De Bijbel

 

Ezekiel 32

Studie

   

1 και εγενετο εν τω ενδεκατω ετει εν τω δωδεκατω μηνι μια του μηνος εγενετο λογος κυριου προς με λεγων

2 υιε ανθρωπου λαβε θρηνον επι φαραω βασιλεα αιγυπτου και ερεις αυτω λεοντι εθνων ωμοιωθης και συ ως δρακων ο εν τη θαλασση και εκερατιζες τοις ποταμοις σου και εταρασσες υδωρ τοις ποσιν σου και κατεπατεις τους ποταμους σου

3 ταδε λεγει κυριος και περιβαλω επι σε δικτυα λαων πολλων και αναξω σε εν τω αγκιστρω μου

4 και εκτενω σε επι την γην πεδια πλησθησεται σου και επικαθιω επι σε παντα τα πετεινα του ουρανου και εμπλησω εκ σου παντα τα θηρια πασης της γης

5 και δωσω τας σαρκας σου επι τα ορη και εμπλησω απο του αιματος σου

6 και ποτισθησεται η γη απο των προχωρηματων σου απο του πληθους σου επι των ορεων φαραγγας εμπλησω απο σου

7 και κατακαλυψω εν τω σβεσθηναι σε ουρανον και συσκοτασω τα αστρα αυτου ηλιον εν νεφελη καλυψω και σεληνη ου μη φανη το φως αυτης

8 παντα τα φαινοντα φως εν τω ουρανω συσκοτασουσιν επι σε και δωσω σκοτος επι την γην σου λεγει κυριος κυριος

9 και παροργιω καρδιαν λαων πολλων ηνικα αν αγω αιχμαλωσιαν σου εις τα εθνη εις γην ην ουκ εγνως

10 και στυγνασουσιν επι σε εθνη πολλα και οι βασιλεις αυτων εκστασει εκστησονται εν τω πετασθαι την ρομφαιαν μου επι προσωπα αυτων προσδεχομενοι την πτωσιν αυτων αφ' ημερας πτωσεως σου

11 οτι ταδε λεγει κυριος ρομφαια βασιλεως βαβυλωνος ηξει σοι

12 εν μαχαιραις γιγαντων και καταβαλω την ισχυν σου λοιμοι απο εθνων παντες και απολουσι την υβριν αιγυπτου και συντριβησεται πασα η ισχυς αυτης

13 και απολω παντα τα κτηνη αυτης αφ' υδατος πολλου και ου μη ταραξη αυτο ετι πους ανθρωπου και ιχνος κτηνων ου μη καταπατηση αυτο

14 ουτως τοτε ησυχασει τα υδατα αυτων και οι ποταμοι αυτων ως ελαιον πορευσονται λεγει κυριος

15 οταν δω αιγυπτον εις απωλειαν και ερημωθη η γη συν τη πληρωσει αυτης οταν διασπειρω παντας τους κατοικουντας εν αυτη και γνωσονται οτι εγω ειμι κυριος

16 θρηνος εστιν και θρηνησεις αυτον και αι θυγατερες των εθνων θρηνησουσιν αυτον επ' αιγυπτον και επι πασαν την ισχυν αυτης θρηνησουσιν αυτην λεγει κυριος κυριος

17 και εγενηθη εν τω δωδεκατω ετει του πρωτου μηνος πεντεκαιδεκατη του μηνος εγενετο λογος κυριου προς με λεγων

18 υιε ανθρωπου θρηνησον επι την ισχυν αιγυπτου και καταβιβασουσιν αυτης τας θυγατερας τα εθνη νεκρας εις το βαθος της γης προς τους καταβαινοντας εις βοθρον

20 εν μεσω τραυματιων μαχαιρας πεσουνται μετ' αυτου και κοιμηθησεται πασα η ισχυς αυτου

21 και ερουσιν σοι οι γιγαντες εν βαθει βοθρου γινου τινος κρειττων ει καταβηθι και κοιμηθητι μετα απεριτμητων εν μεσω τραυματιων μαχαιρας

22 εκει ασσουρ και πασα η συναγωγη αυτου παντες τραυματιαι εκει εδοθησαν και η ταφη αυτων εν βαθει βοθρου και εγενηθη η συναγωγη αυτου περικυκλω του μνηματος αυτου παντες οι τραυματιαι οι πεπτωκοτες μαχαιρα

23 οι δοντες τον φοβον αυτων επι γης ζωης

24 εκει αιλαμ και πασα η δυναμις αυτου περικυκλω του μνηματος αυτου παντες οι τραυματιαι οι πεπτωκοτες μαχαιρα και οι καταβαινοντες απεριτμητοι εις γης βαθος οι δεδωκοτες αυτων φοβον επι γης ζωης και ελαβοσαν την βασανον αυτων μετα των καταβαινοντων εις βοθρον

25 εν μεσω τραυματιων

26 εκει εδοθησαν μοσοχ και θοβελ και πασα η ισχυς αυτων περικυκλω του μνηματος αυτου παντες τραυματιαι αυτου παντες απεριτμητοι τραυματιαι απο μαχαιρας οι δεδωκοτες τον φοβον αυτων επι γης ζωης

27 και εκοιμηθησαν μετα των γιγαντων των πεπτωκοτων απο αιωνος οι κατεβησαν εις αδου εν οπλοις πολεμικοις και εθηκαν τας μαχαιρας αυτων υπο τας κεφαλας αυτων και εγενηθησαν αι ανομιαι αυτων επι των οστων αυτων οτι εξεφοβησαν γιγαντας εν γη ζωης

28 και συ εν μεσω απεριτμητων κοιμηθηση μετα τετραυματισμενων μαχαιρα

29 εκει εδοθησαν οι αρχοντες ασσουρ οι δοντες την ισχυν αυτου εις τραυμα μαχαιρας ουτοι μετα τραυματιων εκοιμηθησαν μετα καταβαινοντων εις βοθρον

30 εκει οι αρχοντες του βορρα παντες στρατηγοι ασσουρ οι καταβαινοντες τραυματιαι συν τω φοβω αυτων και τη ισχυι αυτων εκοιμηθησαν απεριτμητοι μετα τραυματιων μαχαιρας και απηνεγκαν την βασανον αυτων μετα των καταβαινοντων εις βοθρον

31 εκεινους οψεται βασιλευς φαραω και παρακληθησεται επι πασαν την ισχυν αυτων λεγει κυριος κυριος

32 οτι δεδωκα τον φοβον αυτου επι γης ζωης και κοιμηθησεται εν μεσω απεριτμητων μετα τραυματιων μαχαιρας φαραω και παν το πληθος αυτου λεγει κυριος κυριος

   

Van Swedenborgs Werken

 

Arcana Coelestia #756

Bestudeer deze passage

  
/ 10837  
  

756. 'All the fountains of the great deep were split open' means the full extent of temptation involving things of the will. This becomes clear from what has been stated already about temptations being of two kinds, the first involving things of the understanding, the second those of the will, and about the latter being severe in comparison with the former. It is clear as well from the fact that up to now temptation involving things of the understanding has been the subject. It is similarly clear from the meaning of 'the deep' as evil desires and derivative falsities, as shown already in 18, and also in the following in the Word: In Ezekiel,

Thus says the Lord Jehovah, When I make you a city laid desolate, like the cities that are not inhabited, when I shall cause the deep to come up over you, and many waters have covered you. Ezekiel 26:19.

Here 'the deep' and 'many waters' stand for the full extent of temptation.

In Jonah,

The waters closed around me, even to my soul, the deep surrounded me. Jonah 2:5.

Here similarly 'the waters' and 'the deep' stand for the full extent of temptation.

In David,

Deep is calling to deep at the noise of Your waterspouts; all Your breakers and all Your waves have gone over me. Psalms 42:7.

This plainly stands for the full extent of temptation. In the same author,

He rebuked the Sea Suph and it became dry; He caused them to go through the deeps, as in a desert, and He saved them from the hand of him that hated them, and He delivered them from the hand of the enemy. And the waters covered their adversaries. Psalms 106:9-11.

Here 'the deep' stands for temptations in the wilderness.

[2] In early times 'the deep' meant hell, and delusions and persuasions of falsity were likened to waters and streams, and also smoke, pouring out of it. This is also what the hells of some people look like, that is to say, like deeps and like seas. These in the Lord's Divine mercy will be described later on. The evil spirits who are responsible for man's vastation, and also for temptation, come from these places. And their delusions which they infuse, and the desires with which they inflame man, are like deluges and vapours pouring out of there. For, as has been stated, man is joined to hell through evil spirits, and to heaven through angels. Consequently when 'all the fountains of the deep' are said to have been 'split open' matters of that kind are meant. The fact that hell is called the deep, and the foul things that come from there are called streams, is clear in Ezekiel,

Thus said the Lord Jehovih, On the day he went down into hell, I made him mourn, I covered the deep over him, and I restrained its streams, and the great waters were stayed. Ezekiel 31:15.

Hell is also called 'the deep' in John, in Revelation 9:1-2, 11; 11:7; 17:8; 20:1, 3.

  
/ 10837  
  

Thanks to the Swedenborg Society for the permission to use this translation.