddelijke, betekent ‘zeggen’ ordenen en invloeien, want al wat gedaan wordt in de natuurlijke of uiterlijke mens, wordt geordend door de redelijke of innerlijke mens en vindt plaats door invloeiing. Dat ‘de knecht, de oudste van het huis’ het natuurlijke of de natuurlijke mens is, kan blijken uit de betekenis van de knecht, namelijk dat wat lager is en het hogere dient, of wat hetzelfde is, wat meer uiterlijk is en dient wat innerlijker is, zie de nrs. 2541, 2567. Alle dingen die tot de natuurlijke mens behoren, zoals wetenschappelijke dingen van elke soort, zijn niets anders dan dienstbare dingen, want zij zijn dienstbaar aan het redelijke, opdat dit evenwichtig kan denken en juist willen. Dat ‘de oudste van het huis’ de natuurlijk mens is, kan blijken uit wat hierna volgt.

3134. Dat de woorden ‘zeggende: Aldus heeft de man tot mij gesproken’ de overhelling van het ware in de natuurlijke mens betekenen, blijkt eveneens uit de aandoening in deze woorden en ook uit hetgeen de man of de knecht van Abraham tot Rebekka sprak; hieruit blijkt duidelijk, dat het de overhelling is en ook uit de betekenis van de man, namelijk het ware, zie de nrs. 265, 749, 1007; hier het ware in de natuurlijke mens door het Goddelijke, want de man is de oudste knecht van Abraham en dat door hem de natuurlijke mens wordt aangeduid, zie nr. 3019. In het Woord, vooral in het profetische, wordt vaak gesproken van man, namelijk: van de man en de echtgenote, van man en vrouw, man en inwoner en verder van man en mens; daar wordt door man in de innerlijke zin datgene aangeduid, wat tot het verstand behoort, wat het ware is; en door de echtgenote, vrouw, bewoner en mens, datgene wat tot de wil behoort, hetgeen het goede is, zoals bij Jesaja:

‘Ik zie en er is geen man, en onder dezen, en er is geen raadgever’, (Jesaja 41:28);

geen man staat voor geen mens met inzicht, dus voor geen waarheden.

Bij dezelfde:

‘Ik kwam en er was geen man, Ik riep en er was geen, die antwoordde’, (Jesaja 50:2) eveneens.

Bij dezelfde:

‘De waarheid struikelde op de straat en wat recht is kon niet ingaan en de waarheid werd weggenomen, en hij, die van het boze week, was waanzinnig; Jehovah zag en het was boos in Zijn ogen, dat er geen gericht was en geen man, en Hij verbaasde Zich’, (Jesaja 59:14-16);

geen man staat duidelijk voor geen mens met inzicht en dus in alomvattende zin voor niets van het ware. Hier wordt gehandeld over de laatste tijd van de Kerk, wanneer er niet langer enig ware is en daarom wordt er gezegd ‘de waarheid struikelde op de straat en wat recht is, kon niet ingaan, de waarheid werd weggenomen’; dat ook de straat betrekking heeft op het ware, zie nr. 2336 en ook het gericht, zie nr. 2235.

Bij Jeremia:

‘Gaat om door de straten van Jeruzalem, en zie, Ik bid u, en bekent, en zoekt in haar wijken of gij een man vindt, of er één is die gericht doet, die waarheid zoekt’, (Jeremia 5:1);

eveneens staat man hier klaarblijkelijk voor de mens met inzicht van het ware.

Bij Zefanja:

‘Ik zal hun straten verlaten maken, dat niemand daardoor gaat, hun steden zullen verwoest worden, zodat er geen man is en geen inwoner’, (Zefanja 3:6);

geen man voor geen waars, geen inwoner voor geen goeds, nrs. 2268, 2451, 2712 en nog in vele andere plaatsen meer.

381. Verse 8. And I saw, and behold a pale horse, signifies the understanding of the Word then become nought in consequence of evils of life and then of falsities therefrom. This and the following chapter treats of the successive states of the church, that is, of the men of the church in respect to their spiritual life; and their first state is described by "the white horse," the second by "the red horse," the third by "the black horse," and the fourth by "the pale horse." That "the white horse" signifies the understanding of truth from the Word may be seen above n. 355; that "the red horse" signifies the understanding of the Word lost in respect to good n. 364; that "the black horse" signifies the understanding of the Word lost in respect to truth n. 372; from which it is clear that "the pale horse" signifies the understanding of the Word become nought in consequence of evils of life and of falsities therefrom. For when the understanding of the Word is lost in respect to good and in respect to truth, it follows that the understanding of the Word becomes nought; and for the reason that the evil of life and the falsity therefrom reign. It is said the evil of life and the falsity therefrom, because where there is the evil of life there also is falsity, for these make one in man's spirit: it is said in man's spirit, because an evil man equally with a good man can do good and speak truth; but an evil man does this merely from the natural man and thence from the body, while within him, that is, in his spirit, there is no will of good and thus no understanding of truth, therefore neither good nor truth; this is especially evident when such persons become spirits; then, because they are in the spirit, they will nothing but evil and speak nothing but falsity. This is what is here meant by "the pale horse." That "a horse" signifies the understanding may be seen above n. 355; here the understanding of the Word, because "he that sat upon the horse" signifies the Word n. 373.

[2] "Pale" signifies the evil of life and the falsity therefrom, thus "the pale horse" the understanding of the Word become nought in consequence of evils of life and of the falsities therefrom, because paleness indicates and thence signifies the absence of life or deprivation of life, here absence and deprivation of spiritual life, which occurs when there is the evil of life in place of the good of life, and the falsity of faith in place of the truth of faith, for there is then no spiritual life. Spiritual life means the life of heaven, and in the Word this also is called simply "life;" but life not spiritual is such a life as those have who are in hell, and this in the Word is also called "death." That "the pale horse" signifies spiritual death is evident, too, from the rest of this verse, for it is said, "he that sat upon this horse his name was Death, and Hell followed with him."

[3] "Paleness" or "pale" has a like meaning in Jeremiah:

Ask ye, I pray, and see whether a male doth bring forth? wherefore do I see every man with his hands on his loins as one bringing forth, and all faces are turned into paleness? (Jeremiah 30:6).

No one can know what these words involve unless he knows the signification of "bringing forth," "male," "man" [vir], "hands on the loins," and "faces." This is said of those who wish to acquire for themselves love and faith from self-intelligence; to acquire these for oneself is signified by "bringing forth;" "male" and "man" signify intelligence, here self-intelligence; "hands on the loins" signifies hatching these out, and "faces" signify love and faith; for angels and spirits have faces such as their love and faith are, for the affection of good, which is love, and the affection of truth, which is faith, manifest themselves in their faces; therefore "whether a male doth bring forth" signifies whether anyone can acquire for himself the good of love and the truth of faith from self-intelligence. "I see every man with his hands on his loins as one about to bring forth" signifies that everyone is striving to hatch these out from what is his own [ex proprio]; and "all faces are turned into paleness" signifies that thence there is no good or truth, but evil and falsity, thus no life, but spiritual death. This is signified by "paleness of the face." (That "conceptions," "travailings," and "births," in the Word signify spiritual conceptions, travailings, and births which are of love and faith, see Arcana Coelestia 3860, 3868, 3915, 3919, 3965, 9325; that the "male" or "masculine" signifies truth, and intelligence therefrom, n. 749, 2046, 4005, 7838; likewise "man" [vir], n. 749, 1007, 3134, 3309, 3459, 9007; that "the face" signifies the interiors of the mind, thus the things of love and faith, n. 1999, 2434, 3527, 4066, 4796, 5102, 9306, 9546; that the faces with angels are the forms of their affections, see Heaven and Hell 47, 457, 459, 481, 552, 553.)

[4] "To wax pale" has a like meaning in Isaiah:

Jacob shall not be ashamed, neither shall his face wax pale (Isaiah 29:22).

"Jacob" means those who are of the church, and "his face shall not wax pale" means that such shall not be in evils and falsities, but in goods and truths. "Paleness" signifies privation of spiritual life, which occurs when there is no good and truth, but evil and falsity, because when man is deprived of vital heat he then waxes pale and becomes an image of death, as is the case in extreme terrors, the same as when he dies; but when a man dies spiritually his face either becomes red like a coal fire or pale like that of a corpse; thus the infernals appear in the light of heaven.