4297. En hij zegende hem aldaar; dat dit de verbinding met het Goddelijk hemels geestelijke betekent, staat vast uit de betekenis van zegenen, namelijk de verbinding, nrs. 3504, 3514, 3565, 3584;

dat het de verbinding met het Goddelijk hemels geestelijke is, staat vast uit wat eerder over Jakob voorafgaat, namelijk dat hij Israël werd genoemd, want door Israël wordt de Heer uitgebeeld ten aanzien van het Goddelijk hemels geestelijke, nr. 4286; wat het hemels geestelijke is, zie ook daar.

3504. Dat de woorden ‘opdat mijn ziel u zegene’ de toevoeging aan zijn leven betekenen, dus een met het redelijke overeenstemmend leven, blijkt uit de betekenis van gezegend worden, namelijk begiftigd worden met het hemels en geestelijk goede, waarover de nrs. 981, 1731, 2846, 3017, 3406; want het goede van de kindertijd en vandaar van het leven – dat hetzelfde is als het goede van het natuurlijke en dat door Ezau wordt uitgebeeld – is niet het geestelijk goede, want het goede van de kindertijd is zonder wetenschap en zonder inzicht, dus zonder wijsheid. Het goede van de kindertijd wordt het geestelijk goede door inplanting van het ware, dus door wederverwekking, zie de nrs. 1616, 1802, 2280, 2290, 2291, 2299, 2304, 2305, 2307, 3494 aan het einde; vandaar overeenstemming tussen de redelijke en natuurlijke dingen en dus toevoeging van de natuurlijke mens aan het leven van de redelijke mens. Het is deze toevoeging aan zijn leven die wordt aangeduid door de woorden ‘dat mijn ziel u zegene’.