4379. En dreven zij ze af een enige dag en alle kudden van kleinvee zouden sterven; dat dit het uitstel en het geleidelijke betekent en dat zij anders niet zouden leven, dus dat zij tot de verbinding voorbereid moeten worden, kan uit de samenhang zelf blijken; want in wat voorafgaat, werd gehandeld over de verbinding van het goede met de ware dingen in het algemeen; hier echter over dezelfde verbinding in het bijzonder; het proces zelf van de inboezeming van het ware in het goede wordt hier in de innerlijke zin beschreven; hoedanig dit proces is, kan weliswaar enigermate duidelijk worden door een ontvouwing in het algemeen, maar niet ten aanzien van de verborgenheden ervan, die ontelbaar zijn; deze verborgenheden komen alleen uit voor hen die in het licht van de hemel zijn en zij vertonen zich in een soort van grof beeld aan hen die in het licht van de wereld zijn, wanneer het licht van de hemel daarin wordt toegelaten. Dit kan toereikend hieruit blijken dat de mens wanneer hij wordt wedergeboren, de leeftijden doorloopt evenals degene die geboren wordt en dat de voorafgaande staat altijd als een ei is ten opzichte van de volgende, dus dat hij aanhoudend ontvangen en geboren wordt; en dit niet slechts wanneer hij in de wereld leeft, maar ook wanneer hij in het andere leven komt, tot in het eeuwige; toch kan hij verder niet zo vervolmaakt worden of hij is als het ware een ei ten opzichte van die dingen die overblijven en die eindeloos zijn. Hieruit blijkt hoe ontelbaar de dingen zijn die in verband met de wederverwekking van de mens plaatsvinden en waarvan de mens er toch nauwelijks enige weet en dus hoeveel dingen hier in de innerlijke zin zijn vervat, waar gehandeld wordt over de opeenvolgende staat en de wijze van de inboezeming van het goede in de ware dingen.
