ეს სამი სიტყვა ერთად არის წარმოდგენილი ერთ სტატიაში, რადგან ისინი დაკავშირებულია უწყვეტი პროცესის ნაწილებად. მათი გამოყენება უფლის სიტყვაში შეიძლება შევადაროთ იურიდიულ ხელშეკრულებას. შეთანხმება ადგენს ხელშეკრულების პირობებს, რეციდირება აღწერს ორი მხარის მოქმედებებს, რადგან ისინი იცავენ ხელშეკრულების დებულებებს, ხოლო კონჯაქცია არის მხარეთა ურთიერთდაკმაყოფილება, როდესაც ხელშეკრულების გაფორმება ხდება.

ყველაზე მნიშვნელოვანი კონტრაქტი არის ის, რაც ჩვენსა და უფალს შორისაა, რადგან ის სამოთხეში მიგვიყვანს და იგი ასრულებს მის დასასრულსა და მიზანს. საპასუხო მოქმედება ყველაზე მნიშვნელოვანია ჩვენს ნებასა და უფლის რჯულის ჩვენს საკუთარ გაგებას შორის. ეს არის სადაც ჩვენ ვებრძოლოთ ჩვენს ბრძოლას ჯოჯოხეთიდან გამოსულ ცდუნებებთან. მაგრამ იგივე პროცესი ჩანს ჩვენს ყველა ადამიანთან, უცხო ადამიანთან, მეგობრებთან, ოჯახის წევრებთან და განსაკუთრებით მეუღლეებთან ურთიერთობაში.

ეს შეიძლება იყოს ძალიან ძლიერი პროცესი, როგორც ეს იყო და არის ის პროცესი, რომელიც მოხდა ღვთიური სიყვარულსა და საღვთო სიბრძნეს შორის, როდესაც უფალმა შექმნა სამყარო.

აღთქმა

პირველ რიგში ჩვენ გადავხედავთ ტერმინს "შეთანხმება", რადგან ეს არის პროცესის დასაწყისი. აღთქმა არის ის მონახაზი, რასაც უფალი მოითხოვს ჩვენგან; როგორც მან უთხრა აბრაამს, ”იარე ჩემს წინ და იყავი სრულყოფილი”. აქ სიარული ნიშნავს ცხოვრებას (დაბადება 17: 1). მოგვიანებით უფალმა განაახლა თავისი შეთანხმება ისაკთან და იაკობთან, მოგვიანებით კი მთელს ისრაელის შვილებთან მთასთან. სინაი. როგორც ესაიაშია ნათქვამი, ”… გადააყენე შენი საქციელის ბოროტება ჩემი თვალწინ; შეწყვიტე ბოროტების გაკეთება, ისწავლე კარგად გააკეთო… ”(ესაია 1: 7-8). ძირითადი ბოროტებები უფრო ნათლად არის ნათქვამი მტკვარზე მოცემულ ათ მცნებაში. სინა ორი ქვის მაგიდაზე. ისევე, როგორც ეს მაგიდები ინახებოდა პაქტის კიდობანში, კარვებში, რომელიც იყო ისრაელის შვილების დაკვეთილი ბანაკის ცენტრში, ასევე უნდა მოხდეს ეს კანონები მოწესრიგებული ადამიანის გონების ცენტრში.

უფლის სიტყვა ან სასულიერო წერილები ერთადერთი ადგილია, სადაც ჩვენ გვასწავლიან უფლის შესახებ და ერთადერთი ადგილი, სადაც შეგვიძლია ვისწავლოთ მისი კანონები. რაც უფრო მეტს ვკითხულობთ მათში, მით უფრო მეტი შუქი შეგვეძლება გონებაში, რომ გავაცნობიეროთ, რომ სიტყვის მთელი ნაწილი არის პაქტი. იგივე შეთანხმება, რაც აბრაამისთან იყო, ახლა ჩვენთან აქტიურია.

(Riferimenti: Apocalypse Explained 701; არკანა კოლესტია666 [1-2], 1023, 1038 [1-2], არკანა კოლესტია2084, 4197 [9], არკანა კოლესტია6804 [5-6], არკანა კოლესტია8767)

ანაზღაურება

სიტყვა პასუხის გაცემა ნიშნავს დავალებას და მიღებას, უკან და უკან - საუბრის გაზიარებას ან საერთო დავალების ელემენტებს. როგორც ახალი ეკლესიის მოძღვრებებშია გამოყენებული, ეს შეიძლება გულისხმობდეს ინდივიდის ერთობლივად სურვილს, გააკეთოს რაღაცის გაკეთება და როგორ უნდა გააკეთოს ის, თუ როგორ უნდა გააკეთოს ეს, ან ის წყვილი, რომელიც ქორწინების დასამყარებლად მუშაობს, და შექმნას ოჯახი, ან ადამიანი, რომელიც უფლის დახმარებით ცდილობს, აღორძინდეს.

ამ კონტექსტში, საპასუხო მოქმედება არის პაქტის შესრულების დღითი დღე. მაგალითად, ბავშვებს და მშობლებს აქვთ ძალიან ნელი დრო, რადგან ბავშვები მშობლებისგან მთლიანად დამოკიდებულებისგან მიდიან იმ ეტაპზე, როდესაც მათ შეუძლიათ თავად მიიღონ გადაწყვეტილებები, და ამ დროის დიდი ნაწილი მშობლებს მოითხოვს, რომ შვილებს უფრო მეტი არჩევანი მისცენ. პასუხისმგებელი. ბავშვები სკოლაში სწავლობენ საჩუქრებს და იღებენ თანამედროვეობას. ქმრები და ცოლები უნდა იყვნენ ინდივიდუალური მდგომარეობიდან გამომდინარე, წყვილთა ნახევარი იყვნენ და როგორ უნდა იყვნენ ერთმანეთზე დამოკიდებული.

გარკვეულ მომენტში ყველა ადამიანთან, როდესაც ისინი სრულწლოვანებას მიაღწევენ, გადაწყვეტილებას მიიღებენ მიიღოს ან უარყოს ნებისმიერი შეთანხმება, რომელიც მათ ღმერთთან ექნებათ. აბრაამისადმი გაფორმებული ძირითადი შეთანხმება კვლავ ძალაშია და მას შეუძლია ვინმემ მიიღოს. შემდეგ ისინი დაიწყებენ მის გამოყენებას, ჭეშმარიტების დანახვას, საკუთარი თავის ბოროტებას ხედავენ და აღიარებენ და შეეცდებიან მათ თავიდან აიცილონ. უფლის საქმე ბავშვებში მიმდინარეობდა და ეხმარებოდა მათ ბედნიერი ყოფილიყვნენ მშობლებთან და მეგობრებთან ერთად, მაგრამ ახლა ის უფრო ღრმა სიბრტყეში გადადის. ზრდასრული ფიზიკური პირის საქმიანობა ბოროტების შემსუბუქების საქმეში და უფლის დახმარების გაწევა, როგორც შეთანხმების ნაწილი, არის პასუხისგება, რომელიც შეიძლება უფროსმა მიგვიყვანოს კარგი სიყვარულის ჩაქოლვაში, მორცხვი ბოროტების ნაცვლად. ეს ნამუშევარი ერთდროულად გრძელდება და ცოტაც და ერთ ბოროტებას ერთმანეთის მიყოლებით.

(Riferimenti: არკანა კოლესტია5365 [2], 5928, 5931, არკანა კოლესტია8691, არკანა კოლესტია9200, 9604; ღვთიური სიყვარული და სიბრძნე35, 57; ღვთიური სწავლება92; ნამდვილი ქრისტიანული რელიგია371)

კომუნიკაბელურობა

კავშირი ნიშნავს შეერთებას. ჩვენ უფალთან ვუერთდებით ანგელოზად მოქცევის პროექტს. მას სურს ამის გაკეთება ისე, რომ ჩვენ შეგვიძლია ვიყოთ საუკუნოდ ბედნიერი და სასარგებლო და მან შექმნა ეს ისე, რომ ჩვენ შეგვიძლია ამის გაკეთება. ჩვენ შეგვიძლია უარი თქვან, თუ გვსურს - ამის გაკეთება თავისუფლად შეგვიძლია - მაგრამ უნდა გავაცნობიეროთ, რომ თუ ჩვენ გავაკეთებთ, გრძელვადიან პერსპექტივაში უიღბლო იქნებით.

ჩვენ თვითონ არ შეგვიძლია ჩვენი სიყვარულის შეცვლა ბოროტი ადამიანებისგან სიკეთემდე. მხოლოდ უფალს შეუძლია ამის გაკეთება. მაგრამ ჩვენ შეგვიძლია გავაკონტროლოთ ჩვენი მოქმედებები და აზრები, რომელზეც ვცხოვრობთ. ამიტომ ათი მცნება ძირითადად მოცემულია როგორც ნეგატივი და არა პოზიტიური. თუ ჩვენ თავიდან ავიცილებთ ბოროტ მოქმედებებს, ეს უფლის შესაძლებლობებს შეუქმნის. მაგრამ ეს ყოველთვის ჩვენზეა დამოკიდებული, რადგან არჩევანს ვიღებთ. და ეს არ ხდება მომენტალურად; ჯოჯოხეთიდან გამოწვევები ყველა ჩვენს ბუნებრივ ცხოვრებაში ხდება.

საბოლოო ჯამში, სულიერ სამყაროში ჩვენ შევუერთდებით უფალს, რომელიც თავისუფლად ცხოვრობს თავის სამოთხეში, აკეთებს იმას, რაც გვიყვარს, რომ გავაკეთოთ ბარიერების გარეშე, რადგან ჩვენი სიყვარული შეესაბამება უფლის ბრძანებას. ვინც აირჩია, რომ არ გაჰყოლოდა მისი შეთანხმება, მუდმივად იმედგაცრუებულნი არიან იმით, რომ ისინი არიან თავიანთი წესრიგით, რაც არასდროს ემთხვეოდა მის და მათ ვერასდროს შეძლებენ გააკეთონ ის, რაც სურთ.

სხვა ტერმინები, რომლებიც შეიძლება საინტერესო იყოს, არის საკუთრება, რეგენერაცია და რეფორმაცია.

(Riferimenti: აპოკალიფსისი937; არკანა კოლესტია2021, 2063 [2-3], არკანა კოლესტია4525, არკანა კოლესტია8495 [3-5], 8506, 8507, 8516 [2-3], არკანა კოლესტია8725, არკანა კოლესტია10143 [3], 10729; ღვთიური სწავლება28 [2-3]; სამოთხის და ჯოჯოხეთის შესახებ367)

371. (iii) The link with the Lord is reciprocal, so that the Lord is in the person, and he is in the Lord.

Scripture teaches, and the reason too can see, that the link is reciprocal. The Lord teaches that His link with the Father is reciprocal, for He says to Philip:

Do you not believe that I am in the Father and the Father is in me? Believe me, I am in the Father, and the Father is in me, John 14:10-11. So that you may know and believe that the Father is in me and I am in the Father, John 10:38.

Jesus said, Father, the time has come. Glorify your Son, so that your Son too may glorify you, John 17:1.

Father, all that is mine is yours, and all that is yours is mine, John 17:10.

The Lord's description of His link with man is similar, that is, as being reciprocal; for He says:

Remain in me and I in you. He who remains in me, and I in him, bears much fruit, John 15:4-5.

He who eats my flesh and drinks my blood remains in me and I in him, John 6:56.

On that day you will know that I am in my Father, and you are in me, and I am in you, John 14:20.

If anyone performs Christ's commands, he remains in Christ and Christ in him. 1 John 3:24; 4:13.

If anyone shall confess that Jesus ¹ is the Son of God, God remains in him, and he in God. 1 John 4:15.

If anyone hears my voice and opens the door, I shall come in to him, and dine with him, and he with me, Revelation 3:20.

[2] These plain statements make it obvious that the link between the Lord and man is reciprocal; and it follows inevitably from this that a person ought to link himself with the Lord, so that the Lord may link Himself with him. It also follows that the consequence would otherwise be not linking, but removal and separation, though this is not on the Lord's part, but on man's. In order to make the link reciprocal, man has been given free choice, allowing him to set foot on the road to heaven, or the road to hell. This gift of freedom is the source of man's ability to reciprocate, so that he can link himself with the Lord or with the devil. But more illustrations will be offered of that freedom, its nature and the reason it has been given to man, in the following chapters dealing with free will, repentance, reformation and regeneration, and imputation.

[3] It is to be deplored that the reciprocal linking of the Lord and man, despite the clarity of its statement in the Word, is still unknown to the Christian church. The reason for this ignorance is the theories held about faith and free will. The theories about faith are that faith is conferred without man contributing anything to its acquisition, or adapting himself to receive it or making any more effort than a block of wood. The theories about free will are that man has not so much as a grain of free will in spiritual matters. But to prevent the reciprocal linking of the Lord and man, on which the salvation of the human race depends, from remaining any longer hidden in ignorance, I am compelled to make it known; and there is no better way of doing this than through illustrative examples.

[4] There are two kinds of reciprocation leading to linking: one is alternate, the other mutual. Alternate reciprocation leading to linking can be illustrated by the breathing of the lungs. A person inhales air, using it to expand the chest, and then expels the inhaled air, so contracting the chest. The act of inhaling and the consequent expansion is effected by means of the force exerted by the atmospheric pressure; but the expulsion of air and consequent contraction is effected by means of the muscular effort operating on the ribs. Such is the reciprocal link between the air and the lungs, and on it depends the functioning of the senses and movement throughout the body; for if respiration ceases, both of these fail.

[5] Reciprocal linking by alternate action can also be illustrated by the heart's link with the lungs and the lungs' link with the heart. The heart supplies blood from its right chamber to the lungs, and the lungs return it to the left chamber of the heart. This produces a reciprocal link, and on it the life of the whole body is totally dependent. There is a similar link of the blood with the heart, and of the heart with the blood; the blood from the whole of the body flows through the veins into the heart, and flows out of the heart through the arteries to the whole of the body, so that its action and reaction constitute a link. There is a similar action and reaction, which keeps a link in being, between the embryo and the mother's womb.

[6] However, the reciprocal link between the Lord and man is not of this sort; it is a mutual link, achieved not by actions and reactions, but by co-operation. For the Lord acts, and the man receives the action from the Lord, and works as if of himself, to be precise, of himself from the Lord. This working on the man's part coming from the Lord is imputed to him as if it were his, since he is perpetually kept by the Lord in a state of free will. The freedom which he has in consequence is the ability to will and think from the Lord, that is, from the Word, and also the ability to will and think from the devil, that is, contrary to the Lord and the Word. The Lord gives man this freedom so that he can enter into a reciprocal link, and by its means be granted everlasting life and blessedness; for this is unattainable without a reciprocal link.

[7] This kind of mutual reciprocal link too can be illustrated by various features of man and the world. Such is the link between the soul and the body in each individual. Such is the link between the will and action or between the thought and speech. Such is the link between the two eyes, the two ears and the two nostrils. The linking of the two eyes being, in its own fashion, reciprocal, is clear from the optic nerve; in this fibres from either hemisphere of the brain are twined round one another, and thus entwined proceed towards either eye. The case with the ears and nostrils is similar.

[8] There is a similar mutual reciprocal link between light and the eye, sound and the ear, smell and the nose, taste and the tongue, and touch and the body. For the eye is in light and light is in the eye, sound is in the ear and the ear is in sound, smell is in the nose and the nose is in smell, taste is in the tongue and the tongue is in taste, and touch is in the body and the body is in touch. This sort of reciprocal linking can also be compared with that of a horse with a carriage, that of an ox with a plough, that of a wheel with a machine, that of a sail with the wind, that of a flute with the air. To sum up, such is the reciprocal link between end and cause, or between cause and effect. There is, however, no room to explain all these one by one, since it would take a great many pages.

Note a piè di pagina: