La Biblia

 

Levitico 23

Estudio

   

1 At sinalita ng Panginoon kay Moises, na sinasabi,

2 Salitain mo sa mga anak ni Israel at sabihin mo sa kanila, ang mga takdang kapistahan sa Panginoon, na inyong itatanyag na mga banal na pagpupulong, ay mga ito nga ang aking mga takdang kapistahan.

3 Anim na araw na gagawa: datapuwa't sa ikapitong araw ay sabbath na takdang kapahingahan, siyang banal na pagpupulong; anomang gawa ay huwag ninyong gagawin: isang sabbath sa Panginoon sa lahat ng inyong tahanan.

4 Ito ang mga takdang kapistahan sa Panginoon ng mga banal na pagpupulong na inyong itatanyag sa takdang panahon.

5 Sa unang buwan, nang ikalabing apat na araw ng buwan, sa paglubog ng araw, ay paskua sa Panginoon.

6 At nang ikalabing limang araw ng buwang iyan, ay kapistahan ng tinapay na walang lebadura sa Panginoon: pitong araw na kakain kayo ng tinapay na walang lebadura.

7 Sa unang araw ay magkakaroon ng banal na pagpupulong: anomang gawang paglilingkod ay huwag ninyong gagawin.

8 Kundi maghahandog kayo sa Panginoon na pitong araw ng handog na pinaraan sa apoy; sa ikapitong araw ay magkakaroon ng banal na pagpupulong anomang gawang paglilingkod ay huwag ninyong gagawin.

9 At sinalita ng Panginoon kay Moises na sinasabi,

10 Salitain mo sa mga anak ni Israel, at sabihin mo sa kanila, Pagka kayo'y nakapasok sa lupain na ibibigay ko sa inyo, at inyong nagapas na ang ani niyaon, ay magdadala nga kayo sa saserdote ng bigkis na pinaka pangunang bunga ng inyong paggapas:

11 At aalugin niya ang bigkis sa harap ng Panginoon upang tanggapin sa ganang inyo: sa kinabukasan pagkatapos ng sabbath aalugin ng saserdote.

12 At sa araw na inyong alugin ang bigkis, ay maghahandog kayo ng isang korderong lalake ng unang taon, na walang kapintasan, na pinakahandog na susunugin sa Panginoon.

13 At ang handog na harina niyaon ay magiging dalawang ikasangpung bahagi ng isang epa ng mainam na harina na hinaluan ng langis, handog nga sa Panginoon na pinaraan sa apoy na pinakamasarap na amoy: at ang pinakahandog na inumin niyaon ay alak, na ikaapat na bahagi ng isang hin.

14 At huwag kayong kakain ng tinapay, ni trigong sinangag, ni uhay na bago, hanggang sa araw na ito, hanggang sa inyong madala ang alay sa inyong Dios: siyang palatuntunan magpakailan man sa buong panahon ng inyong lahi, sa lahat ng inyong mga tahanan.

15 At kayo'y bibilang sa inyo mula sa kinabukasan ng sabbath mula sa araw na inyong dalhin ang bigkis na handog na inalog: magiging pitong sabbath na ganap.

16 Sa makatuwid baga'y hanggang sa kinabukasan ng ikapitong sabbath, bibilang kayo ng limang pung araw; at maghahandog kayo ng bagong handog na harina sa Panginoon.

17 Sa inyong mga tahanan ay magdadala kayo ng dalawang tinapay na aalugin na may dalawang ikasangpung bahagi ng isang epa ng mainam na harina, at lulutuin na may levadura na pinaka pangunang bunga sa Panginoon.

18 At ihaharap ninyo ang tinapay na kalakip ng pitong kordero ng unang taon na walang kapintasan, at ng isang guyang toro at ng dalawang tupang lalake: mga handog sa Panginoon na susunugin, na kalakip ng kanilang handog na harina, at ng kanilang mga handog na inumin, handog nga na pinaraan sa apoy na pinakamasarap na amoy sa Panginoon.

19 At maghahandog kayo ng isang lalaking kambing na pinakahandog dahil sa kasalanan, at ng dalawang korderong lalake ng unang taon na haing mga handog tungkol sa kapayapaan.

20 At aalugin ng saserdote pati ng tinapay ng mga unang bunga, na pinakahandog na inalog sa harap ng Panginoon, na kalakip ng dalawang kordero: ang mga tinapay ay magiging itinalaga sa Panginoon na ukol sa saserdote.

21 At inyong ihahayag sa araw ding iyan; magiging banal na pagpupulong nga sa inyo; kayo'y huwag gagawa ng anomang gawang paglilingkod: siyang palatuntunan sa lahat ng inyong mga tahanan, sa buong panahon ng inyong lahi.

22 At pagka inyong aanihin ang ani sa inyong lupain, ay huwag ninyong pakakaanihin ang mga sulok ng inyong bukid, ni pamulutan ang inyong naanihan: sa dukha at sa taga ibang lupa inyong ititira: ako ang Panginoon ninyong Dios.

23 At sinalita ng Panginoon kay Moises, na sinasabi,

24 Salitain mo sa mga anak ni Israel, na iyong sabihin, Sa ikapitong buwan, sa unang araw ng buwan, ay magkakaroon kayo ng takdang kapahingahan, na pinakaalaalang may tunog ng mga pakakak banal na pagpupulong nga.

25 Kayo'y huwag gagawa ng anomang gawang paglilingkod: at kayo'y maghahandog ng handog sa Panginoon na pinaraan sa apoy.

26 At sinalita ng Panginoon kay Moises, na sinasabi,

27 Gayon ma'y sa ikasangpung araw nitong ikapitong buwan ay araw ng pagtubos: magiging sa inyo'y banal na pagpupulong, at papagdadalamhatiin ninyo ang inyong mga kaluluwa; at maghahandog kayo ng handog sa Panginoon na pinaraan sa apoy.

28 At huwag kayong gagawa ng anomang gawa sa araw ding iyan: sapagka't araw ng pagtubos, upang itubos sa inyo sa harap ng Panginoon ninyong Dios.

29 Sapagka't sinomang tao na hindi magdalamhati sa araw ding iyan ay ihihiwalay sa kaniyang bayan.

30 At sinomang tao na gumawa ng anomang gawa sa araw ding iyan ay pupuksain ko ang taong yaon sa kaniyang bayan.

31 Kayo'y huwag gagawa ng anomang gawa: siyang palatuntunan magpakailan man sa buong panahon ng inyong lahi sa lahat ng inyong mga tahanan.

32 Magiging sabbath na takdang kapahingahan sa inyo, at inyong pagdadalamhatiin ang inyong mga kaluluwa sa ikasiyam na araw ng buwan sa hapon, mula sa pagkalubog ng araw hanggang sa muling pagkalubog ng araw ay ipangingilin ninyo ang inyong sabbath.

33 At sinalita ng Panginoon kay Moises, na sinasabi,

34 Iyong salitain sa mga anak ni Israel, na sabihin, Sa ikalabing limang araw ng ikapitong buwang ito ay kapistahan ng mga balag na pitong araw sa Panginoon.

35 Sa unang araw ay magkakaroon ng banal na pagpupulong; kayo'y huwag gagawa ng anomang gawang paglilingkod.

36 Pitong araw na maghahandog kayo sa Panginoon ng handog na pinaraan sa apoy; sa ikawalong araw ay magkakaroon kayo ng banal na pagpupulong; at kayo'y maghahandog sa Panginoon ng handog na pinaraan sa apoy; siyang pinaka dakilang kapulungan; huwag kayong gagawa ng anomang gawang paglilingkod.

37 Ito ang mga takdang kapistahan sa Panginoon, na inyong itatanyag na mga banal na pagpupulong, upang maghandog sa Panginoon ng handog na pinaraan sa apoy, ng handog na susunugin, at ng handog na harina, ng hain, at ng mga handog na inumin na bawa't isa ay sa kaniyang sariling kaarawan:

38 Bukod sa mga sabbath sa Panginoon, at bukod sa inyong mga kaloob, at bukod sa lahat ng inyong mga panata, at bukod sa lahat ng inyong mga handog na kusa na inyong ibinibigay sa Panginoon.

39 Gayon ma'y sa ikalabing limang araw ng ikapitong buwan, pagka inyong natipon ang bunga ng lupain, ay magdidiwang kayo sa Panginoon ng kapistahang pitong araw: ang unang araw ay magiging takdang kapahingahan, at ang ikawalong araw ay magiging takdang kapahingahan.

40 At magdadala kayo sa unang araw ng bunga ng magagandang punong kahoy, ng mga sanga ng mga palma, at ng mga sanga ng mayayabong na punong kahoy, at ng mga sause ng batis; at kayo'y magpapakagalak sa harap ng Panginoon ninyong Dios, na pitong araw.

41 At inyong ipangingiling isang kapistahan sa Panginoon na pitong araw sa bawa't taon: siyang palatuntunan magpakailan man sa buong panahon ng inyong lahi: sa ikapitong buwan ay ipagdidiwang ninyo ang kapistahang ito.

42 Kayo'y tatahan sa mga balag na pitong araw; yaong lahat ng tubo sa Israel ay tatahan sa mga balag:

43 Upang maalaman ng inyong mga lahi na sa mga balag pinatahan ko ang mga anak ni Israel, nang aking ilabas sa lupain ng Egipto: ako ang Panginoon ninyong Dios.

44 At ipinakilala ni Moises sa mga anak ni Israel ang mga takdang kapistahan sa Panginoon.

   

Comentario

 

Beast

  
"Noah and His Ark" by Charles Willson Peale

In Genesis 1:24, beasts signify the things of man's will or loves. (Arcana Coelestia 44, 46)

In Genesis 9:10, beasts signify all that was living in the man of the Ancient Church, and also what belonged to his new will; likewise the lower things of his understanding and the will therefrom. (Arcana Coelestia 1026-1029)

In Psalm 104:20, beasts signify affections longing to be instructed, or spiritually nourished. (Apocalypse Explained 650[10])

In Luke 10:35, since the beast was a donkey, this signifies to instruct another according to his capability. (Apocalypse Explained 1154)

The beast of the south (Isaiah 30:6) signifies people who are principled in the knowledges of good and of truth, but do not apply them to life and instead to science.

Every beast and creeping thing (Genesis 8:19) signifies the goodnesses of the internal and external man.

"Beasts" represent the affection for doing good things, a true desire to do them from the heart. In the negative sense, "beasts" stand for the lust to do evil.

The beast ascending out of the sea (Revelation 13:1) signifies reasonings from the natural man confirming the separation of faith from life.

(Referencias: Apocalypse Explained 13, 773; Revelation 13:11)


De obras de Swedenborg

 

Apocalypse Explained #773

Estudiar este pasaje

  
/ 1232  
  

773. APOCALYPSE. CHAPTER 13.

1. And I saw a beast coming up out of the sea having seven heads and ten horns, and upon his horns ten diadems, and upon his heads a name of blasphemy.

2. And the beast which I saw was like unto a leopard, and his feet were as of a bear, and his mouth as the mouth of a lion; and the dragon gave him his power and his throne and great authority.

3. And I saw one of his heads as if it had been wounded to death; and the stroke of his death was healed; and the whole earth wondered after the beast.

4. And they worshipped the dragon which gave authority unto the beast; and they worshipped the beast, saying, Who is like unto the beast? Who is able to make war with him?

5. And there was given unto him a mouth speaking great things and blasphemies; and there was given unto him authority to work forty-two months.

6. And he opened his mouth in blasphemy against God, to blaspheme His name and His tabernacle and them that dwell in heaven.

7. And it was given unto him to make war with the saints and to overcome them; and there was given to him authority over every tribe and tongue and nation.

8. And all that dwell on the earth shall worship him, whose names are not written in the book of life of the Lamb slain from the foundation of the world.

9. If anyone hath an ear let him hear.

10. If anyone shall lead into captivity he shall go into captivity; if anyone shall kill with the sword he must be killed with the sword. Here is the patience and the faith of the saints.

11. And I saw another beast coming up out of the earth, and he had two horns like a lamb, and he spake as a dragon.

12. And all the authority of the first beast he exerciseth before him; and he maketh the earth and them that dwell therein to worship the first beast, whose stroke of his death was healed.

13. And he doeth great signs, so that he even maketh fire to come down from heaven unto the earth before men;

14. And he seduceth them that dwell on the earth by reason of the signs that were given him to do before the beast; saying to them that dwell on earth that they should make an image to the beast which hath the stroke of the sword and did live.

15. And it was given unto him to give breath to the image of the beast, that the image of the beast may both speak, and may cause that as many as do not worship the image of the beast be killed.

16. And he causeth all, the small and the great, and the rich and the poor, and the free and the bond, that there be given them a mark upon their right hand or upon their foreheads;

17. And that no one be able to buy or to sell if he hath not the mark, or the name of the beast, or the number of his name.

18. Here is wisdom. He that hath intelligence let him count the number of the beast; for it is the number of man; and his number is six hundred sixty-six.

EXPOSITION

Verse 1. And I saw a beast coming up out of the sea having seven heads and ten horns, and upon his horns ten diadems, and upon his heads a name of blasphemy.

1. "And I saw a beast coming up out of the sea," signifies reasonings from the natural man confirming the separation of faith from life n. 774; "having seven heads," signifies knowledge [scientia] of holy things, which are falsified and adulterated n. 775; "and ten horns," signifies much power n. 776; "and upon his horns 1 ten diadems," signifies power from the appearances of truth in abundance (n. 777); "and upon his heads a name of blasphemy," signifies the falsifications of the Word n. 778.

Notas a pie de página:

1. The Latin has "heads" for "horns," but see just above and below in 777.

  
/ 1232  
  

Thanks to the Swedenborg Foundation for their permission to use this translation.