성경

 

Exodus 21

공부

   

1 Hæc sunt judicia quæ propones eis.

2 Si emeris servum hebræum, sex annis serviet tibi : in septimo egredietur liber gratis.

3 Cum quali veste intraverit, cum tali exeat : si habens uxorem, et uxor egredietur simul.

4 Sin autem dominus dederit illi uxorem, et pepererit filios et filias : mulier et liberi ejus erunt domini sui, ipse vero exibit cum vestitu suo.

5 Quod si dixerit servus : Diligo dominum meum et uxorem ac liberos ; non egrediar liber :

6 offeret eum dominus diis, et applicabitur ad ostium et postes, perforabitque aurem ejus subula : et erit ei servus in sæculum.

7 Si quis vendiderit filiam suam in famulam, non egredietur sicut ancillæ exire consueverunt.

8 Si displicuerit oculis domini sui cui tradita fuerat, dimittet eam : populo autem alieno vendendi non habebit potestatem, si spreverit eam.

9 Sin autem filio suo desponderit eam, juxta morem filiarum faciet illi.

10 Quod si alteram ei acceperit, providebit puellæ nuptias, et vestimenta, et pretium pudicitiæ non negabit.

11 Si tria ista non fecerit, egredietur gratis absque pecunia.

12 Qui percusserit hominem volens occidere, morte moriatur.

13 Qui autem non est insidiatus, sed Deus illum tradidit in manus ejus, constituam tibi locum in quem fugere debeat.

14 Si quis per industriam occiderit proximum suum, et per insidias : ab altari meo evelles eum, ut moriatur.

15 Qui percusserit patrem suum aut matrem, morte moriatur.

16 Qui furatus fuerit hominem, et vendiderit eum, convictus noxæ, morte moriatur.

17 Qui maledixerit patri suo, vel matri, morte moriatur.

18 Si rixati fuerint viri, et percusserit alter proximum suum lapide vel pugno, et ille mortuus non fuerit, sed jacuerit in lectulo :

19 si surrexerit, et ambulaverit foris super baculum suum, innocens erit qui percusserit, ita tamen ut operas ejus et impensas in medicos restituat.

20 Qui percusserit servum suum, vel ancillam virga, et mortui fuerint in manibus ejus, criminis reus erit.

21 Sin autem uno die vel duobus supervixerit, non subjacebit pœnæ, quia pecunia illius est.

22 Si rixati fuerint viri, et percusserit quis mulierem prægnantem, et abortivum quidem fecerit, sed ipsa vixerit : subjacebit damno quantum maritus mulieris expetierit, et arbitri judicaverint.

23 Sin autem mors ejus fuerit subsecuta, reddet animam pro anima,

24 oculum pro oculo, dentem pro dente, manum pro manu, pedem pro pede,

25 adustionem pro adustione, vulnus pro vulnere, livorem pro livore.

26 Si percusserit quispiam oculum servi sui aut ancillæ, et luscos eos fecerit, dimittet eos liberos pro oculo quem eruit.

27 Dentem quoque si excusserit servo vel ancillæ suæ, similiter dimittet eos liberos.

28 Si bos cornu percusserit virum aut mulierem, et mortui fuerint, lapidibus obruetur : et non comedentur carnes ejus, dominus quoque bovis innocens erit.

29 Quod si bos cornupeta fuerit ab heri et nudiustertius, et contestati sunt dominum ejus, nec recluserit eum, occideritque virum aut mulierem : et bos lapidibus obruetur, et dominum ejus occident.

30 Quod si pretium fuerit ei impositum, dabit pro anima sua quidquid fuerit postulatus.

31 Filium quoque et filiam si cornu percusserit, simili sententiæ subjacebit.

32 Si servum ancillamque invaserit, triginta siclos argenti domino dabit, bos vero lapidibus opprimetur.

33 Si quis aperuerit cisternam, et foderit, et non operuerit eam, cecideritque bos aut asinus in eam,

34 reddet dominus cisternæ pretium jumentorum : quod autem mortuum est, ipsius erit.

35 Si bos alienus bovem alterius vulneraverit, et ille mortuus fuerit : vendent bovem vivum, et divident pretium, cadaver autem mortui inter se dispertient.

36 Sin autem sciebat quod bos cornupeta esset ab heri et nudiustertius, et non custodivit eum dominus suus : reddet bovem pro bove, et cadaver integrum accipiet.

   

스웨덴보그의 저서에서

 

Arcana Coelestia #9222

해당 구절 연구하기

  
/ 10837  
  

9222. ‘Et principem in populo tuo non execraberis’: quod significet quod nec doctrinae veri, nempe blasphemandum, constat ex significatione ‘principis’ quod sint primaria vera Ecclesiae, de qua n. 5044, ex significatione ‘populi’ quod sint qui in veris doctrinae, de qua n. 1259, 1260, 2928, 3295, 3581, 7207, et ex significatione ‘execrari’ quod sit 1 blasphemare. Quomodo haec cohaerent, patet a sensu interno, nam per ‘non maledicere Deo’ significatur non 2 blasphemare verum Divinum, et per 'non execrari principem' significatur non 3 blasphemare doctrinam veri; verum Divinum est Verbum, et doctrina Ecclesiae est verum inde. Paucis licet dicere quomodo se habet cum blasphematione veri Divini: verum Divinum est Verbum et est doctrina e Verbo; qui 4 hoc negant corde, illi blasphemant etiamsi ore id laudant et praedicant; latet in negatione blasphemia, quae etiam erumpit cum sibi relicti cogitant, imprimis in altera vita, nam ibi remotis externis corda loquuntur.

[2] Qui blasphemant seu negant Verbum, illi nihil veri ac boni fidei possunt recipere, nam Verbum docet Dominum esse, caelum et infernum esse, vitam post mortem esse, fidem et charitatem esse, et plura alia, quae absque Verbo seu revelatione prorsus non scirentur, n. 8944; 5 quare qui 6 negant Verbum non recipere possunt aliquid quod Verbum docet, nam cum legunt illud aut audiunt illud, occurrit negativum, quod vel exstinguit verum vel vertit in falsum.

[3] Quapropter omnium primum apud hominem 7 Ecclesiae est credere Verbum, et hoc primarium est apud illum qui in vero fidei et bono charitatis est, at apud illos qui in malis 8 amorum sui et mundi sunt, primarium est non credere Verbum, nam rejiciunt illud ilico cum de eo cogitant, et quoque blasphemant; si videret homo quantae et quales blasphemiae contra Verbum 9 sunt illis qui in malis illorum amorum sunt, horresceret; ipse homo cum in mundo est, id non scit quia latent post ideas cogitationis 10 activae, quae abit in loquelam cum hominibus; at usque revelantur in altera vita et apparent horrendae.

[4] Blasphemiae sunt duplicis generis: sunt quae ex intellectuali et non simul ex voluntario prodeunt, et sunt quae 11 ex voluntario per intellectuale; hae blasphemiae sunt quae tam horrendae sunt, illae vero non; quae 12 ex voluntario per intellectuale prodeunt sunt ex malo vitae, at quae solum ex intellectuali et non simul ex voluntario, sunt ex falso doctrinae aut ex fallaciis 13 sensuum externorum, quae fallunt hominem in ignorantia constitutum. Haec dicta sunt ut sciatur quomodo se habet cum blasphematione veri Divini, hoc est, Verbi, ac doctrinae inde, quae significantur per ‘maledicere Deo, et execrari principem populi’.

각주:

1. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.

2. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.

3. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.

4. haec, in the First Latin Edition and in the Second Latin Edition

5. quapropter

6. The following two (or in some cases more) words are transposed in the Manuscript.

7. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.

8. amoris

9. sint

10. The Manuscript inserts ejus.

11. per intellectuale a voluntario

12. The Manuscript places this after intellectuale.

13. sensualium

  
/ 10837  
  

This is the Third Latin Edition, published by the Swedenborg Society, in London, between 1949 and 1973.