Le texte de la Bible

 

Jeremias 52

Étudier

   

1 Filius viginti et unius anni erat Sedecias cum regnare cœpisset, et undecim annis regnavit in Jerusalem. Et nomen matris ejus Amital, filia Jeremiæ, de Lobna.

2 Et fecit malum in oculis Domini, juxta omnia quæ fecerat Joakim,

3 quoniam furor Domini erat in Jerusalem et in Juda, usquequo projiceret eos a facie sua : et recessit Sedecias a rege Babylonis.

4 Factum est autem in anno nono regni ejus, in mense decimo, decima mensis, venit Nabuchodonosor rex Babylonis, ipse et omnis exercitus ejus, adversus Jerusalem : et obsederunt eam, et ædificaverunt contra eam munitiones in circuitu.

5 Et fuit civitas obsessa usque ad undecimum annum regis Sedeciæ.

6 Mense autem quarto, nona mensis, obtinuit fames civitatem, et non erant alimenta populo terræ.

7 Et dirupta est civitas, et omnes viri bellatores ejus fugerunt, exieruntque de civitate nocte, per viam portæ quæ est inter duos muros, et ducit ad hortum regis, Chaldæis obsidentibus urbem in gyro, et abierunt per viam quæ ducit in eremum.

8 Persecutus est autem Chadæorum exercitus regem, et apprehenderunt Sedeciam in deserto quod est juxta Jericho : et omnis comitatus ejus diffugit ab eo.

9 Cumque comprehendissent regem, adduxerunt eum ad regem Babylonis in Reblatha, quæ est in terra Emath, et locutus est ad eum judicia.

10 Et jugulavit rex Babylonis filios Sedeciæ in oculis ejus, sed et omnes principes Juda occidit in Reblatha.

11 Et oculos Sedeciæ eruit, et vinxit eum compedibus, et adduxit eum rex Babylonis in Babylonem, et posuit eum in domo carceris usque ad diem mortis ejus.

12 In mense autem quinto, decima mensis, ipse est annus nonusdecimus Nabuchodonosor regis Babylonis, venit Nabuzardan, princeps militiæ, qui stabat coram rege Babylonis, in Jerusalem,

13 et incendit domum Domini, et domum regis, et omnes domos Jerusalem, et omnem domum magnam igni combussit :

14 et totum murum Jerusalem per circuitum destruxit cunctus exercitus Chaldæorum, qui erat cum magistro militiæ.

15 De pauperibus autem populi et de reliquo vulgo, quod remanserat in civitate, et de perfugis qui transfugerant ad regem Babylonis, et ceteros de multitudine transtulit Nabuzardan, princeps militiæ.

16 De pauperibus vero terræ reliquit Nabuzardan, princeps militiæ, vinitores et agricolas.

17 Columnas quoque æreas quæ erant in domo Domini, et bases, et mare æneum, quod erat in domo Domini, confregerunt Chaldæi, et tulerunt omne æs eorum in Babylonem,

18 et lebetes, et creagras, et psalteria, et phialas, et mortariola, et omnia vasa ærea quæ in ministerio fuerant, tulerunt :

19 et hydrias, et thymiamateria, et urceos, et pelves, et candelabra, et mortaria, et cyathos, quotquot aurea, aurea, et quotquot argentea, argentea, tulit magister militiæ :

20 et columnas duas, et mare unum, et vitulos duodecim æreos qui erant sub basibus quas fecerat rex Salomon in domo Domini. Non erat pondus æris omnium horum vasorum.

21 De columnis autem decem et octo cubiti altitudinis erant in columna una, et funiculus duodecim cubitorum circuibat eam : porro grossitudo ejus quatuor digitorum, et intrinsecus cava erat.

22 Et capitella super utramque ærea : altitudo capitelli unius quinque cubitorum, et retiacula et malogranata super coronam in circuitu, omnia ærea : similiter columnæ secundæ, et malogranata.

23 Et fuerunt malogranata nonaginta sex dependentia : et omnia malogranata centum, retiaculis circumdabantur.

24 Et tulit magister militiæ Saraiam sacerdotem primum, et Sophoniam sacerdotem secundum, et tres custodes vestibuli :

25 et de civitate tulit eunuchum unum, qui erat præpositus super viros bellatores : et septem viros de his qui videbant faciem regis, qui inventi sunt in civitate : et scribam principem militum, qui probabat tyrones : et sexaginta viros de populo terræ, qui inventi sunt in medio civitatis.

26 Tulit autem eos Nabuzardan magister militiæ : et duxit eos ad regem Babylonis in Reblatha :

27 et percussit eos rex Babylonis, et interfecit eos in Reblatha in terra Emath : et translatus est Juda de terra sua.

28 Iste est populus quem transtulit Nabuchodonosor : in anno septimo, Judæos tria millia et viginti tres :

29 in anno octavodecimo Nabuchodonosor, de Jerusalem animas octingentas triginta duas :

30 in anno vigesimo tertio Nabuchodonosor, transtulit Nabuzardan magister militiæ animas Judæorum septingentas quadraginta quinque. Omnes ergo animæ, quatuor millia sexcentæ.

31 Et factum est in trigesimo septimo anno transmigrationis Joachin regis Juda, duodecimo mense, vigesima quinta mensis, elevavit Evilmerodach rex Babylonis, ipso anno regni sui, caput Joachin regis Juda, et eduxit eum de domo carceris.

32 Et locutus est cum eo bona, et posuit thronum ejus super thronos regum qui erant post se in Babylone.

33 Et mutavit vestimenta carceris ejus, et comedebat panem coram eo semper cunctis diebus vitæ suæ.

34 Et cibaria ejus, cibaria perpetua dabantur ei a rege Babylonis, statuta per singulos dies, usque ad diem mortis suæ, cunctis diebus vitæ ejus.

   

Des oeuvres de Swedenborg

 

Apocalypsis Revelata #444

Étudier ce passage

  
/ 962  
  

444. "Solve quatuor Angeles vinctos ad flumen magnum Euphratem," significat ut vincula externa auferantur illis, ut appareant interiora mentis illorum. - Quod haec per illa verba significentur, nemo potest scire, et vix suspicari, nisi sciat quid per "flumen magnum Euphratem," et quid per "quatuor Angelos ibi vinctos," intelligitur; per "Euphratem" in Verbo significantur interiora mentis hominis, quae vocantur rationalia, quae apud illos qui in veris ex bono sunt, plena sapientia sunt, at apud illos qui in falsis ex malo, plena insania sunt. Haec per "Euphratem fluvium" in Verbo significantur; causa est, quia fluvius ille terminabat Terram Canaanem ab Assyria, et per "Terram Canaanem" significabatur Ecclesia, et per "Assyriam" rationale ejus; et inde per flumen terminans, significantur interiora mentis quae vocantur rationalia in utroque sensu; sunt enim tria quae faciunt hominem Ecclesiae, spirituale, rationale seu intellectuale, ac naturale, quod etiam est scientificum. Spirituale Ecclesiae significabatur per "Terram Canaanem" ac per fluvios in illa; rationale seu Intellectuale Ecclesiae, per 'Aschurem" seu "Assyriam" et per ejus "flumen Euphratem;" ac naturale Ecclesiae quod etiam est scientificum, per "Aegyptum" et ejus "flumen" Nilum; sed de his videantur plura infra (503). Per "quatuor Angelos ad flumen Euphratem vinctos" significantur interiora illa apud homines Ecclesiae, quae "vincta" dicuntur quia non propalantur; sunt enim spiritus infernales qui per quatuor hos Angelos intelliguntur, quia de illis dicitur, quod "parati essent ad occidendum tertiam partem hominum," ut mox sequitur (446); ac interiora hominum cum spiritibus, vel infernalibus vel caelestibus, unum faciunt, quoniam cohabitant; per "solvere illos" significatur auferre vincula externa ut appareant interiora mentis eorum: haec sunt quae per illa verba significantur. Quod per "Euphratem" significentur interiora mentis hominis contermina spiritualibus Ecclesiae ejus, constare potest ex locis in Verbo ubi, nominatur "Aschur" seu "Assyria;" "Euphrates" autem occurrit in opposito sensu, In quo significat interiora plena falsis et inde insaniis, in his locis:

"Ecce Dominus 1 ascendere facit super eos aquas Fluvii" (Euphratis) "validas et multas, Regem Aschuris: hic ibit per Jehudam, mundabit et transibit," (Esaias 8:7-8);

"Quid tibi cum via Aegypti, ut bibas aquas Schichoris; et quid tibi cum via Assyriae, ut bibas aquas Fluvii," (Jeremias 2:18);

"Devovebit Jehovah linguam maris Aegypti, et agitabit manum super Fluvium" Euphratem, (Esaias 11:15); 2

"Sextus Angelus effudit phialam super Fluvium Euphratem, cujus exsiccata est aqua," (Apocalypsis 16:12);

Mandatum est Prophetae ut poneret cingulum super lumbis, et illud postea in foramine petrae juxta Euphratem absconderet: et cum illud post breve tempus recepit, ecce erat corruptum, nec proderat ad quicquam, (Jeremias 13:1-7, 11);

Et quoque mandatum illi, ut postquam absolverit legere librum, projiceret illum in medium Euphratis, et diceret, "Sic submergetur Babel, et non resurget," (Jeremias 51:63-64);

per haec repraesentabantur interiora status Ecclesiae apud filios Israelis. Quod "fluvius Aegypti" Nilus, et "fluvius Assyriae" Euphrates, fuerint termini Terrae Canaanis, patet ex his:

"Pepigit Jehovah cum Abramo foedus, Semini tuo dabo Terram hanc, a Fluvio Aegypti usque ad Fluvium magnum Euphratem," (Genesis 15:18).

Quod Euphrates fuerit terminus, videatur Exodus 23:31; Deuteronomius 1:7-8; 11:24; Josua 1:4; Micham 7:12.

Notes de bas de page:

1. Dominus pro "Deus"

2. 11:15 pro "15:15, 16"

  
/ 962