Библията

 

Ezekiel 29

Проучване

   

1 Nang ikasangpung taon, nang ikasangpung buwan, nang ikalabing dalawang araw ng buwan, ang salita ng Panginoon ay dumating sa akin, na nagsasabi,

2 Anak ng tao, ititig mo ang iyong mukha laban kay Faraon na hari sa Egipto, at manghula ka laban sa kaniya, at laban sa buong Egipto;

3 Iyong salitain, at iyong sabihin, Ganito ang sabi ng Panginoong Dios: Narito, ako'y lalaban sa iyo, Faraong hari sa Egipto, na malaking buwaya na nahihiga sa gitna ng kaniyang mga ilog, na nagsabi: Ang ilog ko ay aking sarili, at aking ginawa sa ganang aking sarili.

4 At kakawitan kita ng mga pangbingwit sa iyong mga panga, at aking padidikitin ang isda ng iyong mga ilog sa iyong mga kaliskis; at isasampa kita mula sa gitna ng iyong mga ilog, na kasama ng lahat na isda ng iyong mga ilog na magsisidikit sa iyong mga kaliskis.

5 At ikaw ay aking iiwan tapon sa ilang, ikaw at ang lahat na isda ng iyong mga ilog: ikaw ay mabubuwal sa luwal na parang; ikaw ay hindi pipisanin, o pupulutin man; aking ibinigay kang pagkain sa mga hayop sa lupa, at sa mga ibon sa himpapawid.

6 At lahat ng nananahan sa Egipto ay makakaalam na ako ang Panginoon, sapagka't sila'y naging tukod na tambo sa sangbahayan ni Israel.

7 Nang kanilang pigilan ka sa iyong kamay, iyong binali, at iyong nilabnot ang kanilang mga balikat; at nang sila'y sumandal sa iyo, iyong binalian, at iyong pinapanghina ang kanilang mga balakang.

8 Kaya't ganito ang sabi ng Panginoong Dios: Narito, pagdadalhan kita ng tabak sa iyo, at aking ihihiwalay sa iyo ang tao at hayop.

9 At ang lupain ng Egipto ay magiging giba at sira; at kanilang malalaman na ako ang Panginoon. Sapagka't kaniyang sinabi, Ang ilog ay akin, at aking ginawa;

10 Kaya't, narito, ako'y laban sa iyo, at laban sa iyong mga ilog, at aking lubos na gigibain at sisirain ang lupain ng Egipto, mula sa moog ng Seveneh hanggang sa hangganan ng Etiopia.

11 Walang paa ng tao na daraan doon, o paa man ng hayop ay daraan doon, o tatahanan man siyang apat na pung taon.

12 At aking gagawing sira ang lupain ng Egipto sa gitna ng mga lupain na sira; at ang kaniyang mga bayan sa gitna ng mga bayang giba ay magiging sira na apat na pung taon; at aking pangangalatin ang mga taga Egipto sa gitna ng mga bansa, at aking pananabugin sila sa mga lupain.

13 Sapagka't ganito ang sabi ng Panginoong Dios: Sa katapusan ng apat na pung taon ay aking pipisanin ang mga taga Egipto, mula sa mga bayan na kanilang pinangalatan;

14 At aking ibabalik uli ang mga bihag sa Egipto, at aking pababalikin sila sa lupain ng Patros, na lupain na kinapanganakan sa kanila; at sila'y magiging doo'y isang mababang kaharian.

15 Siyang magiging pinakamababa sa mga kaharian; at hindi na matataas pa man ng higit kay sa mga bansa: at aking babawasan sila, upang huwag na silang magpuno sa mga bansa.

16 At hindi na magiging pagasa pa ng sangbahayan ni Israel, na nagpapaalaala ng kasamaan, pagka kanilang lilingunin sila: at kanilang malalaman na ako ang Panginoong Dios.

17 At nangyari, nang ikadalawang pu't pitong taon, nang unang buwan, nang unang araw ng buwan, ang salita ng Panginoon ay dumating sa akin, na nagsasabi:

18 Anak ng tao, pinapaglilingkod ng mabigat ni Nabucodonosor na hari sa Babilonia ang kaniyang kawal laban sa Tiro: lahat ng ulo ay nakalbo, at lahat ng balikat ay nalabnot; gayon ma'y wala siyang kaupahan, o ang kaniyang hukbo man, mula sa Tiro, sa paglilingkod na kaniyang ipinaglingkod laban doon.

19 Kaya't ganito ang sabi ng Panginoong Dios: Narito, aking ibibigay ang lupain ng Egipto kay Nabucodonosor na hari sa Babilonia; at dadalhin niya ang kaniyang karamihan, at kukunin ang samsam sa kaniya, at kukunin ang huli sa kaniya; at magiging kaupahan para sa kaniyang hukbo.

20 Ibinigay ko sa kaniya ang lupain ng Egipto na pinakaganti sa kaniya dahil sa kaniyang ipinaglingkod, sapagka't sila'y nagsipagpagal ng dahil sa akin, sabi ng Panginoong Dios.

21 Sa araw na yao'y aking palilitawin ang isang sungay upang tumulong sa sangbahayan ni Israel, at aking papangyayarihin ang iyong salita sa gitna nila: at kanilang malalaman na ako ang Panginoon.

   

От "Съчиненията на Сведенборг

 

True Christianity #583

Проучете този пасаж

  
/ 853  
  

583. Regeneration Progresses Analogously to the Way We Are Conceived, Carried in the Womb, Born, and Brought Up

For human beings, there is a constant correspondence between the stages a person goes through physically and the stages a person goes through spiritually, or developments in the body and developments in the spirit. The reason is that at the level of our souls we are born spiritual, but we are clothed with earthly material that constitutes our physical body. When our physical body is laid aside, our soul, which has its own spiritual body, enters a world in which all things are spiritual. There we associate with other spiritual beings like ourselves.

Our spiritual body has to be formed within our physical body. The spiritual body is made out of truth and goodness that flow into us from the Lord through the spiritual world. We find a home within ourselves for that goodness and truth in things that parallel them in the physical world, which are called civic and moral forms of goodness and truth. This makes clear, then, the nature of the process that forms our spiritual body.

Since there is a constant correspondence within human beings between the stages we go through physically and the stages we go through spiritually, it follows that we go through something analogous to being conceived, carried in the womb, born, and brought up.

This explains why the statements in the Word that relate to physical birth symbolize aspects of our spiritual birth that have to do with goodness and truth. In fact, every earthly reference in the literal sense of the Word embodies, contains, and symbolizes something spiritual. (In the chapter on Sacred Scripture [189-281] it is fully demonstrated that there is a spiritual meaning within each and every detail of the literal sense of the Word.)

[2] The earthly references to birth in the Word inwardly refer to our spiritual birth, as anyone can see from the following passages:

We have conceived; we have gone into labor. We appeared to give birth, yet we have not accomplished salvation. (Isaiah 26:18)

You are having birth pangs, O earth, in the presence of the Lord. (Psalms 114:7)

Will the earth give birth in a single day? Will I break [waters] but not cause delivery? Will I cause delivery and then close [the womb]? (Isaiah 66:7-9)

Sin is having birth pangs and No will be split open. (Ezekiel 30:16)

Pains like those of a woman in labor will come upon Ephraim. He is an unwise son, because he does not remain long in the womb for children. (Hosea 13:12-13)

Many similar passages occur elsewhere.

Since physical birth in the Word symbolizes spiritual birth, and spiritual birth comes from the Lord, he is called our Maker and the one who delivered us from the womb, as is clear from the following passages.

Jehovah, who made you and formed you in the womb . . . (Isaiah 44:2)

You delivered me from the womb. (Psalms 22:9)

On you I was laid from the womb. You delivered me from my mother's belly. (Psalms 71:6)

Listen to me, you whom I carried from the womb, whom I bore from the womb. (Isaiah 46:3)

There are other such passages as well.

This is why the Lord is called the Father, as in Isaiah 9:6; 63:16; John 10:30; 14:8-9. This is why people who have received things that are good and true from the Lord are called "children of God" and "those who are born of God," and why they are said to be siblings to each other (Matthew 23:8). This is also why the church is referred to as a mother (Hosea 2:2, 5; Ezekiel 16:45).

  
/ 853  
  

Thanks to the Swedenborg Foundation for the permission to use this translation.