La Bibbia

 

Joshue 21

Studio

   

1 Accesseruntque principes familiarum Levi ad Eleazarum sacerdotem, et Josue filium Nun, et ad duces cognationum per singulas tribus filiorum Israël :

2 locutique sunt ad eos in Silo terræ Chanaan, atque dixerunt : Dominus præcepit per manum Moysi, ut darentur nobis urbes ad habitandum, et suburbana earum ad alenda jumenta.

3 Dederuntque filii Israël de possessionibus suis juxta imperium Domini, civitates et suburbana earum.

4 Egressaque est sors in familiam Caath filiorum Aaron sacerdotis, de tribubus Juda, et Simeon, et Benjamin, civitates tredecim :

5 et reliquis filiorum Caath, id est Levitis, qui superfuerant, de tribubus Ephraim, et Dan, et dimidia tribu Manasse, civitates decem.

6 Porro filii Gerson egressa est sors, ut acciperent de tribubus Issachar et Aser et Nephthali, dimidiaque tribu Manasse in Basan, civitates numero tredecim.

7 Et filiis Merari per cognationes suas de tribubus Ruben et Gad et Zabulon urbes duodecim.

8 Dederuntque filii Israël Levitis civitates et suburbana earum, sicut præcepit Dominus per manum Moysi, singulis sorte tribuentes.

9 De tribubus filiorum Juda et Simeon dedit Josue civitates : quarum ista sunt nomina,

10 filiis Aaron per familias Caath Levitici generis (prima enim sors illis egressa est).

11 Cariatharbe patris Enac, quæ vocatur Hebron, in monte Juda, et suburbana ejus per circuitum.

12 Agros vero et villas ejus dederat Caleb filio Jephone ad possidendum.

13 Dedit ergo filiis Aaron sacerdotis Hebron confugii civitatem, ac suburbana ejus : et Lobnam cum suburbanis suis :

14 et Jether, et Esthemo,

15 et Holon, et Dabir,

16 et Ain, et Jeta, et Bethsames, cum suburbanis suis : civitates novem de tribubus, ut dictum est, duabus.

17 De tribu autem filiorum Benjamin, Gabaon, et Gabæ,

18 et Anathoth et Almon, cum suburbanis suis : civitates quatuor.

19 Omnes simul civitates filiorum Aaron sacerdotis, tredecim cum suburbanis suis.

20 Reliquis vero per familias filiorum Caath Levitici generis, hæc est data possessio.

21 De tribu Ephraim urbes confugii, Sichem cum suburbanis suis in monte Ephraim, et Gazer

22 et Cibsaim et Beth-horon, cum suburbanis suis, civitates quatuor.

23 De tribu quoque Dan, Eltheco et Gabathon,

24 et Ajalon et Gethremmon, cum suburbanis suis, civitates quatuor.

25 Porro de dimidia tribu Manasse, Thanach et Gethremmon, cum suburbanis suis, civitates duæ.

26 Omnes civitates decem, et suburbana earum, datæ sunt filiis Caath inferioris gradus.

27 Filiis quoque Gerson Levitici generis dedit de dimidia tribu Manasse confugii civitates, Gaulon in Basan, et Bosram, cum suburbanis suis, civitates duas.

28 Porro de tribu Issachar, Cesion, et Dabereth,

29 et Jaramoth, et Engannim, cum suburbanis suis, civitates quatuor.

30 De tribu autem Aser, Masal et Abdon,

31 et Helcath, et Rohob, cum suburbanis suis, civitates quatuor.

32 De tribu quoque Nephthali civitates confugii, Cedes in Galilæa, et Hammoth Dor, et Carthan, cum suburbanis suis, civitates tres.

33 Omnes urbes familiarum Gerson, tredecim, cum suburbanis suis.

34 Filiis autem Merari Levitis inferioris gradus per familias suas data est de tribu Zabulon, Jecnam, et Cartha

35 et Damna et Naalol, civitates quatuor cum suburbanis suis.

36 De tribu Ruben ultra Jordanem contra Jericho civitates refugii, Bosor in solitudine, Misor et Jaser et Jethson et Mephaath, civitates quatuor cum suburbanis suis.

37 De tribu Gad civitates confugii, Ramoth in Galaad, et Manaim et Hesebon et Jazer, civitates quatuor cum suburbanis suis.

38 Omnes urbes filiorum Merari per familias et cognationes suas, duodecim.

39 Itaque civitates universæ Levitarum in medio possessionis filiorum Israël fuerunt quadraginta octo

40 cum suburbanis suis, singulæ per familias distributæ.

41 Deditque Dominus Deus Israëli omnem terram, quam traditurum se patribus eorum juraverat : et possederunt illam, atque habitaverunt in ea.

42 Dataque est ab eo pax in omnes per circuitum nationes : nullusque eis hostium resistere ausus est, sed cunti in eorum ditionem redacti sunt.

43 Ne unum quidem verbum, quod illis præstiturum se esse promiserat, irritum fuit, sed rebus expleta sunt omnia.

   

Commento

 

Esplorare il significato di Giosuè 21

Da New Christian Bible Study Staff, Julian Duckworth (tradotto automaticamente in Italiano)

Giosuè 21: Le città dei sacerdoti levitici e la fine dell'insediamento.

In questo capitolo, l'ultima parte rimanente dell'insediamento era completata: la sistemazione dei Leviti, i sacerdoti d'Israele. Questa tribù era stata nominata sacerdote perché solo loro avevano risposto alla chiamata: "Chi è dalla parte del Signore?" quando gli Israeliti avevano adorato il vitello d'oro nel deserto (vedi Esodo 32:26).

Gran parte del capitolo è speso per elencare le città date ai tre figli di Aronne, che fu nominato sommo sacerdote. Ad ogni famiglia allargata dei figli di Aronne furono date circa sedici città. Sembra molto significativo che molte di queste città erano le stesse date alle altre tribù, ed erano anche le città di rifugio.

Il nome di Levi significa "unito", il che è molto adatto ai sacerdoti leviti, che ricevevano città in ogni territorio tribale. Questo significava che la presenza dei sacerdoti era ovunque (vedi l'opera di Swedenborg, Arcana Coelestia 342).

Spiritualmente parlando, questa distribuzione è una meravigliosa illustrazione che il nostro spirito vive in tutto il nostro corpo. Ogni parte di noi è viva! Ogni singola cosa nel nostro corpo, da una cellula del sangue al cuore e ai polmoni, è mantenuta dal nostro spirito, che a sua volta è mantenuto dall'influsso della vita del Signore. La funzione di ogni cosa nel nostro corpo è in perfetta corrispondenza con il regno dei cieli.

Così, spiritualmente, i Leviti rappresentano la presenza del Signore ovunque, in ogni cosa. Questo sottolinea il punto che tutto nel mondo naturale - anche le città e i territori descritti in questo capitolo di Giosuè - riflettono qualcosa di Dio e del cielo (vedi Swedenborg Apocalisse Rivelata 194). Ma c'è un altro importante significato per la distribuzione dei Leviti sacerdotali nelle città in tutti i territori tribali: dobbiamo continuare a riconoscere che tutto è una benedizione del Signore, che tutto ciò che facciamo è per Dio, e che solo il Signore fa ciò che è veramente buono (vedi l'opera di Swedenborg, Divina Provvidenza 91).

Dopo la distribuzione delle città ai Leviti, Israele era pienamente stabilito nella terra di Canaan. Il resto di questo capitolo è una dichiarazione di consolidamento che vale la pena includere per intero:

v43. "Così il Signore diede a Israele tutto il paese che aveva giurato di dare ai loro padri, ed essi ne presero possesso e vi abitarono.

v44. Il Signore diede loro riposo tutt'intorno, secondo tutto quello che aveva giurato ai loro padri. E non un uomo di tutti i loro nemici rimase contro di loro; il Signore consegnò tutti i loro nemici nelle loro mani.

v45. Non venne meno nemmeno una parola di ciò che il Signore aveva detto alla casa d'Israele. Tutto avvenne".

Queste sono parole di adempimento, culmine, assicurazione e benedizione. Tutto qui risale al Signore. Il Signore fece un'alleanza con i figli d'Israele, concesse loro la vittoria sui loro nemici e diede loro la terra di Canaan; il Signore aveva parlato in piena verità. "Tutto avvenne".

Questa affermazione finale è una promessa della nostra capacità di rigenerazione e progresso spirituale. Siamo in grado di superare i nostri desideri naturali e i nostri stati egoistici; siamo stati stabiliti nella nostra vita con la capacità di comprendere e fare ciò che è buono. Nel dedicarci al Signore, troviamo la forza di vedere che Egli non ci deluderà mai, e ci cambierà in meglio. 'Tutto è avvenuto' è la nostra affermazione che la nostra vita è sempre sotto la cura e la provvidenza di Dio (Arcana Coelestia 977).

Dalle opere di Swedenborg

 

Arcana Coelestia #9010

Studia questo passo

  
/ 10837  
  

9010. 'And God caused it to happen at his hand' means appearing as something happening by chance. This is clear from ancient people's idea of chance, which was that whatever happened was brought about by God; and this was why they expressed the idea of chance by saying that 'God caused it to happen at someone's hand'. Those who belonged to the ancient Churches knew that the Lord's providence was present in every single thing, and that contingencies, that is, things which appeared to happen by chance, were providential. Simple people therefore who could see no difference between things that happened because He permitted them and those that happened because He was well pleased by them attributed to the Lord both good and evil, good because they knew that He was the author of everything good, but evil on account of the appearance. For when a person performs evil deeds, and by performing them turns away from the Lord, the appearance is that the Lord turns away; at this time the Lord appears to him to be behind, not in front of him. These then are the reasons why if anyone struck another by chance, that is, his will had not contemplated the deed beforehand, the words 'God caused it to happen at his hand' were used to express it.

The Lord's providence is in every single thing, see 1919 (end), 4329, 5122 (end), 5155, 5195, 5894 (end), 6058, 6481-6487, 6489, 6491, 7004, 7007, 8478, 8717.

Contingencies or chance occurrences are providential, 5508, 6493, 6494.

Evil is attributed to the Lord, when in fact it originates in man, 2447, 5798, 6071, 6832, 6991, 6997, 7533, 7877, 7926, 8197, 8227, 8228, 8282, 8284, 8483, 8632.

  
/ 10837  
  

Thanks to the Swedenborg Society for the permission to use this translation.