1. Dat het Woord van het Oude Testament verborgenheden van de hemel bevat, en dat zowel het geheel als elke bijzonderheid daarvan op de Heer betrekking heeft, op Zijn hemel, op de Kerk, op het geloof en de dingen van het geloof, kan geen sterveling uit de letter opmaken. Uit de letter of uit de letterlijke zin ziet niemand iets anders, dan dat het in het algemeen gaat over de uiterlijke dingen van de Joodse Kerk, terwijl er overal een innerlijke zin is, dat nergens in het uiterlijke aan het licht komt, behalve dan het zeer weinige dat de Heer onthuld heeft en aan de apostelen heeft ontvouwd; zo bijvoorbeeld, dat de offeranden de Heer betekenen, het land Kanaän en Jeruzalem en ook het Paradijs, de hemel betekenen, waarom dan ook van het hemelse Kanaän en Jeruzalem gesproken wordt.

10728. En hij zei tot hen: Deze zijn de woorden die Jehovah heeft geboden om die te doen; dat dit betekent het onderricht ten aanzien van de belangrijkste dingen van de Kerk, waarop alle dingen betrekking hebben, staat vast uit de betekenis van zeggen, dus onderrichten, waarover in nr. 10280; en uit de betekenis van de woorden die Jehovah heeft geboden om te doen, namelijk het voornaamste ware dat in elk geval in acht moet worden genomen.

Dat dit wordt aangeduid, is omdat die dingen worden gezegd van de sabbat, dat het allerbelangrijkste uitbeeldende was, dus het voornaamste Ware waarop alle dingen betrekking hebben; want de uitbeeldingen van de Kerk bij de Israëlitische natie waren de waarheden in de laatste orde.

Met de uitbeeldingen immers is het als volgt gesteld: de dingen die in de natuur verschijnen, in het drievoudige rijk ervan, zijn de laatste dingen van de Goddelijke Orde; daarin immers vinden alle dingen van de hemel, die de hemelse en geestelijke dingen worden genoemd, hun grens; vandaar is het, dat de uitbeeldende Kerk was ingesteld en zulke zaken waren bevolen die in de laatste dingen geheel en al de hemel zouden uitbeelden met alle waarheden en goedheden daar en die uitbeeldingen, waren de vormen vanuit zulke dingen die in de natuur zijn, zoals de tabernakel omgeven met gordijnen, de tafel daarin waarop de broden der aangezichten lagen, de kandelaar met de luchters, het altaar waarop de rokingen plaatsvonden, de klederen van Aharon met de borstlap uit kostbare stenen en nog andere dingen; wat zulke dingen uitbeeldden, is getoond in wat voorafgaat.