1. Dat het Woord van het Oude Testament verborgenheden van de hemel bevat, en dat zowel het geheel als elke bijzonderheid daarvan op de Heer betrekking heeft, op Zijn hemel, op de Kerk, op het geloof en de dingen van het geloof, kan geen sterveling uit de letter opmaken. Uit de letter of uit de letterlijke zin ziet niemand iets anders, dan dat het in het algemeen gaat over de uiterlijke dingen van de Joodse Kerk, terwijl er overal een innerlijke zin is, dat nergens in het uiterlijke aan het licht komt, behalve dan het zeer weinige dat de Heer onthuld heeft en aan de apostelen heeft ontvouwd; zo bijvoorbeeld, dat de offeranden de Heer betekenen, het land Kanaän en Jeruzalem en ook het Paradijs, de hemel betekenen, waarom dan ook van het hemelse Kanaän en Jeruzalem gesproken wordt.

3004. GENESIS VIERENTWINTIGSTE HOOFDSTUK

Dat er in de innerlijke zin de allerdiepste verborgenheden verscholen liggen, die tot dusver in niemands gedachte zijn opgekomen, kan blijken uit wat tot dusverre is gezegd en aangetoond en uit hetgeen, door de Goddelijke barmhartigheid van de Heer in wat volgt aangetoond zal worden. Het allerduidelijkst kan het blijken uit de innerlijke zin van de beide namen van onze Heer, Jezus Christus. Wanneer deze namen genoemd worden, hebben weinigen een andere voorstelling dan dat het eigennamen zijn, bijna zoals de namen van elk ander mens, zij het wat heiliger. Weliswaar weten de ontwikkelde mensen, dat Jezus ‘de Zaligmaker’ betekent en Christus ‘de Gezalfde’, en hieruit vatten zij een enigszins meer innerlijke voorstelling; maar toch zijn dit niet de dingen die de engelen in de hemel uit deze namen gewaarworden; deze dingen zijn nog Goddelijker; namelijk, zij worden door de naam Jezus – wanneer deze door de mens die het Woord leest, genoemd wordt – het Goddelijk Goede gewaar en door de naam Christus het Goddelijk Ware en door beide namen het Goddelijk huwelijk van het Goede en het Ware en van het Ware en het Goede; dus al het Goddelijke in het hemels huwelijk en dus de hemel; wat het hemels huwelijk is, zie nrs. 2173, 2803.