2. Maar dat het geheel zowel als het bijzondere, ja het meest bijzondere, tot de kleinste jota toe, geestelijke en hemelse dingen betekent en omhult, weet tot dusver de Christelijke wereld in de verste verte niet, om welke reden zij dan ook voor het Oude Testament weinig aandacht heeft Niettemin kan het hieruit alleen al blijken, dat het Woord – daar het van de Heer is en van de Heer komt - nooit zou kunnen bestaan, tenzij het innerlijk die dingen bevatte, welke van de hemel, de kerk en van het geloof zijn. Anders kon het niet het Woord van de Heer genoemd worden, evenmin zou gezegd kunnen worden, dat daarin enig leven is; want vanwaar zou het leven anders kunnen komen, dan uit de dingen die van het leven zijn, dat wil zeggen, daarvandaan dat het geheel zowel als elke bijzonderheid betrekking heeft op de Heer, Die het leven Zelf is. Iets dat innerlijk niet op Hem ziet, leeft dus niet, ja zelfs, een woord in het Woord, dat niet Hem onthult, of op haar wijze op Hem betrekking heeft, is niet goddelijk.

8106. Overdag in een wolkkolom; dat dit betekent dat wanneer er een staat van verlichting was, deze getemperd werd door het duistere van het ware, staat vast uit de betekenis van overdag of op de dag, namelijk in een staat van verlichting, want de tijden van de dag, zoals: de morgen, de middag, de avond en de nacht, stemmen overeen met verlichtingen die van het inzicht en van de wijsheid zijn in het andere leven, nrs. 5672, 5962, 6110; vandaar is de dag de staat van verlichting of van de heldere doorvatting en de nacht de staat van geen verlichting of van een duistere doorvatting, nr. 7680; en uit de betekenis van de wolk, namelijk het duistere van het ware, de oorzaak hiervan is dat de wolk de helderheid van het licht uit de zon wegneemt en die ook tempert.

In het Woord wordt hier en daar gezegd dat Jehovah in een wolk verscheen en dat Hij omgeven was met een wolk en verder dat onder Zijn voeten een wolk was; daar wordt onder de wolk het duistere van het ware verstaan, in het bijzonder de letterlijke zin van het Woord, want deze zin is ten opzichte van de innerlijke zin het duistere van het ware; zie de voorrede tot (Genesis 18) en de nrs. 4391, 5922, 6343, 6752; dit werd met de wolk aangeduid toen de Heer verscheen aan Petrus, Jakobus en Johannes, in de heerlijkheid, (Lucas 9:34); toen Hij uit de berg Sinaï verscheen aan het volk en aan Mozes toen Hij daar tot Hem binnentrad, (Exodus 19:8; 20:18; 24:15-18; 34:5) en ook hiermee dat de Heer zo vaak zei dat Hij komen zou in de wolken des hemels, (Mattheüs 24:30; 26:63,64; Marcus 13:26; 14:61,62; Lucas 21:27).

De letterlijke zin van het Woord wordt wolk genoemd, omdat de innerlijke zin, die heerlijkheid wordt genoemd, niet door de mens begrepen kan worden tenzij hij is wederverwekt en dan verlicht; indien de innerlijke zin van het Woord of het Goddelijk Ware in zijn heerlijkheid, voor de niet-wederverwekte mens verscheen, zou die zoals donkerheid zijn, waarin hij in het geheel niets zou zien en waardoor hij eveneens verblind zou worden, dat wil zeggen, niets zou geloven.

Hieruit kan vaststaan wat wordt aangeduid met de wolk overdag, namelijk het duistere van het ware en waar over het Woord wordt gehandeld, de letterlijke zin.

Er wordt gezegd, in een wolk- en vuurkolom, omdat met een kolom een firmament wordt aangeduid dat ondersteunt, zoals bij (Jeremia 1:18; Psalm 75:4; Apocalyps 3:12; Job 9:6); en daarvan wordt gesproken met betrekking tot het natuurlijke, omdat het natuurlijke gelijk als een firmament of basis voor het geestelijke is; het geestelijke immers houdt stil in het natuurlijke en rust daar; vandaar komt het dat de voeten van de engelen die uit de hemel neerdalen verschenen zoals ‘kolommen van vuur’, (Apocalyps 10:1); want met de voeten wordt het natuurlijke aangeduid, nrs. 2162, 3147, 3761, 3986, 4280, 4938-4952, 5327, 5328.