2. Maar dat het geheel zowel als het bijzondere, ja het meest bijzondere, tot de kleinste jota toe, geestelijke en hemelse dingen betekent en omhult, weet tot dusver de Christelijke wereld in de verste verte niet, om welke reden zij dan ook voor het Oude Testament weinig aandacht heeft Niettemin kan het hieruit alleen al blijken, dat het Woord – daar het van de Heer is en van de Heer komt - nooit zou kunnen bestaan, tenzij het innerlijk die dingen bevatte, welke van de hemel, de kerk en van het geloof zijn. Anders kon het niet het Woord van de Heer genoemd worden, evenmin zou gezegd kunnen worden, dat daarin enig leven is; want vanwaar zou het leven anders kunnen komen, dan uit de dingen die van het leven zijn, dat wil zeggen, daarvandaan dat het geheel zowel als elke bijzonderheid betrekking heeft op de Heer, Die het leven Zelf is. Iets dat innerlijk niet op Hem ziet, leeft dus niet, ja zelfs, een woord in het Woord, dat niet Hem onthult, of op haar wijze op Hem betrekking heeft, is niet goddelijk.

252. The woman' is used to mean the Church. This becomes clear from the heavenly marriage, dealt with above in 155. The heavenly marriage is one in which heaven, and so the Church, is united to the Lord by means of the proprium, even to the extent of it existing within the proprium itself; for if there is no proprium the union does not exist. And when the Lord from His mercy instills into this proprium innocence, peace, and good, it still looks like the proprium, but it is now something heavenly and richly blessed; see what has been said already in 164. But the nature of the heavenly and angelic proprium obtained from the Lord on the one hand, and the nature of the hellish and devilish proprium deriving from self on the other, defies description. The difference is like that between heaven and hell.