6074. En zij zeiden tot Farao: Herder van kleinvee zijn uw knechten; dat dit betekent dat zij tot het goede leiden, staat vast uit de betekenis van de herder van het kleinvee, namelijk hij die tot het goede leidt, nr. 6044, hier de ware dingen die tot het goede leiden, omdat de ware dingen van de Kerk de zonen van Jakob zijn.

454. Sommigen zijn van mening dat de hemel bestaat in een leven van ledigheid, waarbij zij door anderen bediend worden; maar hun werd gezegd, dat er nooit enige zaligheid in gelegen is, altijd maar te willen rusten en daarin zijn geluk te zoeken, want op die wijze zou iedereen de zaligheid van de anderen ten eigen behoeve opeisen, en indien eenieder dit zou willen, zou niemand die hebben. Zo’n leven zou geen werkzaam, maar een ijdel leven zijn, waarin zij zouden versuffen, terwijl het hun toch bekend kon zijn, dat er zonder een werkzaam leven geen levensgeluk mogelijk is; het engelenleven bestaat in het nuttig zijn en in de goedheden van de naastenliefde, want zij smaken geen groter geluk dan de uit de wereld aangekomen geesten voor te lichten en te onderwijzen, de mensen te dienen en de kwade geesten bij hen te regeren, zodat dezen hun grenzen niet te buiten gaan, en de mensen het goede in te geven; verder de doden tot het leven van eeuwigheid op te wekken, en hen verder, zo mogelijk, wanneer de zielen van dien aard zijn, in de hemel binnen te leiden. Hierin smaken zij meer gelukzaligheid dan ooit beschreven kan worden; op deze wijze zijn zij beelden van de Heer; op deze wijze hebben zij de naaste meer lief dan zichzelf; daarom is dit de hemel; vandaar ook bestaat de gelukzaligheid van de engelen in nut, door nut en naar gelang van het nut, dat wil zeggen: al naar de goedheden van de liefde en van de naastenliefde. Degenen echter die van zo’n voorstelling uitgingen als zou de hemelse vreugde daarin bestaan dat men niets uitvoerde en in ledigheid de eeuwige vreugde genoot, werd, nadat hun het voorgaande was gezegd, tot hun beschaming ook nog te voelen gegeven wat dat voor een leven zou zijn, en zij werden gewaar dat het een allertreurigst leven is, en dat zij, daar zo dus alle vreugde verloren gaat, er na korte tijd van walgden en er zich van afkeerden.

4930. En hij noemde zijn naam Zera; dat dit het hoedanige betekent, staat vast uit de betekenis van de naam noemen, namelijk het hoedanige, zoals eerder in nr. 4927. Het hoedanige dat door Zera wordt aangeduid, is het hoedanige van die zaak waarover in de innerlijke zin tot dusver is gehandeld, namelijk dat het goede daadwerkelijk het eerstverwekte is en het ware in schijn. Het hoedanige zelf bevat ontelbare dingen in zich, maar die ontelbare dingen kunnen niet worden gezien in het licht van de wereld, maar in het licht van de hemel, dus wel voor de blik van de engelen. Indien de mens het hoedanige zag van een enkel ding zoals het voor de engelen verschijnt, zou hij verstomd staan en belijden dat hij dit nooit zou hebben geloofd en dat hij naar verhouding bijna niets wist. Zera betekent in de oorspronkelijke taal de opgang en wordt toegekend aan de zon en aan de eerste verschijning van het licht ervan; daarvandaan werd hij Zera genoemd, omdat het eender gesteld is met het goede bij de mens die wordt wederverwekt; dit gaat immers het eerst op en geeft licht, vanuit welk licht de dingen worden verlicht die in de natuurlijke mens zijn, opdat zij kunnen worden gezien en erkend en tenslotte geloofd. Indien er geen licht vanuit het goede van binnen in de mens was, zou hij nooit de ware dingen tot aan de erkenning en tot aan het geloof toe kunnen zien, maar slechts of als zulke dingen die moeten worden gezegd ter wille van het gewone volk of als valse dingen. Vervolg over de overeenstemming met de Grootste Mens; hier over de overeenstemming van de handen, de armen, de voeten en de lenden met hem.