Nieuwe Christelijke Bijbelstudie

De Bijbel

 

Hoschea 4

Studie

   

1 Audite verbum Domini, filii Israël, quia judicium Domino cum habitatoribus terræ : non est enim veritas, et non est misericordia, et non est scientia Dei in terra.

2 Maledictum, et mendacium, et homicidium, et furtum, et adulterium inundaverunt, et sanguis sanguinem tetigit.

3 Propter hoc lugebit terra, et infirmabitur omnis qui habitat in ea, in bestia agri, et in volucre cæli ; sed et pisces maris congregabuntur.

4 Verumtamen unusquisque non judicet, et non arguatur vir : populus enim tuus sicut hi qui contradicunt sacerdoti.

5 Et corrues hodie, et corruet etiam propheta tecum. Nocte tacere feci matrem tuam.

6 Conticuit populus meus, eo quod non habuerit scientiam : quia tu scientiam repulisti, repellam te, ne sacerdotio fungaris mihi ; et oblita es legis Dei tui, obliviscar filiorum tuorum et ego.

7 Secundum multitudinem eorum sic peccaverunt mihi : gloriam eorum in ignominiam commutabo.

8 Peccata populi mei comedent, et ad iniquitatem eorum sublevabunt animas eorum.

9 Et erit sicut populus, sic sacerdos ; et visitabo super eum vias ejus, et cogitationes ejus reddam ei.

10 Et comedent, et non saturabuntur ; fornicati sunt, et non cessaverunt : quoniam Dominum dereliquerunt in non custodiendo.

11 Fornicatio, et vinum, et ebrietas auferunt cor.

12 Populus meus in ligno suo interrogavit, et baculus ejus annuntiavit ei ; spiritus enim fornicationum decepit eos, et fornicati sunt a Deo suo.

13 Super capita montium sacrificabant, et super colles ascendebant thymiama ; subtus quercum, et populum, et terebinthum, quia bona erat umbra ejus ; ideo fornicabuntur filiæ vestræ, et sponsæ vestræ adulteræ erunt.

14 Non visitabo super filias vestras cum fuerint fornicatæ, et super sponsas vestras cum adulteraverint, quoniam ipsi cum meretricibus conversabantur, et cum effeminatis sacrificabant ; et populus non intelligens vapulabit.

15 Si fornicaris tu, Israël, non delinquat saltem Juda ; et nolite ingredi in Galgala, et ne ascenderitis in Bethaven, neque juraveritis : Vivit Dominus !

16 Quoniam sicut vacca lasciviens declinavit Israël ; nunc pascet eos Dominus, quasi agnum in latitudine.

17 Particeps idolorum Ephraim : dimitte eum.

18 Separatum est convivium eorum ; fornicatione fornicati sunt : dilexerunt afferre ignominiam protectores ejus.

19 Ligavit eum spiritus in alis suis, et confundentur a sacrificiis suis.

   

Van Swedenborgs Werken

 

Arcana Coelestia #6180

Bestudeer deze passage

  
/ 10837  
  

6180. ‘Et facias mecum misericordiam et veritatem’: quod significet humiliationem, constat ex significatione ‘facere misericordiam’ quod sit bonum amoris; et ex significatione ‘facere veritatem’ quod sit verum fidei, de quibus sequitur; ea verba cum dicuntur, sunt verba supplicationis, ita humiliationis. Quod ‘facere misericordiam’ sit bonum amoris, est quia omnis misericordia est amoris, qui enim in amore aut charitate est, is quoque in misericordia est; et tunc fit amor et charitas apud eum misericordia cum proximus in egestate aut miseria est, et in eo statu ei opem fert; inde est quod per ‘misericordiam’ significetur bonum amoris.

[2] Quod ‘facere veritatem’ sit verum fidei, est quia omne verum est fidei, ideo etiam per eandem vocem in lingua originali significatur fides. Quia bonum amoris et verum fidei sunt conjunctissima, ac unum non datur absque altero, ideo fuit hoc formula sollemnis apud antiquos, quia illis notum fuit quod bonum amoris inseparabile esset a vero fidei; et quia ita, bina illa in Verbo pluries conjunctim dicuntur, ut in Exodo, Jehovah magnus misericordia et veritate, 34:6: in libro 2 Samuelis, David dixit ad viros Jabesh, Faciat Jehovah vobiscum misericordiam et veritatem, 2:5, 6: et ibidem, David ad Ittaeum Gittaeum; Revertere et reduc fratres tuos tecum cum misericordia et veritate, 15:20:

apud Hoscheam,

Lis Jehovae cum habitatoribus terrae, quia non veritas et non misericordia, et non cognitio 1 Dei in terra, 4:1:

apud Davidem,

Omnes viae Jehovae misericordia et veritas custodientibus foedus Ipsius, Ps. 25:10 2 :

apud eundem,

Jehovah non prohibebis a me misericordias Tuas, misericordia Tua et veritas Tua perpetuo custodient me, Ps. 40:12:

apud eundem,

Misericordias Jehovae aeternas canam, in generationem et generationem veritatem Tuam ore meo: quoniam dixi, In aeternum misericordia aedificabitur, in ipsis caelis confirmabis veritatem Tuam.... Justitia et judicium fulcrum throni Tui, misericordia et veritas consistunt ante facies Tuas, Ps. 89:2, 3, 3 15 [KJV 1, 2, 14]:

et praeterea apud Davidem,

Ps. 26:3, 36:6 [KJV 36:5), 57:4, 11 [KJV 3, 10), 61:8 [KJV 61:7), 85:11 [KJV 85:10), 86:15, 89:25, 34 [KJV 24, 33), 92:3 [KJV 2).

Voetnoten:

1. Jehovae, in the First Latin Edition and Schmidius's Bible. In 3122, Swedenborg has Dei, which matches the Hebrew.

2. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.

3. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.

  
/ 10837  
  

This is the Third Latin Edition, published by the Swedenborg Society, in London, between 1949 and 1973.

Van Swedenborgs Werken

 

Arcana Coelestia #2669

Bestudeer deze passage

  
/ 10837  
  

2669. ‘Etiam filium ancillae in gentem ponam eum’: qua significet Ecclesiam spiritualem quae acceptura bonum fidei, constat a significatione ‘filii ancillae’, tum ‘gentis’; ‘filius ancillae seu Ismael’ cum fuit in domo Abrahami, seu cum Abrahamo, repraesentabat primum rationale Domini, ut n. 2652, 2653, 2657, 2658 ostensum nunc vero cum separatus induit aliam repraesentationem, nempe Ecclesiae spiritualis, n. 2666; similiter ac prius Lot, qui dum tu cum Abrahamo, repraesentabat externum hominem Domini, n. 1428, 1429, 1434, 1547, 1597, 1598, 1698, at cum separatus ab Abraham' repraesentabat Ecclesiam externam, et plures istius Ecclesiae status n. 2324, 2371, 2399, 2422, 2459, ‘et’ in toto cap. xix, Gen. Quod ‘gens’ significet bonum, videatur n. 1159, 1258-1260, 1416, 1849, hic bonum fidei quia praedicatur de Ecclesia spirituali; inde nunc, ‘Etiam filium ancillae in gentem ponam eum’ significat Ecclesiam spiritualem quae acceptura bonum fidei, hoc est, charitatem.

[2] Regnum Domini in caelis et in terris est caeleste et spirituale, quare angeli distincti sunt in caelestes et in spirituales, videatur n. 202, 337; caelestibus angelis apparet Dominus ut sol, spiritualibus ut luna, n. 1053, 1521, 1529-1531; similiter sunt homines distincti in caelestes et in spirituales; qui ab Antiquissima Ecclesia quae ante diluvium, fuerunt caelestes, de quibus n. 607, 608, 1 784, 895, 920, 1114-1125; at qui ab Antiqua quae post diluvium, fuerunt spirituales, de quibus n. 640, 641, 609, 765; quae differentia inter illas Ecclesias, videatur n. 597, 607; tum quae inter caeleste et spirituale, n. 81, 1155, 1577, 1824, 2048, 2069, 2088, 2227, 2507. Caelestes sunt de quibus ita Dominus, Proprias oves vocat nomine tenus, et educit eas, et quando proprias oves eduxerit, coram iis incedit, et oves Ipsum sequuntur, quia sciunt vocem Ipsius; spirituales autem sunt de quibus haec, Et alias oves habeo, quae non sunt ex ovili hoc, etiam illas oportet Me adducere, vocemque Meam audient, et fiet unus grex et unus pastor, Joh. 10:3, 4, 16.

Bonum amoris est quod facit Ecclesiam caelestem, bonum autem fidei quod facit Ecclesiam spiritualem; verum fidei non facit sed introducit.

Voetnoten:

1. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.

  
/ 10837  
  

This is the Third Latin Edition, published by the Swedenborg Society, in London, between 1949 and 1973.

©2024 New Christian Bible Study Corporation. All rights reserved. Printed from newchristianbiblestudy.org