2. Maar dat het geheel zowel als het bijzondere, ja het meest bijzondere, tot de kleinste jota toe, geestelijke en hemelse dingen betekent en omhult, weet tot dusver de Christelijke wereld in de verste verte niet, om welke reden zij dan ook voor het Oude Testament weinig aandacht heeft Niettemin kan het hieruit alleen al blijken, dat het Woord – daar het van de Heer is en van de Heer komt - nooit zou kunnen bestaan, tenzij het innerlijk die dingen bevatte, welke van de hemel, de kerk en van het geloof zijn. Anders kon het niet het Woord van de Heer genoemd worden, evenmin zou gezegd kunnen worden, dat daarin enig leven is; want vanwaar zou het leven anders kunnen komen, dan uit de dingen die van het leven zijn, dat wil zeggen, daarvandaan dat het geheel zowel als elke bijzonderheid betrekking heeft op de Heer, Die het leven Zelf is. Iets dat innerlijk niet op Hem ziet, leeft dus niet, ja zelfs, een woord in het Woord, dat niet Hem onthult, of op haar wijze op Hem betrekking heeft, is niet goddelijk.

2. Before the New Jerusalem and its doctrine are treated of, something shall be said of the New Heaven and the New Earth. What is meant by "the first heaven and the first earth," which passed away, is shown in the small work Last Judgment and Babylon Destroyed. Immediately after that event, that is, after the Last Judgment was completed, a New Heaven was created or formed by the Lord. This heaven was formed of all those who, from the coming of the Lord to the present time, had lived the life of faith and charity, since these alone were forms of heaven. For the form of heaven, according to which all consociations and communications therein are effected, is the form of the Divine truth from the Divine good proceeding from the Lord; and this form man as to his spirit acquires by a life according to the Divine truth. That the form of heaven is thence may be seen in the work on Heaven and Hell (n. 200-212), and that all the angels are forms of heaven (n. 51-58, and 73-77). From these things it may be known, who they are of whom the New Heaven consists; and thereby what its quality is, namely, that it is altogether unanimous. For he who lives the life of faith and charity, loves another as himself, and by love conjoins him to himself, and thus reciprocally and mutually; for in the spiritual world, love is conjunction. Wherefore, when all act thus, then from many, yea from innumerable individuals consociated according to the form of heaven, unanimity exists, and they become as one; for then nothing separates and divides, but everything conjoins and unites.