3. Van zodanig leven beroofd, is het Woord ten aanzien van de letter dood. Het is met het Woord als met de mens, die, zoals in de christelijke wereld bekend is, uiterlijk is en innerlijk; de uitwendige mens, afgescheiden van de innerlijke, is slechts een lichaam en dus dood, maar het is de innerlijke mens die leeft, en aan de uitwendige mens het leven geeft. De innerlijke mens is zijn ziel; zo ook is het Woord naar de letter slechts als een lichaam zonder ziel.

1885. Maar deze beide soorten van gezichten zijn buitengewoon en zij zijn mij alleen getoond met het doel, dat ik weten zou van welke aard zij zijn. Tot het op gewone wijzen geziene echter behoort alles wat men door de Goddelijke barmhartigheid van de Heer, in dit eerste deel vindt meegedeeld, en aan het begin van elk hoofdstuk werd geplaatst en ook erachteraan toegevoegd. Maar dit zijn geen gezichten, maar geziene dingen bij volledig wakker zijn van het lichaam en wel nu reeds sinds verscheidene jaren. Einde van hoofdstuk 15 -----

707. From here down to verse 5 the details are almost identical with those stated in the previous chapter, with only minor changes; and the same applies to what comes after that. Anyone who is not aware of the internal sense of the Word is bound to conclude that it is mere repetition of the same thing. Similar instances occur in other parts of the Word, especially the Prophets, where the same matter is expressed in other and different words. And sometimes the matter is taken up again and described once more. The reason for this, as stated already, is that the two faculties with man of will and understanding are totally different from each other, and that the Word deals with both separately. This is the reason why repetitions exist. That the same applies here will be clear from what follows.