2. Maar dat het geheel zowel als het bijzondere, ja het meest bijzondere, tot de kleinste jota toe, geestelijke en hemelse dingen betekent en omhult, weet tot dusver de Christelijke wereld in de verste verte niet, om welke reden zij dan ook voor het Oude Testament weinig aandacht heeft Niettemin kan het hieruit alleen al blijken, dat het Woord – daar het van de Heer is en van de Heer komt - nooit zou kunnen bestaan, tenzij het innerlijk die dingen bevatte, welke van de hemel, de kerk en van het geloof zijn. Anders kon het niet het Woord van de Heer genoemd worden, evenmin zou gezegd kunnen worden, dat daarin enig leven is; want vanwaar zou het leven anders kunnen komen, dan uit de dingen die van het leven zijn, dat wil zeggen, daarvandaan dat het geheel zowel als elke bijzonderheid betrekking heeft op de Heer, Die het leven Zelf is. Iets dat innerlijk niet op Hem ziet, leeft dus niet, ja zelfs, een woord in het Woord, dat niet Hem onthult, of op haar wijze op Hem betrekking heeft, is niet goddelijk.

Écoutez l'audio dans une nouvelle fenêtre

Our words have life in them, a life beyond their basic meaning. When we speak impeccably, that is, without fault, they reflect the good and true ways of our Creator.

(références: Apocalypse Explained 514 [22]; Arcana Coelestia 2, 3, 2271, 2892, Genesis 1:3; Luke 8:22-25)

2619. 'As He had spoken' means as He had thought. This is clear from the meaning of 'speaking' as thinking, dealt with in 2271, 2287. Perception, which is meant by 'Jehovah said', flowed from the Divine celestial, but thought, which is meant by 'Jehovah spoke', flowed from the Divine celestial by way of the Divine spiritual. This explains why in the sense of the letter there occurs an apparent repetition, namely 'as He had said' and 'as He had spoken'. But what perceiving from the Divine celestial is, and what thinking from the Divine celestial by way of the Divine spiritual, does not come within the range of even the most enlightened capacity to understand by means of the things which belong to the light of the world. This shows how infinite everything else [in the Word] must be. The fact that thought stems from perception, see 1919, 2515. With man the position is that good is the source from which he perceives, but truth the means by which he thinks. Good exists in love and its affections, and for that reason is the source of perception, whereas truth exists in faith, and for that reason faith goes with thought. The former is meant in historical parts of the Word by 'saying', but the latter by 'speaking'. When only the expression 'saying' is used however, it sometimes means perceiving and sometimes thinking, because 'saying' includes both.