1. Dat het Woord van het Oude Testament verborgenheden van de hemel bevat, en dat zowel het geheel als elke bijzonderheid daarvan op de Heer betrekking heeft, op Zijn hemel, op de Kerk, op het geloof en de dingen van het geloof, kan geen sterveling uit de letter opmaken. Uit de letter of uit de letterlijke zin ziet niemand iets anders, dan dat het in het algemeen gaat over de uiterlijke dingen van de Joodse Kerk, terwijl er overal een innerlijke zin is, dat nergens in het uiterlijke aan het licht komt, behalve dan het zeer weinige dat de Heer onthuld heeft en aan de apostelen heeft ontvouwd; zo bijvoorbeeld, dat de offeranden de Heer betekenen, het land Kanaän en Jeruzalem en ook het Paradijs, de hemel betekenen, waarom dan ook van het hemelse Kanaän en Jeruzalem gesproken wordt.

Écoutez l'audio dans une nouvelle fenêtre

Our words have life in them, a life beyond their basic meaning. When we speak impeccably, that is, without fault, they reflect the good and true ways of our Creator.

(références: Apocalypse Explained 514 [22]; Arcana Coelestia 2, 3, 2271, 2892, Genesis 1:3; Luke 8:22-25)

10549. 'And so it was, when Moses went out to the tent, that all the people rose and stood, [each] at the door of [his] tent' means that that nation did not abide in the external aspect of the Word, the Church, and worship, but outside it. This is clear from the representation of 'Moses' as the Word, dealt with in the places referred to in 9372; from the meaning of 'the tent' as the holiness of worship, the Church, and the Word, dealt with above in 10545; and from the meaning of 'rising and standing in front of the door of the tent' as standing outside it. For 'the door' means entrance, introduction, and communication, 2145, 2152, 8989, and therefore 'standing in front of it' means not going in, being introduced, and being communicated.