2. Maar dat het geheel zowel als het bijzondere, ja het meest bijzondere, tot de kleinste jota toe, geestelijke en hemelse dingen betekent en omhult, weet tot dusver de Christelijke wereld in de verste verte niet, om welke reden zij dan ook voor het Oude Testament weinig aandacht heeft Niettemin kan het hieruit alleen al blijken, dat het Woord – daar het van de Heer is en van de Heer komt - nooit zou kunnen bestaan, tenzij het innerlijk die dingen bevatte, welke van de hemel, de kerk en van het geloof zijn. Anders kon het niet het Woord van de Heer genoemd worden, evenmin zou gezegd kunnen worden, dat daarin enig leven is; want vanwaar zou het leven anders kunnen komen, dan uit de dingen die van het leven zijn, dat wil zeggen, daarvandaan dat het geheel zowel als elke bijzonderheid betrekking heeft op de Heer, Die het leven Zelf is. Iets dat innerlijk niet op Hem ziet, leeft dus niet, ja zelfs, een woord in het Woord, dat niet Hem onthult, of op haar wijze op Hem betrekking heeft, is niet goddelijk.

Écoutez l'audio dans une nouvelle fenêtre

Our words have life in them, a life beyond their basic meaning. When we speak impeccably, that is, without fault, they reflect the good and true ways of our Creator.

(références: Apocalypse Explained 514 [22]; Arcana Coelestia 2, 3, 2271, 2892, Genesis 1:3; Luke 8:22-25)

683. As regards the use twice of the verb 'did' comprehending both good and truth, it should be recognized that in the Word, especially the Prophets, one matter may be described in two ways, as in Isaiah,

He has passed on in peace, a way He has not gone with His feet. Who has performed and done this? Isaiah 42:3, 4.

Here the first statement has regard to good, the second to truth, that is to say, the first regards things of the will, the second those of the understanding. Thus 'passing on in peace' embodies things of the will, 'a way he did not go with His feet' those of the understanding. The same applies to 'performing' and 'doing'. In the Word things that belong to the will and to the understanding, that is, to love and faith - or what amounts to the same, celestial things and spiritual things - are joined together in such a way that each individual part images a marriage, and answers to the heavenly marriage. The same applies here with the repetition of the same verb.