1. Dat het Woord van het Oude Testament verborgenheden van de hemel bevat, en dat zowel het geheel als elke bijzonderheid daarvan op de Heer betrekking heeft, op Zijn hemel, op de Kerk, op het geloof en de dingen van het geloof, kan geen sterveling uit de letter opmaken. Uit de letter of uit de letterlijke zin ziet niemand iets anders, dan dat het in het algemeen gaat over de uiterlijke dingen van de Joodse Kerk, terwijl er overal een innerlijke zin is, dat nergens in het uiterlijke aan het licht komt, behalve dan het zeer weinige dat de Heer onthuld heeft en aan de apostelen heeft ontvouwd; zo bijvoorbeeld, dat de offeranden de Heer betekenen, het land Kanaän en Jeruzalem en ook het Paradijs, de hemel betekenen, waarom dan ook van het hemelse Kanaän en Jeruzalem gesproken wordt.

2161. Dat de woorden ‘dat men, ik bid u, een weinig waters aanneme’ betekenen, dat zij zouden toetreden en zich vanuit de Goddelijke dingen dichter tot Zijn verstandelijke dingen zouden neerlaten, kan niet zozeer blijken alleen uit deze woorden, namelijk dat zij een weinig waters zouden aannemen, maar uit het verband van de in dit vers gelegen dingen, en uit de samenhang met de dingen die voorafgaan en die volgen. Uit hetgeen in dit vers staat zou nooit iemand weten, dat de woorden ‘dat men, ik bid U, een weinig waters aanneme, en wast Uw voeten, en leunt onder de boom’ betekenen, dat het Goddelijke zich dichter zou neerlaten tot de staat van de innerlijke gewaarwording, waarin de Heer toen was en iets natuurlijks zou aantrekken, opdat Hij beter zou gewaarworden, want er vertoont zich geen spoor van deze verborgenheden in de woorden, wanneer men ze historisch opvat; maar dat zij niettemin deze dingen in de innerlijke zin betekenen en dat de engelen ze zo gewaarworden, weet ik zeker. Hieruit kan blijken, welke grote en diepe verborgenheden in het Woord verscholen liggen; bovendien kan het duidelijk worden uit de betekenis van de woorden in de innerlijke zin, namelijk uit de betekenis van water, namelijk de verstandelijke dingen; uit de betekenis van de voeten, namelijk de natuurlijke dingen, en uit de betekenis van de boom, namelijk de innerlijke gewaarwording. Verstaat men deze dingen dan kan uit het verband van de dingen en uit de samenhang met het voorafgaande en het volgende blijken, wat zij in de innerlijke zin betekenen, namelijk datgene wat gezegd werd. Dat de wateren de wetenschappelijke en de redelijke dingen betekenen, dus het verstandelijke, is in het eerste deel in de nrs. 28, 680 aangetoond, en kan uit zeer vele plaatsen in het Woord blijken, maar het zou te ver voeren deze hier weer te geven.