18. Over de verbinding van de hemel met de mens door de letterlijke zin van het Woord.
45. Vanuit veel ondervinding is mij [Emanuel Swedenborg] te weten gegeven dat het Woord de hemel voor de mens opent. Dat wil zeggen, dat terwijl de mens het Woord leest, of vanuit dat spreekt, heeft hij gemeenschap met de hemel. Terwijl ik las in het profetische Woord van Jesaja tot aan Malachia, werd het mij gegeven te doorvatten, dat elk willekeurig hoofdstuk, ja dat zelfs èlk vers werd doorvat in een hemels gezelschap. En omdat de geestelijke zin wel gemeenschap geeft en de letterlijke zin niet, wisten de engelen van dat gezelschap dus niet dat deze dingen van een mens afkomstig waren; want voor hen is het alsof zij zulke innerlijke dingen van het Woord uit zichzelf dachten.
46. Er waren bij mij Afrikaanse geesten, uit Abyssinië. Eens werden hun oren zo geopend dat zij het gezang konden horen van de Psalmen van David in een tempel in de wereld. Zij werden door zo'n verkwikkelijkheid aangedaan dat zij met hen samen zongen. Maar kort daarop werden hun oren gesloten zodat zij niet enig gezang uit de wereld hoorden, en toen werden zij met nog grotere verkwikkelijkheid aangedaan, omdat hun gezang geestelijk was; en gelijktijdig werden zij met inzicht vervuld, omdat de Psalmen in de geestelijke zin handelden over de Heer en over de verlossing uit Hem. De verkwikkelijkheid van de vreugde in hun harten werd ook een korte tijd verbonden met een hemels gezelschap uit de Christelijke kring, en dat gezelschap kwam daardoor in een vergelijkbare verrukking. Hieruit blijkt dat er samenzijn bestaat in de algehele hemel door middel van het Woord.
47. Ik ga voorbij aan duizenden andere ondervindingen waardoor ik bevestigd ben dat de letterlijke zin van ons Woord die uitwerking te voorschijn brengt. Ja zelfs dat de geestelijke zin zonder de begeleider, de natuurlijke zin, geen gemeenschap geeft met de hemel. Dit komt omdat de Heer vanuit eersten door laatsten invloeit, dus uit Zich in de natuurlijke zin van het Woord, en daaruit de geestelijke en hemelse zin oproept of ontrolt, en aldus de engelen verlicht, leert en leidt. Daarom wordt de Heer in het Woord de Eerste en de Laatste [Alpha en Omega] geheten. Vanuit deze dingen blijkt dat een leer der kerk, tenzij zij verzameld en bevestigd is vanuit de letterlijke zin van het Woord, niets vermag, omdat zij geen gemeenschap geeft, maar wel de leer vanuit de letterlijke zin, en tesamen met die.
