De Bijbel

 

Ezekiel 37

Studie

   

1 Ang kamay ng Panginoon ay sumasa akin, at kaniyang dinala ako sa Espiritu ng Panginoon, at inilagay niya ako sa gitna ng libis; at yao'y puno ng mga buto.

2 At pinaraan niya ako sa tabi ng mga yaon sa palibot: at, narito, may totoong marami sa luwal na libis; at, narito, mga totoong tuyo.

3 At kaniyang sinabi sa akin, Anak ng tao, maaari bagang mabuhay ang mga butong ito? At ako'y sumagot, Oh Panginoong Dios; ikaw ang nakakaalam.

4 Muling sinabi niya sa akin, Manghula ka sa mga butong ito, at sabihin mo sa kanila, Oh kayong mga tuyong buto, inyong pakinggan ang salita ng Panginoon.

5 Ganito ang sabi ng Panginoong Dios sa mga butong ito: Narito, aking papapasukin ang hinga sa inyo, at kayo'y mangabubuhay.

6 At lalagyan ko kayo ng mga litid, at babalutin ko kayo ng laman, at tatakpan ko kayo ng balat, at lalagyan ko kayo ng hininga, at kayo'y mangabubuhay; at inyong malalaman na ako ang Panginoon.

7 Sa gayo'y nanghula ako ng gaya ng iniutos sa akin: at habang ako'y nanghuhula, may naghinugong, at, narito, isang lindol; at ang mga buto ay nangagkalapit, buto sa kaniyang buto.

8 At ako'y tumingin, at, narito, may mga litid sa mga yaon, at laman ay lumitaw sa mga yaon at ang balat ay tumakip sa mga yaon sa ibabaw; nguni't walang hininga sa kanila.

9 Nang magkagayo'y sinabi niya sa akin, Manghula ka sa hangin, manghula ka, anak ng tao, at sabihin mo sa hangin, Ganito ang sabi ng Panginoong Dios: Manggaling ka sa apat na hangin, Oh hinga, at humihip ka sa mga patay na ito, upang sila'y mangabuhay.

10 Sa gayo'y nanghula ako ng gaya ng iniutos niya sa akin, at ang hininga ay pumasok sa kanila, at sila'y nangabuhay, at nagsitayo ng kanilang mga paa, isang totoong malaking pulutong.

11 Nang magkagayo'y sinabi niya sa akin, Anak ng tao, ang mga butong ito ay ang buong sangbahayan ni Israel: narito, kanilang sinasabi, Ang ating mga buto ay natuyo, at ang ating pagasa ay nawala; tayo'y lubos na nahiwalay.

12 Kaya't manghula ka, at sabihin mo sa kanila, Ganito ang sabi ng Panginoong Dios: Narito, aking bubuksan ang inyong mga libingan, at aking pasasampahin kayo mula sa inyong mga libingan, Oh bayan ko; at aking dadalhin kayo sa lupain ng Israel.

13 At inyong malalaman na ako ang Panginoon, pagka aking binuksan ang inyong libingan, at aking pinasampa kayo na mula sa inyong mga libingan, Oh bayan ko.

14 At aking ilalagay ang aking Espiritu sa inyo, at kayo'y mangabubuhay, at aking ilalagay kayo sa inyong sariling lupain, at inyong mangalalaman na akong Panginoon ang nagsalita, at nagsagawa, sabi ng Panginoon.

15 Ang salita ng Panginoon ay dumating uli sa akin, na nagsasabi:

16 At ikaw, anak ng tao, kumuha ka ng isang tungkod, at sulatan mo sa ibabaw, Sa Juda at sa mga anak ni Israel na kaniyang mga kasama: saka kumuha ka ng ibang tungkod, at iyong sulatan: Sa Jose, na siyang tungkod ng Ephraim, at sa buong sangbahayan ni Israel na kaniyang mga kasama:

17 At iyong papagugnayugnayin sa ganang iyo na maging isang tungkod, upang maging isa sa iyong kamay.

18 At pagka ang mga anak ng iyong bayan ay mangagsasalita sa iyo, na mangagsasabi, Hindi mo baga ipakikilala sa amin kung ano ang kahulugan ng mga ito?

19 Sabihin mo sa kanila, Ganito ang sabi ng Panginoong Dios: Narito, aking kukunin ang tungkod ng Jose, na nasa kamay ng Ephraim, at ang mga lipi ng Israel na kaniyang mga kasama: at akin silang isasama roon, sa tungkod ng Juda, at gagawin ko silang isang tungkod, at sila'y magiging isa sa aking kamay.

20 At ang tungkod na iyong sinusulatan ay hahawakan mo sa harap ng kanilang mga mata.

21 At sabihin mo sa kanila, Ganito ang sabi ng Panginoong Dios: Narito, aking kukunin ang mga anak ni Israel mula sa gitna ng mga bansa, na kanilang pinaroonan, at pipisanin ko sila sa lahat ng dako, at dadalhin ko sila sa kanilang sariling lupain:

22 At gagawin ko silang isang bansa sa lupain, sa mga bundok ng Israel; at isang hari ang magiging hari sa kanilang lahat; at hindi na sila magiging dalawang bansa, o mahahati pa man sila sa dalawang kaharian;

23 At hindi na naman mapapahamak pa sila ng dahil sa kanilang mga diosdiosan, o sa kanila mang mga kasuklamsuklam na bagay, o sa anoman sa kanilang mga pagsalangsang; kundi aking ililigtas sila mula sa lahat nilang tahanang dako, na kanilang pinagkasalanan, at lilinisin ko sila: sa gayo'y magiging bayan ko sila, at ako'y magiging kanilang Dios.

24 At ang aking lingkod na si David ay magiging hari sa kanila; at silang lahat ay magkakaroon ng isang pastor; magsisilakad din naman sila ng ayon sa aking mga kahatulan, at susundin ang aking mga palatuntunan, at isasagawa.

25 At sila'y magsisitahan sa lupain na aking ibinigay kay Jacob na aking lingkod, na tinahanan ng inyong mga magulang; at sila'y magsisitahan doon, sila at ang kanilang mga anak, at ang mga anak ng kanilang mga anak, magpakailan man: at si David na aking lingkod ay magiging kanilang prinsipe magpakailan man.

26 Bukod dito'y makikipagtipan ako ng tipan ng kapayapaan sa kanila; magiging tipan na walang hanggan sa kanila; at aking ilalagay sila, at pararamihin sila at itatatag ko ang aking santuario sa gitna nila magpakailan man.

27 Ang aking tabernakulo naman ay mapapasa gitna nila; at ako'y magiging kanilang Dios, at sila'y magiging aking bayan.

28 At malalaman ng mga bansa na ako ang Panginoon na nagpapabanal sa Israel, pagka ang aking santuario ay mapapasa gitna nila magpakailan man.

   

Commentaar

 

Hurt

  

'To hurt,' as mentioned in Revelation 6:6, signifies violation and profanation.

In Revelation 9:4, this signifies perverting the truths and goods of the church by crafty rationalizations from sensory scientific facts and fallacies.

'To be hurt of the second death,' as mentioned in Revelation 2:11, signifies sinking under evils and falsities from hell.

(Referenties: Apocalypse Explained 9 [4]; Apocalypse Revealed 316)


Van Swedenborgs Werken

 

Arcana Coelestia #10127

Bestudeer deze passage

  
/ 10837  
  

10127. 'Seven days you shall make propitiation on the altar' means the completeness of the influx into heaven and into the Church. This is clear from the meaning of 'seven days' as what is complete, dealt with below; from the meaning of 'making propitiation' as purification from evils and consequently falsities, also dealt with below; and from the meaning of 'the altar' as that which is representative of the Lord's Divine Human in respect of Divine Good, dealt with in 9388, 9389, 9714, 9964, at this point in heaven and in the Church, 10123. The reason why the sacrifice of a young bull to make propitiation and sanctify the altar should be carried out for seven days was that 'seven days', the same as 'a week', means a whole period, long or short, from start to finish. Therefore also 'seven days' means what is complete. The number three likewise means a whole period from start to finish, and therefore also what is complete. But the difference is that the word 'seven' is used where something holy is referred to, but 'three' when anything whatever is the subject.

[2] It should be remembered that spiritual realities are meant by all numbers in the Word, as is very well known in the next life, where sometimes sheets of paper full of numbers are sent down from heaven to spirits below. Those spirits who receive influx from the Lord see in them a whole chain of realities meant by the numbers, just as if letters had been used. I too have been allowed on several occasions to see such sheets of paper; and also I have been told about certain of the most ancient people, who inwardly lived in fellowship with angels, that they used numbers to embody matters of importance to their Church, and heavenly arcana, and stored those numbers away for themselves as a way of remembering. From this it becomes clear that all numbers in the Word serve to mean spiritual realities. For in the Word not a syllable is devoid of meaning, since the Word has been written not only for people in the world but also at the same time for angels in heaven. Consequently the Word consists of the Divine passing through all the heavens.

[3] All numbers in the Word mean spiritual realities or real things, see 575, 1963, 1988, 2075, 2252, 3252, 4264, 4495, 4670, 5265, 6175, 9659.

Seven in the Word implies holy things, 395, 433, 716, 881, 5265, 5268.

Seven also means a whole period from start to finish, thus a complete state, 6508, 9228, as does 'a week', 2044, 3845.

The number three has the same meaning, 2788, 4495, 4901, 5123, 5159, 7715, 9198, 9488, 9489, 9825.

[4] As regards 'making propitiation', it means purification from evils and consequently falsities, or what amounts to the same thing, the removal of them. And since 'making propitiation and expiation' has this meaning it also implies the implantation of goodness and truth and the joining together of the two by the Lord. The reason why this implantation is also implied is that to the extent that a person is purified from evils and falsities, goodness and truth are implanted and joined together by the Lord. When therefore the one has been postulated, the other is postulated. For the Lord is present with every person with the good of love; He loves all people and in His love wishes to join them to Himself, which is achieved through the good of love and the truth of faith. But the evils and consequent falsities which a person makes his own by a life of evil stand in the way and block influx from Him. From all this it is evident what propitiation and expiation is; see also 9506.

  
/ 10837  
  

Thanks to the Swedenborg Society for the permission to use this translation.