795. Maar laat dit met een voorbeeld worden toegelicht: wie kan niet zien, dat zij die in Babylon zijn, hebben gezocht en nagevorst, hoe zij dit buitensporige valse konden bevestigen, dat het Brood en de Wijn in de eucharistie verdeeld zou worden, opdat aan de leken het Brood en aan de geestelijken de Wijn gegeven zou worden; dit kan men zien uit de lezing alleen al van de bevestiging die tijdens het Concilie van Trente is gemaakt en door de Bul vastgesteld en die als volgt luidt:

‘Dat terstond na de wijding het ware Lichaam van Jezus Christus en het ware Bloed onder de gedaante van het Brood en de Wijn, tezamen met Zijn Ziel en Goddelijkheid, waarlijk, werkelijk en substantieel zijn vervat, het Lichaam onder de gedaante van het Brood en het Bloed onder de gedaante van de Wijn, vanuit de kracht der woorden; doch het Lichaam zelf onder de gedaante van de Wijn en het Bloed onder de gedaante van het Brood, en de Ziel onder het ene en het andere door de kracht van de natuurlijke samenschakeling en het natuurlijke samengaan, waardoor de delen van de Heer Christus onderling worden verkoppeld en de Goddelijkheid vanwege dit wonderbaarlijk hypostatische één-zijn met het lichaam en de ziel; en dat evenveel onder een van beide gedaanten en onder elk van beide is vervat; en dat de ganse en de volledige Christus bestaat onder de gedaante van het Brood en onder elk deel van die gedaante en gans ook onder de gedaante van de Wijn en onder de delen ervan.

Voorts dat water met de Wijn vermengd moet worden.’

Dit zijn hun woorden zelf en dat deze tegen de kracht van de Heer indruisen, bekennen zij zelf.

Wie, die in een gezond oordeel is, ziet daar niet de waarheden zelf omgedraaid en door redeneringen in valsheden verkeerd, welke zij die recht van hart zijn, wel niet anders kunnen dan verafschuwen?

Maar waarom dit?

Is het niet alleen ter wille van de missen, die zij noemen zoenoffers, allerheiligst, zuiver, waarin niets dan het heilige is, waardoor zij in de lichamelijke zinnen van de mensen een heiligheid zouden kunnen ingieten en tegelijk een nacht in alle dingen van het geloof en van het geestelijk leven en wel met als oorzaak dat zij in de donkerheid zouden kunnen heersen en winst behalen; en verder opdat er ten aanzien van de bedienaren de voorstelling zal zijn, dat zij vol zijn van de Heer en de Heer in hen is; en ook dat er, opdat zij niet vermoeid worden, de wijn voor hen zal zijn en dat er opdat zij niet dronken worden, water in de wijn zal zijn.

841. 20:2 He laid hold of the dragon, that serpent of old, which is the Devil and Satan. This symbolically means that those meant by the dragon were detained, who because they think about matters of faith sensually and not spiritually, are called that serpent of old, who because they are caught up in evils in the way they live, are called the Devil, and who because they are caught up in falsities as regards their doctrine, are called Satan.

Just who are meant by the dragon may be seen in no. 537 above. ¹ It is here and there called that serpent of old, the Devil and Satan, because a serpent symbolizes people who think sensually and not spiritually (nos. 455, 550), the Devil symbolizes people caught up in evils in the way they live, and Satan symbolizes people caught up in falsities as regards their doctrine (nos. 97, 550).

All people, indeed, who do not turn directly to the Lord think sensually about matters having to do with the church, and cannot think spiritually, for the Lord is the true light (nos. 796, 797). Consequently people who do not turn to the Lord directly cannot think in the light of spiritual light, which is the light of heaven, but do so in the light of natural light divorced from spiritual light, which is to think sensually. They are for that reason called that serpent of old. People who do not turn to the Lord directly and refrain from evils as being sins, remain in their sins, which is why the dragon is called the Devil. And because the same people are caught up in falsities as regards their doctrine, the dragon is therefore called Satan.

Voetnoten: