성경

 

Genesis 3:1-19 : 뱀이 이브를 유혹하다

공부

1 Now the serpent was more subtil than any beast of the field which the LORD God had made. And he said unto the woman, Yea, hath God said, Ye shall not eat of every tree of the garden?

2 And the woman said unto the serpent, We may eat of the fruit of the trees of the garden:

3 But of the fruit of the tree which is in the midst of the garden, God hath said, Ye shall not eat of it, neither shall ye touch it, lest ye die.

4 And the serpent said unto the woman, Ye shall not surely die:

5 For God doth know that in the day ye eat thereof, then your eyes shall be opened, and ye shall be as gods, knowing good and evil.

6 And when the woman saw that the tree was good for food, and that it was pleasant to the eyes, and a tree to be desired to make one wise, she took of the fruit thereof, and did eat, and gave also unto her husband with her; and he did eat.

7 And the eyes of them both were opened, and they knew that they were naked; and they sewed fig leaves together, and made themselves aprons.

8 And they heard the voice of the LORD God walking in the garden in the cool of the day: and Adam and his wife hid themselves from the presence of the LORD God amongst the trees of the garden.

9 And the LORD God called unto Adam, and said unto him, Where art thou?

10 And he said, I heard thy voice in the garden, and I was afraid, because I was naked; and I hid myself.

11 And he said, Who told thee that thou wast naked? Hast thou eaten of the tree, whereof I commanded thee that thou shouldest not eat?

12 And the man said, The woman whom thou gavest to be with me, she gave me of the tree, and I did eat.

13 And the LORD God said unto the woman, What is this that thou hast done? And the woman said, The serpent beguiled me, and I did eat.

14 And the LORD God said unto the serpent, Because thou hast done this, thou art cursed above all cattle, and above every beast of the field; upon thy belly shalt thou go, and dust shalt thou eat all the days of thy life:

15 And I will put enmity between thee and the woman, and between thy seed and her seed; it shall bruise thy head, and thou shalt bruise his heel.

16 Unto the woman he said, I will greatly multiply thy sorrow and thy conception; in sorrow thou shalt bring forth children; and thy desire shall be to thy husband, and he shall rule over thee.

17 And unto Adam he said, Because thou hast hearkened unto the voice of thy wife, and hast eaten of the tree, of which I commanded thee, saying, Thou shalt not eat of it: cursed is the ground for thy sake; in sorrow shalt thou eat of it all the days of thy life;

18 Thorns also and thistles shall it bring forth to thee; and thou shalt eat the herb of the field;

19 In the sweat of thy face shalt thou eat bread, till thou return unto the ground; for out of it wast thou taken: for dust thou art, and unto dust shalt thou return.

주석

 

Adam, Eva en de slang

작가: New Christian Bible Study Staff (기계 번역 Nederlands)

This hand beaten brass bowl, dating from 1500-1550, shows Adam, Even and the Serpent in the Garden of Eden. It is made with repousse and chased brass, in 
Germany - possibly Nuremburg. Both the central design and the decoration upon the rim of this dish were made using a series of stamps impressed into the metal. Nuremberg trade regulations stated that all punches and stamps had to be applied by hand. The scene depicts the Fall of Man, when Adam and Eve were tempted by the serpent to pick an apple from the Tree of Knowledge. Scenes like this one were popular on brass dishes of the 16th century as they added a decorative element to objects for household use. This dish was probably used to wash hands, yet contemporary paintings show that dishes were also displayed upon dressers when not in use.
Collection ID: 454-1907
This photo was taken as part of Britain Loves Wikipedia in February 2010 by Valerie McGlinchey.

Het is ironisch dat het Bijbelverhaal van Adam en Eva in de Hof van Eden zo vaak in het brandpunt staat van het debat tussen wetenschap en geloof; volgens de Geschriften van Emanuel Swedenborg gaat het verhaal zelf in feite juist over dat debat.

De Schriften zeggen dat de "mens" die in de Hof van Eden werd geplaatst een groep prehistorische mensen voorstelt die leefden in een staat van liefde tot de Heer en gemeenschap met de hemel. Zij waren zuiver en onschuldig, en de wijsheid kwam tot hen toen de vruchten van de bomen van Eden kwamen. De Schriften noemen dit de Oudste Kerk, en het was zo dicht als we ooit bij de hemel op aarde zijn geweest.

De mensen van die tijd waren zich er voortdurend van bewust dat het leven in hen vloeide van de Heer, en niet van henzelf was. Zij waren zich ervan bewust dat hun gedachten van de Heer kwamen, en hun genegenheden; zij wisten niet alleen, maar voelden ook, dat zij niet uit zichzelf bestonden. Gedurende vele generaties omarmden zij dit gelukzalig, maar uiteindelijk begonnen zij een ruk te voelen naar meer een gevoel van zichzelf. Zij wilden niet "slechts" ontvangers van het leven zijn; zij wilden uit zichzelf leven. Dit wordt weergegeven in het idee dat het "niet goed was dat de man alleen zou zijn." En alle gedachten en genegenheden van hun verheven staat - voorgesteld door het noemen van de dieren - bevredigden die drang niet.

Dus nam de Heer het laagste, minst-leven-ontvangende deel van die mensen - voorgesteld door het ribbenbeen - en bouwde het tot een nieuw aspect van de mensheid, voorgesteld door de vrouw. Door deze verandering werden de mensen afgesneden van de directe gemeenschap met de hemel (zij moesten "vader en moeder verlaten"), maar konden zij het leven als het hunne ervaren (om "hun vrouwen aan te hangen").

Aanvankelijk was dit in orde. De vrouw was gemaakt uit beenderen, wat wijst op het kwaad, maar was van vlees en bloed, wat betekent dat het kwaad werd bedekt door een liefde van de Heer voor het goede. Zij waren nog onschuldig, waren nog in een staat van liefde tot de Heer, en konden nog wijsheid van Hem ontvangen, alles vervat in de gedachte dat zij naakt waren, en niet beschaamd.

Maar toen kwam de slang op het toneel - die onze fysieke zintuigen voorstelde en het vermogen om te redeneren vanuit het bewijs van de zintuigen. Dit is het laagste en meest uiterlijke aspect van ons verstand, maar wel een krachtig en overtuigend aspect (en het aspect waar wij in de moderne wereld wetenschap bedrijven). En de slang stelde God in vraag, terwijl hij het zaad plantte: Wat als God tegen hen gelogen had? Wat als het effect van de verboden vrucht was dat zij alle kennis verkregen, wisten wat God wist, voor zichzelf goed en kwaad definieerden, eigenlijk zelf goden waren?

De Boom der Kennis - die aan Adam en Eva verboden was - stelt het gebruik voor van menselijke logica en het bewijs van de zintuigen om Gods bestaan en Zijn natuur te onderzoeken. De Heer wist dat het volk dit niet kon doen en de nederigheid en eerbied bewaren die nodig waren voor de staat van liefde waarin zij hadden geleefd. Maar de vraag verleidde hen, spelend op hun gevoel van leven van zichzelf. En uiteindelijk bezweken zij, handelend vanuit het gevoel van zelf en hun verstandelijke vermogens - vertegenwoordigd door de echtgenoot - er ook in trekkend.

Toen zij dat deden - toen zij een rationeel, op bewijzen gebaseerd onderzoek naar de Heer instelden, antwoordde Hij door "hun ogen te openen" en hen te laten inzien dat zij in en van zichzelf slecht waren, en dat zij alleen door Hem het leven konden hebben en het goede konden liefhebben. Toen zij hun slechtheid zagen, grepen zij wat zij konden - vijgenbladeren die uiterlijke ideeën vertegenwoordigen over hoe goed te zijn - en bedekten zich zo goed als zij konden.

Dus wat betekent dit over "erfzonde"? Wel, in zekere zin zijn wij nog steeds geestelijk gehinderd door de manier waarop onze voorouders zich van de Heer afkeerden. Maar we zijn niet individueel eeuwig schuldig voor een overtreding die niemand van ons heeft begaan.

Wat betekent dit over de letterlijke juistheid van het verhaal? De Geschriften leren duidelijk dat het niet de eigenlijke, letterlijke geschiedenis is, dat er nooit twee zulke mensen hebben bestaan. In feite zeggen de Schriftplaatsen dat de eerste 11 hoofdstukken van Genesis overblijfselen zijn van een reeks heilige geschriften die afkomstig zijn van afstammelingen van de Oudste Kerk en die dateren van vóór de Bijbelse tijden. Deze werken putten volledig uit de overeenkomsten tussen natuurlijke dingen en geestelijke dingen, gebruik makend van de diep symbolische taal van die tijd. Wat ze dus werkelijk bieden is de geestelijke geschiedenis van de vroege mensheid, niet de natuurlijke geschiedenis - en is de geestelijke geschiedenis niet sowieso belangrijker?

Wat betekent het over mannen en vrouwen? Wel, "Adam" was geen man en "Eva" was geen vrouw; beiden vertegenwoordigden aspecten van de mensheid, en zij zijn in wezen vrij van geslacht. Dus het feit dat het verhaal is gebruikt om vrouwen te onderdrukken en te vernederen is een verderfelijke misinterpretatie.

Tenslotte, wat betekent het over wetenschap en geloof? Het betekent dat het twee afzonderlijke dingen zijn, omdat de fysieke werkelijkheid en de geestelijke werkelijkheid twee afzonderlijke dingen zijn. De mensen waren vrij om hun geest te verruimen door van al het andere fruit te eten, maar ze moesten het idee van God met rust laten. En die waarschuwing geldt nog steeds: Als we proberen de wetenschap te gebruiken om het bestaan van de Heer te bewijzen of te weerleggen, zullen we uit de tuin worden gezet.