6180. ‘Et facias mecum misericordiam et veritatem’: quod significet humiliationem, constat ex significatione ‘facere misericordiam’ quod sit bonum amoris; et ex significatione ‘facere veritatem’ quod sit verum fidei, de quibus sequitur; ea verba cum dicuntur, sunt verba supplicationis, ita humiliationis. Quod ‘facere misericordiam’ sit bonum amoris, est quia omnis misericordia est amoris, qui enim in amore aut charitate est, is quoque in misericordia est; et tunc fit amor et charitas apud eum misericordia cum proximus in egestate aut miseria est, et in eo statu ei opem fert; inde est quod per ‘misericordiam’ significetur bonum amoris.

[2] Quod ‘facere veritatem’ sit verum fidei, est quia omne verum est fidei, ideo etiam per eandem vocem in lingua originali significatur fides. Quia bonum amoris et verum fidei sunt conjunctissima, ac unum non datur absque altero, ideo fuit hoc formula sollemnis apud antiquos, quia illis notum fuit quod bonum amoris inseparabile esset a vero fidei; et quia ita, bina illa in Verbo pluries conjunctim dicuntur, ut in Exodo, Jehovah magnus misericordia et veritate, 34:6: in libro 2 Samuelis, David dixit ad viros Jabesh, Faciat Jehovah vobiscum misericordiam et veritatem, 2:5, 6: et ibidem, David ad Ittaeum Gittaeum; Revertere et reduc fratres tuos tecum cum misericordia et veritate, 15:20:

apud Hoscheam,

Lis Jehovae cum habitatoribus terrae, quia non veritas et non misericordia, et non cognitio ¹ Dei in terra, 4:1:

apud Davidem,

Omnes viae Jehovae misericordia et veritas custodientibus foedus Ipsius, Ps. 25:10 ² :

apud eundem,

Jehovah non prohibebis a me misericordias Tuas, misericordia Tua et veritas Tua perpetuo custodient me, Ps. 40:12:

apud eundem,

Misericordias Jehovae aeternas canam, in generationem et generationem veritatem Tuam ore meo: quoniam dixi, In aeternum misericordia aedificabitur, in ipsis caelis confirmabis veritatem Tuam.... Justitia et judicium fulcrum throni Tui, misericordia et veritas consistunt ante facies Tuas, Ps. 89:2, 3, ³ 15 [KJV 1, 2, 14]:

et praeterea apud Davidem,

Ps. 26:3, 36:6 [KJV 36:5), 57:4, 11 [KJV 3, 10), 61:8 [KJV 61:7), 85:11 [KJV 85:10), 86:15, 89:25, 34 [KJV 24, 33), 92:3 [KJV 2).

Voetnoten:

3121. ‘Et veritatem Suam a cum domino meo’: quod significet influxum charitatis inde, constat ex significatione 'veritatis quod sit charitas; ‘veritas’ in proprio sensu significat idem quod fides, etiam in lingua Hebraea fides per talem vocem exprimitur, sic ut quod dicitur ‘veritas’ in Verbo Veteris Testamenti, passim dicatur ‘fides’ in Verbo Novi Testamenti; quare etiam toties in praecedentibus dictum quod verum sit fidei, et bonum sit amoris; at quod fides in sensu interno nihil aliud sit quam charitas, videantur quae saepius prius dicta et ostensa sunt; ut quod nulla fides nisi per amorem, n. 30, 31-38; quod fides nusquam detur nisi ubi charitas, n. 654, 724, 1162, 1176, 2261; quod fides sit fides charitatis, n. 1608, 2049, 2116, ¹ 2343, 2349, ² 2417; quod charitas faciat Ecclesiam, non fides separata a charitate, n. 809, 916, 1798, 1799, 1834, 1844, 2190, 2228, 2442; inde patet quod veritas seu fides in sensu interno sit idem ac charitas; est enim omnis fides ex charitate; quae fides non inde, non est fides, seu quod idem, quod omne verum in sensu interno sit bonum, est enim omne verum ex bono; id verum quod non inde non est verum, verum enim ³ non aliud est quam forma boni, n. 3049, non aliunde est nativitas ejus, nec aliunde est vita ejus.

Voetnoten: