796. En het licht van de lamp zal in u niet meer lichten, betekent dat zij die in dat godsdienstige zijn vanuit de leer en vanuit leven daarnaar, niet enige verlichting uit de Heer hebben en vandaar niet enige doorvatting van het geestelijk ware.

Met het licht van de lamp wordt aangeduid de verlichting uit de Heer en vandaar de doorvatting van het geestelijk ware; onder het licht immers wordt het licht van de hemel verstaan, waarin de engelen zijn en eveneens de mensen ten aanzien van het verstand; dit Licht is in zijn wezen de Goddelijke Wijsheid, want het gaat voort uit de Heer als de Zon van de geestelijke wereld, die in haar substantie de Goddelijke Liefde van de Goddelijke Wijsheid is en daar kan geen ander licht uit voortgaan dan dat wat van de Goddelijke Wijsheid is, noch een andere warmte dan die van de Goddelijke Liefde is; dat dit zo is, werd in ‘de Wijsheid van de Engelen aangaande de Goddelijke Liefde en de Goddelijke Wijsheid’, nrs. 83-172, aangetoond.

Aangezien dat licht is uit de Heer en de Heer daardoor en daarin alomtegenwoordig is, vindt daardoor dus alle verlichting plaats en vandaar alle doorvatting van het geestelijk ware, die degenen hebben die de Goddelijke Ware dingen geestelijk liefhebben, dat wil zeggen, die de ware dingen liefhebben omdat zij waar zijn, dus omdat zij Goddelijk zijn; dat dit is de Heer liefhebben is duidelijk; de Heer immers is in dat licht alomtegenwoordig, omdat de Goddelijke Liefde en de Goddelijke Wijsheid niet zijn in een plaats, maar daar zijn, waar zij worden opgenomen en volgens die opneming.

Dat zij die in dat rooms-katholieke godsdienstige zijn, niet enige verlichting en vandaar niet enige doorvatting van het geestelijk ware hebben, kan hieruit vaststaan, dat zij niet enig geestelijk licht liefhebben; de oorsprong immers van het geestelijk licht is uit de Heer, zoals gezegd en geen anderen kunnen dat licht ontvangen, noch opnemen, dan zij die met de Heer verbonden zijn en de verbinding met de Heer vindt enig en alleen plaats door de erkenning en de eredienst van Hem en tegelijk door het leven volgens zijn geboden vanuit het Woord; de erkenning en de eredienst van de Heer en het lezen van het Woord maken de tegenwoordigheid van de Heer, maar die twee tegelijk met het leven volgens Zijn geboden, maken de verbinding met Hem.

In Babylon is het tegendeel het geval; daar wordt de Heer erkend, maar zonder de heerschappij en wordt het Woord erkend, maar zonder het lezen ervan; in plaats van de Heer wordt de paus vereerd en in plaats van het Woord erkennen zij de pauselijke bullen, waarnaar men leeft en niet volgens de geboden van het Woord; die bullen hebben ten doel de heerschappij van de paus en zijn dienaren over de hemel en de wereld en de geboden van het Woord hebben ten doel de heerschappij van de Heer over de hemel en de wereld; zo staan deze doelen lijnrecht tegenover elkaar, zoals de hemel en de hel,

Deze dingen zijn gezegd, opdat men zal weten dat zij die in het Babylonische godsdienstige zijn vanuit de leer en vanuit het leven daarnaar, in het geheel geen licht van de lamp, dat wil zeggen, geen verlichting en vandaar geen doorvatting van het geestelijk ware hebben.

Dat de Heer het Licht is, van Wie alle verlichting en doorvatting van het geestelijk ware is, blijkt uit het volgende:

‘Het was het Ware Licht, dat verlicht elk mens komend in de wereld’, (Johannes (1:4-12); dit ten aanzien van de Heer.

‘Dit is het oordeel, dat het Licht in de wereld gekomen is; wie de waarheid doet, komt tot het Licht’, (Johannes 3:19, 21).

‘Jezus zei: Nog een korte tijd is het Licht met ulieden; wandelt zolang gij het Licht hebt, opdat de duisternis u niet grijpe; zolang gij het Licht hebt, gelooft in het Licht, opdat gij zonen des Lichts moogt zijn’, (Johannes 12:35, 36).

‘Jezus zei: Ik het Licht ben in de wereld gekomen, opdat een elk die in Mij gelooft, in de duisternis niet blijve’, (Johannes 12:46).

‘Jezus zei: Ik ben het Licht der wereld’, (Johannes 9:5).

‘Simeon zei: Mijn ogen hebben Uw zaligheid gezien, het Licht tot onthulling der natiën’, (Lukas 2:3-32).

‘Het volk dat in duisternis zat, heeft een groot schijnsel gezien; degenen die zaten in de streek en de schaduw des doods, hun is een Licht opgegaan’, (Mattheüs 4:16; Jesaja 9:1).

‘Ik heb U gegeven tot een Licht der natiën, opdat Gij Mijn heil zijt tot aan het uiteinde der aarde’, (Jesaja 49:6).

‘De stad het Nieuwe Jeruzalem behoeft de zon en de maan niet, dat zij daar zouden schijnen; de heerlijkheid Gods immers verlicht haar en haar Lamp is het Lam’, (Openbaring 21:23; 22:5).

Hieruit blijkt dat de Heer het Licht is van waaruit alle verlichting en vandaar alle doorvatting van het ware is; en omdat de Heer het Licht is, is de duivel de donkerheid en de duivel is de liefde van heersen over alle Heilige Goddelijke dingen van de Heer en dus zo over Hemzelf en voor zoveel als hem de heerschappij wordt gegeven, voor zoveel verdonkert hij de Heilige Goddelijke dingen van de Heer, blust ze uit, steekt ze in brand en verzengt ze.

799. "For your great men were the merchants of the earth." This symbolically means that those higher in the Roman Catholic hierarchy are of such a character because they use their various prerogatives, including ones left to their discretion in the regulations of their order, to buy and sell and make material gains.

The great men mean those higher in the Roman Catholic hierarchy, those called cardinals, bishops and primates. They are called merchants because they use the sanctities of the church as merchandise by which to make material gains (nos. 771, 783) - here those who use their various prerogatives, including ones left to their discretion in the regulations of their order, to buy and sell and make material gains.

The reason we say this is apparent from the foregoing declarations, for this follows as a consequence of them. In the foregoing declarations we are told that the sound of harpists and musicians, flutists and trumpeters, shall not be heard in Babylon anymore, that no craftsman of any craft shall be found there, that the sound of a mill shall not be heard there, that the light of a lamp shall not shine there, and that the sound of a bridegroom and bride shall not be heard there; and these symbolically mean, as may be seen above, that in Babylon there will be no affection for spiritual truth (no. 792), no understanding of spiritual truth and so no thought of spiritual truth (no. 793), neither any inquiry or investigation into it (no. 794), nor any enlightenment or perception of it, and so no conjunction of goodness and truth, which is what forms the church (no. 797). The Roman Catholics described lack these things because those higher in rank also buy and sell and make material gains, and thus furnish those lower in rank with their examples. This then is why we are told, "For your great men were the merchants of the earth."

[2] But perhaps someone will say, "What are those additional discretionary prerogatives which can be used as merchandise?"

They are not their annual incomes and stipends, but the dispensations they make by the power the keys give them, namely, their forgiving of sins, even heinous ones, and using this to liberate from temporal punishments; their interceding with the Pope to be able to marry people within degrees of relationship prohibited by law, and to put an end to marriages within degrees of relationship not prohibited, and allowing these themselves without interceding by acts of toleration; their granting special privileges that lie within their power to grant; their use of the power to ordain ministers and confirm them; their use of the gifts they receive in general and in particular from monasteries; their appropriation of revenues from other sources which belong by right to others; and many other things.

These, and not their annual incomes, if they are content with them, cause them not to have any affection for or thought of spiritual truth, any investigation into or perception of spiritual truth, or any conjunction of truth and goodness, because they are the quests of unrighteous mammon, and an unrighteous person continually lusts for natural riches and turns away from spiritual riches, which are Divine truths drawn from the Word.

[3] It can now be seen from this that the declaration, "For your great men were the merchants of the earth," symbolically means that those higher in the Roman Catholic hierarchy are of such a character because they use their various prerogatives, including ones left to their discretion in the regulations of their order, to buy and sell and make material gains.

To this we will add here something more about using the power of the keys to grant dispensations over the commission of crimes, even heinous ones, by which to liberate the guilty not only from eternal punishment, but also from temporal ones, and if they are not liberated, still to protect them by giving them asylum.

Who does not see that this does not fall within ecclesiastical authority, but rather civil authority? That it is to extend ecclesiastical government over everything secular? That it serves to destroy public trust? And that by this power still reserved for them they have the power to bring back their earlier despotic dominion over all the law courts established by kings, thus over the judges, even the highest of them - something they would also do, if they did not fear people's leaving the church.

This is what is meant in Daniel by the fourth beast that came up from the sea and its thinking to change the times and the law (Daniel 7:25).