3. Van zodanig leven beroofd, is het Woord ten aanzien van de letter dood. Het is met het Woord als met de mens, die, zoals in de christelijke wereld bekend is, uiterlijk is en innerlijk; de uitwendige mens, afgescheiden van de innerlijke, is slechts een lichaam en dus dood, maar het is de innerlijke mens die leeft, en aan de uitwendige mens het leven geeft. De innerlijke mens is zijn ziel; zo ook is het Woord naar de letter slechts als een lichaam zonder ziel.

1871. Hoe het Woord van de Heer voor de engelen verschijnt, kan niet beschreven worden, maar toch kunnen diegenen er zich enigszins een begrip van vormen, die in rariteitenkabinetten optische cilinders hebben gezien, waarin mooie beelden worden voorgesteld door middel van dingen die rondom wanordelijk door elkaar geworpen liggen; hoewel hier de rondom liggende dingen als vorm-, verband- en ordeloos, en slechts als een neergesmeten warwinkel verschijnen, stellen ze toch, wanneer ze naar de cilinder toe geconcentreerd worden, daarin een liefelijk beeld voor. Zo is het ook met het Woord van de Heer, vooral met het profetische Woord van het Oude Testament. In de innerlijke zin verschijnt het nauwelijks anders dan als iets wat ongeordend is, maar wanneer het door een mens, vooral door een kleine jongen of meisje gelezen wordt, wordt het geleidelijk, naarmate het zich verheft, steeds schoner en bekoorlijker, en tenslotte vertoont het zich voor de Heer als het beeld van een mens, waarin en waardoor de hemel in zijn geheel wordt samengevat en uitgebeeld, niet zoals hij is, maar zoals de Heer wil dat hij zal zijn, namelijk opdat hij Zijn gelijkenis is.