La Bibbia

 

Hoschea 13

Studio

   

1 Loquente Ephraim, horror invasit Israël ; et deliquit in Baal, et mortuus est.

2 Et nunc addiderunt ad peccandum ; feceruntque sibi conflatile de argento suo quasi similitudinem idolorum : factura artificum totum est : his ipsi dicunt : Immolate homines, vitulos adorantes.

3 Idcirco erunt quasi nubes matutina, et sicut ros matutinus præteriens ; sicut pulvis turbine raptus ex area, et sicut fumus de fumario.

4 Ego autem Dominus Deus tuus, ex terra Ægypti ; et Deum absque me nescies, et salvator non est præter me.

5 Ego cognovi te in deserto, in terra solitudinis.

6 Juxta pascua sua adimpleti sunt et saturati sunt ; et levaverunt cor suum, et obliti sunt mei.

7 Et ego ero eis quasi leæna, sicut pardus in via Assyriorum.

8 Occurram eis quasi ursa raptis catulis, et dirumpam interiora jecoris eorum, et consumam eos ibi quasi leo : bestia agri scindet eos.

9 Perditio tua, Israël : tantummodo in me auxilium tuum.

10 Ubi est rex tuus ? maxime nunc salvet te in omnibus urbibus tuis ; et judices tui, de quibus dixisti : Da mihi regem et principes.

11 Dabo tibi regem in furore meo, et auferam in indignatione mea.

12 Colligata est iniquitas Ephraim ; absconditum peccatum ejus.

13 Dolores parturientis venient ei : ipse filius non sapiens : nunc enim non stabit in contritione filiorum.

14 De manu mortis liberabo eos ; de morte redimam eos. Ero mors tua, o mors ! morsus tuus ero, inferne ! consolatio abscondita est ab oculis meis.

15 Quia ipse inter fratres dividet : adducet urentem ventum Dominus de deserto ascendentem, et siccabit venas ejus, et desolabit fontem ejus : et ipse diripiet thesaurum omnis vasis desiderabilis.

   

Dalle opere di Swedenborg

 

Arcana Coelestia #5215

Studia questo passo

  
/ 10837  
  

5215. ‘Et exustae euro’ quod significet plena cupiditatum, constat ex significatione ‘exuri euro’ quod sit consumi ab igne cupiditatum; ‘eurus’ enim et ‘oriens’ in genuino sensu est amor in Dominum et amor erga proximum, n. 101, 1250, 3249, 3708, 1 3762; inde in opposito est amor sui et amor mundi, proinde 2 concupiscentiae et cupiditates, nam hae sunt amorum illorum; de his praedicatur ‘ignis’ ex causa de qua n. 5071, consequenter ‘exuri’.

[2] Sunt enim binae origines caloris, sicut quoque sunt binae origines lucis, una origo caloris est ex sole mundi, altera origo caloris est ex sole caeli, qui est Dominus; quod sol mundi calorem effundat in suum mundum et in omnia quae ibi sunt, notum est; quod autem sol caeli calorem infundat in universum caelum, non ita notum est; 3 at usque notum esse potest si modo reflectatur super calorem qui intrinsecus in homine est, et non commune habet cum calore mundi, hoc est, super calorem qui vitalis vocatur; inde sciri posset quod hic calor alius indolis sit quam calor mundi, quod nempe ille sit vivus, hic autem prorsus non vivus, et quod ille calor, quia vivus, accendat interiora hominis, nempe ejus voluntatem et intellectum, et quod det desiderare et amare, tum affici; inde quoque desideria, amores, affectiones sunt calores spirituales, et quoque ita vocantur; quod calores sint, manifeste patet, ex corporibus enim vivis ab undique exspirat calor, etiam in maximo frigore; et quoque cum increscunt desideria 4 et affectiones, hoc est, amores, tunc in eo gradu incalescit corpus; hic calor est qui in Verbo intelligitur per aestum, ignem, flammam, et 5 est in genuino sensu amor caelestis et spiritualis, ac in opposito sensu amor corporeus et terrestris; inde constare potest quod hic per ‘exuri euro’ significetur consumi igne cupiditatum, et cum praedicatur de scientificis quae 6 sunt ‘aristae graciles’, quod significetur quod plena sint cupiditatum.

[3] Quod per ‘eurum’ seu ventum orientis significentur illa quae cupiditatum et inde phantasiarum sunt, constat a locis in Verbo ubi nominatur, sicut apud Davidem,

Proficisci fecit eurum in caelis, et produxit virtute sua austrum; ac depluere fecit super illos sicut pulverem carnem, sicut arenam maris avem alae, Ps. 78:26, 27;

quod per ‘carnem quam ventus ille adduxit’ significatae sint concupiscentiae, et per ‘avem alae’ phantasiae inde, patet apud Mosen,

Num. 11:31-35, quod ubi plaga populi propter esum carnis, vocatum nomen loci illius ‘sepulcra concupiscentiae, quia ibi sepeliverunt populum concupiscentes’:

[4] apud Ezechielem,

Ecce vitis plantata num prosperabitur? nonne cum attigerit illam ventus orientalis (eurus) exarescet exarescendo? super areolis germinis illius exarescet, 17:10:

et apud eundem,

Vitis evulsa est in ira, in terram projecta est, et ventus orientis arefecit fructum ejus; divulsae sunt et exaruerunt unaquaevis 7 virga roboris ejus; ignis comedit unamquamque, ... exivit enim ignis e virga ramorum ejus, comedit fructum ejus, ut non sit in ea virga roboris, ... sceptrum ad dominandum, 19:12, 14;

ibi ‘ventus orientalis’ seu eurus pro illis quae sunt cupiditatum:

apud Esaiam,

Meditatus est de vento suo duro, in die euri, 27:8:

[5] apud Hoscheam,

Veniet eurus, ventus Jehovae a deserto ascendens, et exarescet scaturigo ejus, et exsiccabitur fons ejus, ille depraedabitur thesaurum omnis vasis desiderii, 13:15;

ibi quoque ‘ventus orientis’ seu ‘eurus’ pro illis quae sunt cupiditatum: similiter apud Jeremiam,

Sicut ventus orientalis dispergam eos coram hoste, 18:17:

[6] apud Davidem,

Per ventum orientalem confringes naves Tarshish, Ps. 48:8 [KJV Ps. 48:7]:

apud Esaiam,

Deseruisti populum Tuum, domum Jacobi, quia repleti sunt 8 euro, et divinatores 9 sicut Philistaei, 2:6:

apud Hoscheam,

Ephraim pascens ventum, et persequitur eurum, omni die mendacium et vastationem multiplicat, 12:2 [KJV 1];

‘ventus’ hic pro phantasiis, et ‘eurus’ pro cupiditatibus: simile etiam per ‘ventum orientalem’ in sensu interno intelligitur, per quem ‘productae sunt locustae’, et per 10 quem ‘locustae conjectae in mare’, Exod. 10:13, 19;

et quoque per quem divisae sunt aquae maris Suph, Exod. 14:21.

Note a piè di pagina:

1. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.

2. The Manuscript inserts affectiones illorum.

3. sed

4. vel

5. consequenter

6. per aristas graciles significantur

7. (virga) in the Manuscript, Schmidius

8. The Manuscript inserts ab.

9. sunt, in the First Latin Edition

10. But see Arcana Coelestia 7702

  
/ 10837  
  

This is the Third Latin Edition, published by the Swedenborg Society, in London, between 1949 and 1973.

Dalle opere di Swedenborg

 

Arcana Coelestia #9807

Studia questo passo

  
/ 10837  
  

9807. ‘Et filios ejus’: quod significet Divinum Verum ex Divino Bono procedens, constat ex significatione ‘filiorum’ quod sint 1 vera de qua n. 489, 491, 533, 1147, 2623, 2803, 2813, 3373, 3704, hic Divinum Verum procedens a Divino Bono Domini, quia erant filii Aharonis et per Aharonem ut summum sacerdotem 2 repraesentabatur Dominus quoad Divinum Bonum, 3 quemadmodum mox supra ostensum est. Quod ‘filii’ sint vera, est quia omnia in Verbi sensu interno spiritualia sunt, et ‘filii’ in sensu spirituali sunt qui nascuntur e novo a Domino, ita qui in veris ex bono sunt, consequenter abstracte a personis, ipsa vera quae ex bono; haec itaque sunt quae per 4 filios Dei, filios regis, et filios regni, in Verbo intelliguntur; sunt etiam filii novae nativitatis seu regenerationis; vera 5 etiam et bona apud hominem regeneratum seu e novo a Domino natum se prorsus habent sicut familiae in ampla et longa serie ab uno patre; sunt quae ibi referunt filios et filias, quae nepotes et neptes, quae generos et nurus, 6 et sic affinitates plurium graduum, 7 ac ita generum; vera et bona ita disposita, sunt quae in spirituali sensu sunt filii, 8 filiae, nepotes, neptes, generi, nurus, verbo, affines varii gradus et inde varii generis 9 ; quod generationes spirituales in tali ordine sint, ostensum est per vivam experientiam, et simul dictum quod ideo vera et bona apud hominem regeneratum in tali ordine sint, quia societates angelicae in caelo in tali sunt, ac vera et bona apud hominem societatibus illis correspondent; quapropter etiam homo, cujus vera et bona in tali correspondentia sunt, est caelum in minima forma , n. 9279.

[2] Qui scit quod per filios significentur vera 10 et per filias bona, plura arcana in Verbo imprimis prophetico 11 videre potest quae alioquin laterent abscondita; sicut etiam quid in specie intelligitur per Filium hominis, quem Se Dominus saepe 12 in Verbo vocat; quod intelligatur Divinum Verum procedens a Divino Humano Ipsius, constat a locis ubi nominatur; quae adducere licet, ut simul confirmetur, quod ‘Filius’ sit verum, ut apud Johannem, Turba dixit ad Jesum, Quomodo Tu dicis, Oportet exaltari Filium hominis? quis est hic Filius hominis? respondit illis Jesus, Adhuc breve tempus lux vobiscum est, ambulate quousque lucem habetis, ne tenebrae vos apprehendant; quousque lucem habetis, credite in lucem, ut filii lucis sitis, 12:34-36;

ex his patet quod per ‘Filium hominis’ simile quod per ‘lucem’ significetur, nam cum quaerebant, Quis hic Filius hominis? respondit Dominus quod Ipse esset lux in quam crederent; quod lux sit Divinum Verum, videantur citata, n. 9548, 9684; ita quoque Filius 13 hominis:

[3] apud Lucam,

Beati quando odio habebunt vos homines propter Filium hominis, 6:22;

propter Filium hominis' est propter Divinum Verum, quod procedit a Domino; Divinum 14 Verum est omne fidei et amoris in Dominum propter illa ‘odio haberi’ est beatitudo:

apud eundem,

Venient dies cum desiderabitis unum dierum Filii hominis videre, sed non videbitis; tunc 15 dicent vobis, Ecce hic aut ecce illic; ne abite nec investigate, 17:22;

‘desiderare unum dierum Filii hominis videre’ 16 est unum statuum veri Divini quod genuinum; agitur ibi de fine Ecclesiae, quando nulla amplius fides quia nulla charitas, quo tempore periturum omne genuinum verum Divinum; et quia verum Divinum significatur per ‘Filium hominis’, ideo dicitur, ‘tunc dicent, Ecce hic aut ecce illic; ne investigate’ quod de vero Divino a Domino, non autem de Ipso Doctrina Novae Hierosolymae de Domino 4 17 dici potest:

[4] apud eundem,

Filius hominis veniens num inveniet fidem super terra? 18:8;

16 hoc est, cum 18 verum Divinum e caelo revelabitur, quod non credetur ‘Filius hominis’ etiam hic est Dominus quoad 19 verum Divinum seu 20 verum Divinum procedens a Domino; adventus Domini est revelatio 21 veri Divini in fine Ecclesiae:

[5] apud Matthaeum,

Sicut fulgur exit ab oriente, et apparet usque ad occidentem, ita erit adventus Filii hominis: tunc apparebit signum; et tunc plangent omnes tribus terrae, et videbunt Filium hominis venientem in nubibus caeli cum virtute et gloria, 24:27, 30;

‘adventus Filii hominis’ pro revelatione 22 veri Divini in consummatione saeculi, hoc est, in fine Ecclesiae, ‘omnes tribus terrae quae tunc plangent’ sunt omnia vera et bona fidei et amoris a Domino sic in Dominum in complexu, ‘nubes caeli, in 23 quibus venturus’ est sensus 24 litteralis Verbi, ‘virtus et gloria’ est sensus internus, in quo sensu intime agitur de solo Domino; porro videantur illa explicata n. 4060:

[6] similiter alibi apud eundem,

Dico vobis, Ex nunc videbitis Filium hominis sedentem ex dextris potentiae, et venientem super nubibus caeli, 26:64:

et apud Lucam, Ex hoc nunc erit Filius hominis sedens a dextris virtutis Dei, 25 22:69;

‘Filius hominis’ pro Divino Vero procedente a Domino, ‘sedere a dextris potentiae’ pro quod 26 Ipsi omnipotentia, nam Divino Bono est omnipotentia per Divinum Verum; quod dicatur quod ‘ex nunc id visuri essent’ significat quod Divinum Verum in sua omnipotentia esset cum Dominus in mundo vicerat inferna, ac omnia ibi et in caelis in ordinem redegerat; et quod sic salvari possent qui Ipsum fide et amore 27 reciperent, videatur n. 9715; quod ‘sedere a dextris’ 28 sit omnipotentia, videatur n. 3387, 4592, 4933 fin. , 7518, 8281, 9133, quod omnis potentia boni sit per verum, n. 6344, 29 6423, 8304, 9327, 9410, 9639, 9643, quod ipsa potentia Divina sit Divinum Verum, n. 6948; ‘nubes in quibus venturus Filius hominis’, hoc est, Divinum Verum, quod 30 sint Verbum in littera, Praefatio ad Gen. xviii, n. 4060, 4391, 5922, 6343, 6752, 8443, 8781, et quod ‘gloria’ sit ipsum Divinum Verum quale in sensu Verbi interno, Praefatio ad Gen. xviii, n. 4809, 5922, 31 8267, 9429.

[7] Ex his nunc constare potest quid significatur per haec in Apocalypsi,

Vidi cum ecce nubes alba, et super nube sedens similis Filio hominis, habens super capite suo coronam auream, 14:14:

et apud Danielem,

Videns fui in visionibus noctis, et ecce cum nubibus caelorum sicut Filius hominis venit, 7:13:

apud Johannem, Pater dedit Ipsi etiam judicium faciendi, quia Filius hominis est, 5:27; 32 quoniam omne judicium fit ex vero, ideo dicitur quod datum 33 Domino judicium facere quia Filius hominis est; ‘Filius hominis’ 34 est, ut dictum, Divinum Verum, ‘Pater’ a Quo id procedit, est Divinum Bonum, n. 2803, 3704, 7499, 8328, 8897; quia Divino Vero est ‘judicium facere’, ideo dicitur quod Cum venturus Filius hominis, sedebit super throno gloria Suae, Matth. 19:28, 25:31: et quod Filius hominis reddet unicuique secundum facta sua, 35 16:27:

[8] apud Matthaeum, Qui seminat bonum semen est Filius hominis, ager est mundus semen sunt filii regni, zizania sunt filii mali, 13:37, 38;

‘bonum semen’ est verum Divinum, ideo dicitur quod ‘Filius hominis’ id seminet; ‘filii regni’ sunt vera Divina in caelo et in Ecclesia, ‘filius’ enim est verum, n. 489, 491, 533, 1147, 2623, ac in opposito sensu falsum, quod etiam est ‘filius mali’; 36 ‘regnum’ est caelum, ut et Ecclesia:

[9] apud Johannem,

Nemo ascendit in caelum nisi qui e caelo descendit, Filii hominis qui in caelis est, 3:13;

quod ‘Filius hominis’ sit Divinum Verum in caelis, inde patet; nam hoc descendit et sic ascendit, nemo enim ascendere potest in caelum nisi Divinum Verum in illum descenderit e caelo, nam influxus est Divinum non autem vicissim; quia Dominus id verum est, ideo 37 Se vocat ‘Filium hominis qui in caelis’:

apud Matthaeum,

Filius hominis non habet ubi caput inclinet, 8:20;

‘Filius hominis’ pro Divino Vero, ‘non habere ubi caput inclinet’ pro quod non locum ullibi, seu apud ullum hominem eo tempore.

[10] Quod Filius hominis passurus sit, et 38 occideretur, Matth. 17:12, 22, 39 20:18, 26:2, 24, 45; Marcus 8:31, 9:12, 31; et alibi, involvit quod ita cum Divino Vero actum sit, proinde cum Domino, Qui ipsum Divinum 40 Verum erat, quod etiam Ipse dicit apud Johannem,

Ego sum via, et veritas, et vita, 14:6:

apud Jeremiam,

Non habitabit ibi vir, nec commorabitur in ea Filius homini 49:18, 33:

et apud eundem,

In urbibus non habitabit vir ullus, neque 41 transibit per eas Filius hominis, 51:43;

qui non scit Verbi sensum spiritualem, credet quod per ‘urbes’ hic intelligantur urbes, et per ‘virum’ perque ‘filium hominis’ vir et 42 filius; et quod urbes sic desolarentur ut nullus ibi; sed est status Ecclesiae quoad doctrinam veri qui per illa describitur; ‘urbes’ enim sunt doctrinalia Ecclesiae, videatur n. 432, x2449, 3216, 4492, 4493, ‘vir’ est ipsum ejus verum conjunctum bono, n. 3134, 7716, 9007, ita ‘filius hominis’ est verum 43 .

[11] Quia per ‘filium hominis’ significabatur Divinum Verum procedens a Domino, ideo 44 quoque prophetae, per quos id revelabatur, vocabantur filii hominis, prout Daniel 8:17 ibi; et Ezechiel 2:1, 3, 6, 8, 3:1, 3, 4, 10, 17, 25; 4:1, 16; 8:5, 6, 8, 12, 15; 12:2, 3, 9, 18, 22, 27; et pluries alibi.

[12] Sicut pleraque in Verbo sensum etiam oppositum habent, ita quoque significatio filii hominis, qui in eo sensu est falsum oppositum vero, ut apud Esaiam,

Quid tu quod times 45 ab homine, moritur, et a filio hominis, gramen datur, 51:12;

‘gramen datum filio hominis’ est scientificum per quod falsum: apud Davidem,

Ne confidite in principibus, in filio hominis, cui non salus, Ps. 146:3;

‘principes’ sunt primaria vera, n. 2089, 5044, ita in opposito sensu primaria falsa, et ‘filius hominis’ est ipsum falsum.

Note a piè di pagina:

1. verum

2. repraesentatur

3. prout

4. filios Regni, filios Dei, et filios Regis

5. enim

6. verbi inde

7. et sic

8. nepotes, generi, filiae, neptes

9. The Manuscript inserts, et quoque quae intelliguntur in Verbo prout dictum est.

10. The Manuscript inserts ex bono, .

11. videbit

12. vocabat

13. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.

14. The Manuscript inserts enim.

15. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.

16. pro

17. The Manuscript inserts non ita.

18. The following two (or in some cases more) words are transposed in the Manuscript.

19. The following two (or in some cases more) words are transposed in the Manuscript.

20. The following two (or in some cases more) words are transposed in the Manuscript.

21. The following two (or in some cases more) words are transposed in the Manuscript.

22. The following two (or in some cases more) words are transposed in the Manuscript.

23. qua, in the First Latin Edition and in the Second Latin Edition

24. literae

25. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.

26. illi

27. recipiunt

28. id sit

29. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.

30. sit

31. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.

32. quia

33. Ipsi

34. The Manuscript inserts enim.

35. The Manuscript inserts Matth.

36. The Manuscript inserts et.

37. The following two (or in some cases more) words are transposed in the Manuscript.

38. occidetur

39. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.

40. est Verum

41. transiet

42. The Manuscript inserts ejus.

43. The Manuscript inserts fidei.

44. etiam

45. The Manuscript inserts tibi.

  
/ 10837  
  

This is the Third Latin Edition, published by the Swedenborg Society, in London, between 1949 and 1973.