¹ Quæ postquam gesta sunt, tentavit Deus Abraham, et dixit ad eum : Abraham, Abraham. At ille respondit : Adsum.

² Ait illi : Tolle filium tuum unigenitum, quem diligis, Isaac, et vade in terram visionis, atque ibi offeres eum in holocaustum super unum montium quem monstravero tibi.

³ Igitur Abraham de nocte consurgens, stravit asinum suum, ducens secum duos juvenes, et Isaac filium suum : cumque concidisset ligna in holocaustum, abiit ad locum quem præceperat ei Deus.

⁴ Die autem tertio, elevatis oculis, vidit locum procul :

⁵ dixitque ad pueros suos : Expectate hic cum asino : ego et puer illuc usque properantes, postquam adoraverimus, revertemur ad vos.

⁶ Tulit quoque ligna holocausti, et imposuit super Isaac filium suum : ipse vero portabat in manibus ignem et gladium. Cumque duo pergerent simul,

⁷ dixit Isaac patri suo : Pater mi. At ille respondit : Quid vis, fili ? Ecce, inquit, ignis et ligna : ubi est victima holocausti ?

⁸ Dixit autem Abraham : Deus providebit sibi victimam holocausti, fili mi. Pergebant ergo pariter.

⁹ Et venerunt ad locum quem ostenderat ei Deus, in quo ædificavit altare, et desuper ligna composuit ; cumque alligasset Isaac filium suum, posuit eum in altare super struem lignorum.

¹⁰ Extenditque manum, et arripuit gladium, ut immolaret filium suum.

¹¹ Et ecce angelus Domini de cælo clamavit, dicens : Abraham, Abraham. Qui respondit : Adsum.

¹² Dixitque ei : Non extendas manum tuam super puerum, neque facias illi quidquam : nunc cognovi quod times Deum, et non pepercisti unigenito filio tuo propter me.

¹³ Levavit Abraham oculos suos, viditque post tergum arietem inter vepres hærentem cornibus, quem assumens obtulit holocaustum pro filio.

¹⁴ Appellavitque nomen loci illius, Dominus videt. Unde usque hodie dicitur : In monte Dominus videbit.

¹⁵ Vocavit autem angelus Domini Abraham secundo de cælo, dicens :

¹⁶ Per memetipsum juravi, dicit Dominus : quia fecisti hanc rem, et non pepercisti filio tuo unigenito propter me :

¹⁷ benedicam tibi, et multiplicabo semen tuum sicut stellas cæli, et velut arenam quæ est in littore maris : possidebit semen tuum portas inimicorum suorum,

¹⁸ et benedicentur in semine tuo omnes gentes terræ, quia obedisti voci meæ.

¹⁹ Reversus est Abraham ad pueros suos, abieruntque Bersabee simul, et habitavit ibi.

²⁰ His ita gestis, nuntiatum est Abrahæ quod Melcha quoque genuisset filios Nachor fratri suo :

²¹ Hus primogenitum, et Buz fratrem ejus, et Camuel patrem Syrorum,

²² et Cased, et Azau, Pheldas quoque et Jedlaph,

²³ ac Bathuel, de quo nata est Rebecca : octo istos genuit Melcha, Nachor fratri Abrahæ.

²⁴ Concubina vero illius, nomine Roma, peperit Tabee, et Gaham, et Thahas, et Maacha.

¹ Ante diem festum Paschæ, sciens Jesus quia venit hora ejus ut transeat ex hoc mundo ad Patrem : cum dilexisset suos, qui erant in mundo, in finem dilexit eos.

² Et cœna facta, cum diabolus jam misisset in cor ut traderet eum Judas Simonis Iscariotæ :

³ sciens quia omnia dedit ei Pater in manus, et quia a Deo exivit, et ad Deum vadit :

⁴ surgit a cœna, et ponit vestimenta sua, et cum accepisset linteum, præcinxit se.

⁵ Deinde mittit aquam in pelvim, et cœpit lavare pedes discipulorum, et extergere linteo, quo erat præcinctus.

⁶ Venit ergo ad Simonem Petrum. Et dicit ei Petrus : Domine, tu mihi lavas pedes ?

⁷ Respondit Jesus, et dixit ei : Quod ego facio, tu nescis modo : scies autem postea.

⁸ Dicit ei Petrus : Non lavabis mihi pedes in æternum. Respondit ei Jesus : Si non lavero te, non habebis partem mecum.

⁹ Dicit ei Simon Petrus : Domine, non tantum pedes meos, sed et manus, et caput.

¹⁰ Dicit ei Jesus : Qui lotus est, non indiget nisi ut pedes lavet, sed est mundus totus. Et vos mundi estis, sed non omnes.

¹¹ Sciebat enim quisnam esset qui traderet eum ; propterea dixit : Non estis mundi omnes.

¹² Postquam ergo lavit pedes eorum, et accepit vestimenta sua : cum recubuisset iterum, dixit eis : Scitis quid fecerim vobis ?

¹³ Vos vocatis me Magister et Domine, et bene dicitis : sum etenim.

¹⁴ Si ergo ego lavi pedes vestros, Dominus et Magister, et vos debetis alter alterutrum lavare pedes.

¹⁵ Exemplum enim dedi vobis, ut quemadmodum ego feci vobis, ita et vos faciatis.

¹⁶ Amen, Amen dico vobis : non est servus major domino suo : neque apostolus major est eo qui misit illum.

¹⁷ Si hæc scitis, beati eritis si feceritis ea.

¹⁸ Non de omnibus vobis dico : ego scio quos elegerim ; sed ut adimpleatur Scriptura : Qui manducat mecum panem, levabit contra me calcaneum suum.

¹⁹ Amodo dico vobis, priusquam fiat : ut cum factum fuerit, credatis, quia ego sum.

²⁰ Amen, Amen dico vobis : qui accipit si quem misero, me accipit ; qui autem me accipit, accipit eum qui me misit.

²¹ Cum hæc dixisset Jesus, turbatus est spiritu : et protestatus est, et dixit : Amen, Amen dico vobis, quia unus ex vobis tradet me.

²² Aspiciebant ergo ad invicem discipuli, hæsitantes de quo diceret.

²³ Erat ergo recumbens unus ex discipulis ejus in sinu Jesu, quem diligebat Jesus.

²⁴ Innuit ergo huic Simon Petrus, et dixit ei : Quis est, de quo dicit ?

²⁵ Itaque cum recubuisset ille supra pectus Jesu, dicit ei : Domine, quis est ?

²⁶ Respondit Jesus : Ille est cui ego intinctum panem porrexero. Et cum intinxisset panem, dedit Judæ Simonis Iscariotæ.

²⁷ Et post buccellam, introivit in eum Satanas. Et dixit ei Jesus : Quod facis, fac citius.

²⁸ Hoc autem nemo scivit discumbentium ad quid dixerit ei.

²⁹ Quidam enim putabant, quia loculos habebat Judas, quod dixisset ei Jesus : Eme ea quæ opus sunt nobis ad diem festum : aut egenis ut aliquid daret.

³⁰ Cum ergo accepisset ille buccellam, exivit continuo. Erat autem nox.

³¹ Cum ergo exisset, dixit Jesus : Nunc clarificatus est Filius hominis, et Deus clarificatus est in eo.

³² Si Deus clarificatus est in eo, et Deus clarificabit eum in semetipso : et continuo clarificabit eum.

³³ Filioli, adhuc modicum vobiscum sum. Quæretis me ; et sicut dixi Judæis, quo ego vado, vos non potestis venire : et vobis dico modo.

³⁴ Mandatum novum do vobis : ut diligatis invicem : sicut dilexi vos, ut et vos diligatis invicem.

³⁵ In hoc cognoscent omnes quia discipuli mei estis, si dilectionem habueritis ad invicem.

³⁶ Dicit ei Simon Petrus : Domine, quo vadis ? Respondit Jesus : Quo ego vado non potes me modo sequi : sequeris autem postea.

³⁷ Dicit ei Petrus : Quare non possum te sequi modo? animam meam pro te ponam.

³⁸ Respondit ei Jesus : Animam tuam pro me pones ? amen, amen dico tibi : non cantabit gallus, donec ter me neges.