Библията

 

Zacarias 7

Проучване

   

1 At nangyari, nang ikaapat na taon ng haring si Dario, na ang salita ng Panginoon ay dumating kay Zacarias nang ikaapat na araw ng ikasiyam na buwan, sa makatuwid baga'y sa Chislev.

2 Sinugo nga ng mga taga Beth-el si Sareser at si Regem-melech, at ang kanilang mga lalake, upang hilingin ang lingap ng Panginoon,

3 At upang magsalita sa mga saserdote ng bahay ng Panginoon ng mga hukbo, at sa mga propeta, na sabihin, Iiyak baga ako sa ikalimang buwan, na ako'y hihiwalay, gaya ng aking ginawa nitong maraming taon?

4 Nang magkagayo'y dumating ang salita ng Panginoon ng mga hukbo sa akin, na nagsasabi,

5 Salitain mo sa lahat ng tao ng lupain at sa mga saserdote, na iyong sabihin, Nang kayo'y magayuno, at tumangis ng ikalima at ikapitong buwan, nito ngang pitong pung taon, kayo baga'y nagayunong lubos sa akin, para sa akin?

6 At pagka kayo'y nagsisikain, at pagka kayo'y nagsisiinom, di baga kayo'y nagsisikain sa ganang inyong sarili at nagsisiinom, sa ganang inyong sarili?

7 Di baga ninyo dapat dinggin ang mga salita na isinigaw ng Panginoon sa pamamagitan ng mga unang propeta, nang ang Jerusalem ay tinatahanan at nasa kaginhawahan, at ang mga bayan niyaon na nangasa palibot niya, at ang Timugan, at ang mababang lupain ay tinatahanan?

8 At ang salita ng Panginoon ay dumating kay Zacarias na nagsasabi,

9 Ganito ang sinalita ng Panginoon ng mga hukbo, na nagsasabi, Mangaglapat kayo ng tunay na kahatulan, at magpakita ng kaawaan at ng kahabagan ang bawa't isa sa kaniyang kapatid,

10 At huwag ninyong pighatiin ang babaing bao, ni ang ulila man, ang taga ibang lupa, ni ang dukha man; at sinoman sa inyo ay huwag magisip ng kasamaan sa inyong puso laban sa kaniyang kapatid.

11 Nguni't kanilang tinanggihang dinggin, at kanilang iniurong ang balikat, at nagtakip ng pakinig, upang huwag nilang marinig.

12 Oo, kanilang ginawa na parang batong diamante ang kanilang puso upang huwag magsidinig ng kautusan, at ng mga salita na ipinasugo ng Panginoon ng mga hukbo sa pamamagitan ng kaniyang Espiritu, ng mga unang propeta: kaya't dumating ang malaking poot na mula sa Panginoon ng mga hukbo.

13 At nangyari, na kung paanong siya'y sumigaw, at hindi nila dininig, ay gayon sila sisigaw, at hindi ko didinggin, sabi ng Panginoon ng mga hukbo;

14 Kundi aking pangangalatin sila sa pamamagitan ng ipoipo sa gitna ng lahat na bansa na hindi nila nakilala. Ganito nasira ang lupain pagkatapos nila, na anopa't walang tao na nagdadaan o nagbabalik: sapagka't kanilang inihandusay na sira ang kaayaayang lupain.

   

От "Съчиненията на Сведенборг

 

Apocalypse Revealed #376

Проучете този пасаж

  
/ 962  
  

376. Then one of the elders answered, saying to me, "Who are these arrayed in white robes, and where did they come from?" And I said to him, "Lord, you know." (7:13-14)

This symbolizes their desire to know and wish to inquire, and the reply and instruction given.

John was asked these questions because it is common in all Divine worship for a person to first wish, desire, and pray, and for the Lord then to reply, instruct, and effect. A person does not otherwise accept anything Divine.

Now because John saw those who were arrayed in white robes, and desired to know and ask who they were, and because this was perceived in heaven, therefore he was first asked about them, and afterward informed.

The case was similar with the prophet Zechariah when he saw the many representations displayed before him, as can be seen from Zechariah 1:9, 19, 21; 4:2, 5, 11-12; 5:2, 6, 10; 6:4.

Moreover in the Word we frequently read that the Lord answers when people call on Him or cry out to Him (as in Psalms 4:1; 17:6; 20:9; 34:4; 91:15; 120:1), and that He gives to people when they ask (Matthew 7:7-8; 21:22). Yet, even so, it is the Lord who gives people to ask and what they should ask for, and the Lord knows it, therefore, beforehand. But still it is the Lord's will that a person first ask, in order that the person may do so as though on his own, and that the petition may thus be assigned to him. Otherwise, if the petition itself did not emanate from the Lord, it would not have been said in those passages that people would receive whatever they ask.

  
/ 962  
  

Many thanks to the General Church of the New Jerusalem, and to Rev. N.B. Rogers, translator, for the permission to use this translation.