Nieuwe Christelijke Bijbelstudie

De Bijbel

 

Exodus 28

Studie

   

1 και συ προσαγαγου προς σεαυτον τον τε ααρων τον αδελφον σου και τους υιους αυτου εκ των υιων ισραηλ ιερατευειν μοι ααρων και ναδαβ και αβιουδ και ελεαζαρ και ιθαμαρ υιους ααρων

2 και ποιησεις στολην αγιαν ααρων τω αδελφω σου εις τιμην και δοξαν

3 και συ λαλησον πασι τοις σοφοις τη διανοια ους ενεπλησα πνευματος αισθησεως και ποιησουσιν την στολην την αγιαν ααρων εις το αγιον εν η ιερατευσει μοι

4 και αυται αι στολαι ας ποιησουσιν το περιστηθιον και την επωμιδα και τον ποδηρη και χιτωνα κοσυμβωτον και κιδαριν και ζωνην και ποιησουσιν στολας αγιας ααρων και τοις υιοις αυτου εις το ιερατευειν μοι

5 και αυτοι λημψονται το χρυσιον και την υακινθον και την πορφυραν και το κοκκινον και την βυσσον

6 και ποιησουσιν την επωμιδα εκ βυσσου κεκλωσμενης εργον υφαντον ποικιλτου

7 δυο επωμιδες συνεχουσαι εσονται αυτω ετερα την ετεραν επι τοις δυσι μερεσιν εξηρτημεναι

8 και το υφασμα των επωμιδων ο εστιν επ' αυτω κατα την ποιησιν εξ αυτου εσται εκ χρυσιου και υακινθου και πορφυρας και κοκκινου διανενησμενου και βυσσου κεκλωσμενης

9 και λημψη τους δυο λιθους λιθους σμαραγδου και γλυψεις εν αυτοις τα ονοματα των υιων ισραηλ

10 εξ ονοματα επι τον λιθον τον ενα και τα εξ ονοματα τα λοιπα επι τον λιθον τον δευτερον κατα τας γενεσεις αυτων

11 εργον λιθουργικης τεχνης γλυμμα σφραγιδος διαγλυψεις τους δυο λιθους επι τοις ονομασιν των υιων ισραηλ

12 και θησεις τους δυο λιθους επι των ωμων της επωμιδος λιθοι μνημοσυνου εισιν τοις υιοις ισραηλ και αναλημψεται ααρων τα ονοματα των υιων ισραηλ εναντι κυριου επι των δυο ωμων αυτου μνημοσυνον περι αυτων

13 και ποιησεις ασπιδισκας εκ χρυσιου καθαρου

14 και ποιησεις δυο κροσσωτα εκ χρυσιου καθαρου καταμεμιγμενα εν ανθεσιν εργον πλοκης και επιθησεις τα κροσσωτα τα πεπλεγμενα επι τας ασπιδισκας κατα τας παρωμιδας αυτων εκ των εμπροσθιων

15 και ποιησεις λογειον των κρισεων εργον ποικιλτου κατα τον ρυθμον της επωμιδος ποιησεις αυτο εκ χρυσιου και υακινθου και πορφυρας και κοκκινου κεκλωσμενου και βυσσου κεκλωσμενης ποιησεις αυτο

16 τετραγωνον εσται διπλουν σπιθαμης το μηκος και σπιθαμης το ευρος

17 και καθυφανεις εν αυτω υφασμα καταλιθον τετραστιχον στιχος λιθων εσται σαρδιον τοπαζιον και σμαραγδος ο στιχος ο εις

18 και ο στιχος ο δευτερος ανθραξ και σαπφειρος και ιασπις

19 και ο στιχος ο τριτος λιγυριον αχατης και αμεθυστος

20 και ο στιχος ο τεταρτος χρυσολιθος και βηρυλλιον και ονυχιον περικεκαλυμμενα χρυσιω συνδεδεμενα εν χρυσιω εστωσαν κατα στιχον αυτων

21 και οι λιθοι εστωσαν εκ των ονοματων των υιων ισραηλ δεκα δυο κατα τα ονοματα αυτων γλυφαι σφραγιδων εκαστος κατα το ονομα εστωσαν εις δεκα δυο φυλας

22 και ποιησεις επι το λογειον κροσσους συμπεπλεγμενους εργον αλυσιδωτον εκ χρυσιου καθαρου

29 και λημψεται ααρων τα ονοματα των υιων ισραηλ επι του λογειου της κρισεως επι του στηθους εισιοντι εις το αγιον μνημοσυνον εναντι του θεου

29a και θησεις επι το λογειον της κρισεως τους κροσσους τα αλυσιδωτα επ' αμφοτερων των κλιτων του λογειου επιθησεις και τας δυο ασπιδισκας επιθησεις επ' αμφοτερους τους ωμους της επωμιδος κατα προσωπον

30 και επιθησεις επι το λογειον της κρισεως την δηλωσιν και την αληθειαν και εσται επι του στηθους ααρων οταν εισπορευηται εις το αγιον εναντιον κυριου και οισει ααρων τας κρισεις των υιων ισραηλ επι του στηθους εναντιον κυριου δια παντος

31 και ποιησεις υποδυτην ποδηρη ολον υακινθινον

32 και εσται το περιστομιον εξ αυτου μεσον ωαν εχον κυκλω του περιστομιου εργον υφαντου την συμβολην συνυφασμενην εξ αυτου ινα μη ραγη

33 και ποιησεις επι το λωμα του υποδυτου κατωθεν ωσει εξανθουσης ροας ροισκους εξ υακινθου και πορφυρας και κοκκινου διανενησμενου και βυσσου κεκλωσμενης επι του λωματος του υποδυτου κυκλω το αυτο δε ειδος ροισκους χρυσους και κωδωνας ανα μεσον τουτων περικυκλω

34 παρα ροισκον χρυσουν κωδωνα και ανθινον επι του λωματος του υποδυτου κυκλω

35 και εσται ααρων εν τω λειτουργειν ακουστη η φωνη αυτου εισιοντι εις το αγιον εναντιον κυριου και εξιοντι ινα μη αποθανη

36 και ποιησεις πεταλον χρυσουν καθαρον και εκτυπωσεις εν αυτω εκτυπωμα σφραγιδος αγιασμα κυριου

37 και επιθησεις αυτο επι υακινθου κεκλωσμενης και εσται επι της μιτρας κατα προσωπον της μιτρας εσται

38 και εσται επι του μετωπου ααρων και εξαρει ααρων τα αμαρτηματα των αγιων οσα αν αγιασωσιν οι υιοι ισραηλ παντος δοματος των αγιων αυτων και εσται επι του μετωπου ααρων δια παντος δεκτον αυτοις εναντι κυριου

39 και οι κοσυμβοι των χιτωνων εκ βυσσου και ποιησεις κιδαριν βυσσινην και ζωνην ποιησεις εργον ποικιλτου

40 και τοις υιοις ααρων ποιησεις χιτωνας και ζωνας και κιδαρεις ποιησεις αυτοις εις τιμην και δοξαν

41 και ενδυσεις αυτα ααρων τον αδελφον σου και τους υιους αυτου μετ' αυτου και χρισεις αυτους και εμπλησεις αυτων τας χειρας και αγιασεις αυτους ινα ιερατευωσιν μοι

42 και ποιησεις αυτοις περισκελη λινα καλυψαι ασχημοσυνην χρωτος αυτων απο οσφυος εως μηρων εσται

43 και εξει ααρων αυτα και οι υιοι αυτου ως αν εισπορευωνται εις την σκηνην του μαρτυριου η οταν προσπορευωνται λειτουργειν προς το θυσιαστηριον του αγιου και ουκ επαξονται προς εαυτους αμαρτιαν ινα μη αποθανωσιν νομιμον αιωνιον αυτω και τω σπερματι αυτου μετ' αυτον

   

Van Swedenborgs Werken

 

Arcana Coelestia #7844

Bestudeer deze passage

  
/ 10837  
  

7844. 'between the evenings' means a last and first state. This is clear from the meaning of 'evening' as a state of falsity and also a state of ignorance of truth; for the shade of evening is falsity and also ignorance of truth. All the times of day, like all the seasons of the year, mean in the spiritual sense alternating states involving truth and good, 5672, 5962, 6110. The end of them and the beginning of them is the evening; consequently when it says 'between the evenings' it implies all those states. At this point therefore 'between the evenings' means the state of deliverance of those governed by truth springing from good, and the state of damnation of those governed by falsity arising from evil, states which are meant by the departure of the children of Israel from Egypt when the firstborn there were killed. The fact that all this is called 'the evening' is clear from the following in Moses,

You shall sacrifice 1 the Passover in the evening when the sun goes down, at the fixed time of your departure from Egypt. Deuteronomy 16:4, 6.

[2] From this it is evident that the end of the state of molestations and the beginning of the state of the deliverance of those represented by the children of Israel is meant by 'between the evenings'. From that beginning the state moves on for them towards morning, which is a raising to heaven. It is evident too that the end of the state of molestations and the beginning of the state of the damnation of those represented by the Egyptians is meant by 'between the evenings'. But these people's state moves on towards night, which is a casting into hell. The casting of the latter into hell is represented by being drowned in the Sea Suph, while the raising of the former to heaven is represented by being led into the land of Canaan.

[3] In the Word the expression 'the evening' is used in various places, and by it is meant a last phase of a Church and also a first phase of it - a last one with those among whom the Church is coming to an end, and a first with those among whom it is just beginning. This explains why 'the evening' primarily means the Lord's Coming, for that was the time of the end of the former Church and of the beginning of the new. The first state of the new Church is also called 'the evening' since a member of the Church starts with light that is dim and advances to that which is clear, and this for him is the morning.

[4] The fact that the Lord's Coming into the world is meant by 'the evening' and 'the morning' is clear in Daniel,

I heard a holy one speaking, For how long is this vision, the continual [burnt offering], and the transgression, and the treading down of the sanctuary and the host? And he said to me, Up to the evening [when it is becoming] morning two thousand three hundred times, for then the sanctuary will be made correct. Daniel 8:13-14.

Here it is self-evident that 'the evening' is used to mean the last phase when the Church had been completely laid waste and the Lord came into the world, and 'morning' to mean light and the rise of a new Church from Him.

[5] A similar prophecy appears in Zechariah,

There will be one day, which will be known to Jehovah, not day nor night, because around evening time there will be light. Zechariah 14:7.

In Zephaniah,

Let there at length be a territory for the remnant of the house of Judah; they will pasture on them. In the houses of Ashkelon they will find rest in the evening, when Jehovah their God will visit them, and return their captives. 2 Zephaniah 1:7.

'The evening' stands for the first state of an arising Church. Since 'the evening' meant the last state of an old Church and the first of a new, Aaron and his sons were commanded to cause a lamp to burn 3 from evening until morning before Jehovah, Exodus 27:20-21.

[6] The fact that 'the evening' is the last state of the Church, when dense falsity reigns because there is no faith, and dense evil because there is no charity, is evident in Jeremiah,

Woe to us, 4 for the day goes away, for the shadows of evening are set at an angle! Jeremiah 6:4.

In Ezekiel,

I spoke to the people in the morning, and my wife died at evening. Ezekiel 24:18.

'Wife' stands for the Church. In David,

At dawn it will flourish and shoot up, 5 at evening one will cut it down, it will wither. Psalms 90:6.

Voetnoten:

1. The Latin means they shall sacrifice but the Hebrew means you shall sacrifice, which Swedenborg has in another place where he quotes this verse.

2. literally, bring again their captivity

3. literally, to go up

4. The Latin means you but the Hebrew means us, which Swedenborg has in one other place where he quotes this verse.

5. literally, Pass on

  
/ 10837  
  

Thanks to the Swedenborg Society for the permission to use this translation.

©2024 New Christian Bible Study Corporation. All rights reserved. Printed from newchristianbiblestudy.org